Ecclesiastes 10

As moscas mortas fazem com que o unguento do perfumista emita mau cheiro; assim um pouco de estultícia pesa mais do que a sabedoria e a honra.
Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.
O coração do sábio o inclina para a direita, mas o coração do tolo o inclina para a esquerda.
Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.
E, até quando o tolo vai pelo caminho, falta-lhe o entendimento, e ele diz a todos que é tolo.
I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.
Se se levantar contra ti o espírito do governador, não deixes o teu lugar; porque a deferência desfaz grandes ofensas.
Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.
Há um mal que vi debaixo do sol, semelhante a um erro que procede do governador:
Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:
a estultícia está posta em grande dignidade, e os ricos estão assentados em lugar humilde.
Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;
Tenho visto servos montados a cavalo, e príncipes andando a pé como servos.
Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.
Aquele que abrir uma cova, nela cairá; e quem romper um muro, uma cobra o morderá.
kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.
Aquele que tira pedras é maltratado por elas, e o que racha lenha corre perigo nisso.
Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.
Se estiver embotado o ferro, e não se afiar o corte, então se deve pôr mais força; mas a sabedoria é proveitosa para dar prosperidade.
Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.
Se a cobra morder antes de estar encantada, não há vantagem no encantador.
Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.
As palavras da boca do sábio são cheias de graça, mas os lábios do tolo o devoram.
Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.
O princípio das palavras da sua boca é estultícia, e o fim do seu discurso é loucura perversa.
Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.
O tolo multiplica as palavras, todavia nenhum homem sabe o que há de ser; e quem lhe poderá declarar o que será depois dele?
Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?
O trabalho do tolo o fatiga, de sorte que não sabe ir à cidade.
Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.
Ai de ti, ó terra, quando o teu rei é criança, e quando os teus príncipes banqueteiam de manhã!
Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.
Bem-aventurada tu, ó terra, quando o teu rei é filho de nobres, e quando os teus príncipes comem a tempo, para refazerem as forças, e não para bebedice!
Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.
Pela preguiça se enfraquece o teto, e pela frouxidão das mãos a casa tem goteiras.
Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.
Para rir é que se dá banquete, e o vinho alegra a vida; e por tudo o dinheiro responde.
Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.
Nem ainda no teu pensamento amaldiçoes o rei; nem tampouco na tua recâmara amaldiçoes o rico; porque as aves dos céus levarão a voz, e uma criatura alada dará notícia da palavra.
Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.