Job 10

Tendo tédio à minha vida; darei livre curso à minha queixa, falarei na amargura da minha alma:
Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.
Direi a Deus: Não me condenes; faze-me saber por que contendes comigo.
Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?
Tens prazer em oprimir, em desprezar a obra das tuas mãos e favorecer o desígnio dos ímpios?
Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?
Tens tu olhos de carne? Ou vês tu como vê o homem?
Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?
São os teus dias como os dias do homem? Ou são os teus anos como os anos de um homem,
Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?
para te informares da minha iniquidade, e averiguares o meu pecado,
Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?
ainda que tu sabes que eu não sou ímpio, e que não há ninguém que possa livrar-me da tua mão?
Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.
As tuas mãos me fizeram e me deram forma; e te voltas agora para me consumir?
Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.
Lembra-te, pois, de que do barro me formaste; e queres fazer-me tornar ao pó?
Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.
Não me vazaste como leite, e não me coalhaste como queijo?
Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?
De pele e carne me vestiste, e de ossos e nervos me teceste.
Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.
Vida e misericórdia me tens concedido, e a tua providência me tem conservado o espírito.
Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.
Contudo ocultaste estas coisas no teu coração; bem sei que isso foi o teu desígnio.
A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.
Se eu pecar, tu me observas, e da minha iniquidade não me absolverás.
Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.
Se for ímpio, ai de mim! Se for justo, não poderei levantar a minha cabeça, estando farto de ignomínia, e de contemplar a minha miséria.
Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem,i widząc utrapienie moje,
Se a minha cabeça se exaltar, tu me caças como a um leão feroz; e de novo fazes maravilhas contra mim.
Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.
Tu renovas contra mim as tuas testemunhas, e multiplicas contra mim a tua ira; reveses e combate estão comigo.
Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.
Por que, pois, me tiraste da madre? Ah! Se então tivera expirado, e olhos nenhuns me vissem!
Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!
Então fora como se nunca houvera sido; e da madre teria sido levado para a sepultura.
Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!
Não são poucos os meus dias? Cessa, pois, e deixa-me, para que por um pouco eu tome alento;
Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,
antes que me vá para o lugar de que não voltarei, para a terra da escuridão e das densas trevas,
Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;
terra escuríssima, como a própria escuridão, terra da sombra trevosa e do caos, e onde a própria luz é como a escuridão.
Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.