Psalms 60

Ó Deus, tu nos rejeitaste, tu nos esmagaste, tu tens estado indignado; oh, restabelece-nos.

Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśń Dawidowa do nauczania;

Abalaste a terra, e a fendeste; sara as suas fendas, pois ela treme.

Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy.

Ao teu povo fizeste ver duras coisas; fizeste-nos beber o vinho de aturdimento.

Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.

Deste um estandarte aos que te temem, para o qual possam fugir de diante do arco.

Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.

Para que os teus amados sejam livres, salva-nos com a tua destra, e responde-nos.

Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.

Deus falou na sua santidade: Eu exultarei; repartirei Siquém e medirei o vale de Sucote.

Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. Sela.

Meu é Gileade, e meu é Manassés; Efraim é o meu capacete; Judá é o meu cetro.

Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.

Moabe é a minha bacia de lavar; sobre Edom lançarei o meu sapato; sobre a Filístia darei o brado de vitória.

Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.

Quem me conduzirá à cidade forte? Quem me guiará até Edom?

Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.

Não nos rejeitaste, ó Deus? E tu, ó Deus, não deixaste de sair com os nossos exércitos?

Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.

Dá-nos auxílio contra o adversário, pois vão é o socorro da parte do homem.

Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?

Em Deus faremos proezas; porque é ele quem calcará aos pés os nossos inimigos.

Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi? Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki. W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.