Proverbs 26

Como a neve no verão, e como a chuva no tempo da ceifa, assim não convém ao tolo a honra.
He pera i te hukarere i te raumati, i te ua hoki i te kotinga witi, te kore e tau o te honore mo te wairangi.
Como o pássaro no seu vaguear, como a andorinha no seu voar, assim a maldição sem causa não encontra pouso.
He pera i te manu e rererere noa ana, i te waroa i ona rerenga te kanga pokanoa; e kore e whakatau.
O açoite é para o cavalo, o freio para o jumento, e a vara para as costas dos tolos.
He whiu mo te hoiho, he paraire mo te kaihe, a he rakau mo te tuara o nga wairangi.
Não respondas ao tolo segundo a sua estultícia, para que também não te faças semelhante a ele.
Kei rite ki tona whakaarokore tau whakautu ki te wairangi, kei rite hoki a koe na ki a ia.
Responde ao tolo segundo a sua estultícia, para que ele não seja sábio aos seus próprios olhos.
Kia rite ki tona whakaarokore tau whakautu ki te wairangi, kei mea ia he whakaaro nui ia.
Os pés decepa, e o dano bebe, quem manda mensagens pela mão dum tolo.
Ko te tangata e tuku korero ana ma te ringa o te wairangi, e tapahi ana i ona waewae ano, e inumia ana hoki te he.
As pernas do coxo pendem frouxas; assim é o provérbio na boca dos tolos.
E tautau noa ana nga waewae o te kopa: he pera hoki te whakatauki i te mangai o te wairangi.
Como o que ata a pedra na funda, assim é aquele que dá honra ao tolo.
Ko te takai mea whakapaipai i roto i te puranga kohatu, ko tona rite kei te tangata e whakakororia ano i te wairangi.
Como o espinho que entra na mão do ébrio, assim é o provérbio na mão dos tolos.
E rite ana ki te tataramoa e wero nei i te ringa o te haurangi, koia ano te whakatauki i te mangai o nga wairangi.
Como o flecheiro que fere a todos, assim é aquele que assalaria ao transeunte tolo, ou ao ébrio.
Ka rite ki te kaikopere i tu ai te katoa, te tangata e utu ana i te wairangi me te tangata hoki e utu ana i nga tira haere.
Como o cão que torna ao seu vômito, assim é o tolo que reitera a sua estultícia.
Ka rite ki te kuri e hoki nei ki tona ruaki, te wairangi e tuarua ana i tona poauau.
Vês um homem que é sábio a seus próprios olhos? Maior esperança há para o tolo do que para ele.
Ka kite koe i te tangata e mea ana ki a ia he whakaaro nui? Ki ta te whakaaro tera e rahi ake ta te wairangi i tana.
Diz o preguiçoso: Um leão está no caminho; um leão está nas ruas.
E ki ana te mangere, He raiona kei te ara; he raiona kei nga waharoa.
Como a porta se revolve nos seus gonzos, assim o faz o preguiçoso na sua cama.
He pera i te tatau e tahurihuri ra i runga i ona inihi, koia ano te mangere i runga i tona moenga.
O preguiçoso esconde a sua mão no prato, e nem ao menos quer levá-la de novo à boca.
E kuhua ana e te mangere tona ringa ki te rihi; he mahi ngenge rawa ki a ia te whakahoki mai ki tona mangai.
Mais sábio é o preguiçoso a seus olhos do que sete homens que sabem responder bem.
He nui ke ake te whakaaro nui o te mangere, ki tana nei whakaaro, i to nga tangata tokowhitu e whakaatu ana i te tikanga.
O que, passando, se mete em questão alheia é como aquele que toma um cão pelas orelhas.
Ko te tangata e haere atu ana, e pokanoa ana ki te whawhai ehara nei i a ia, ko tona rite kei te tangata e hopu ana i te kuri ki ona taringa.
Como o louco que atira tições, flechas, e morte,
Rite tonu ki te haurangi e makamaka ana i nga mea mura, i nga pere, i te mate,
assim é o homem que engana o seu próximo, e diz: Fiz isso por brincadeira.
Te tangata e tinihanga ana ki tona hoa, e mea ana, He teka ianei he takaro taku?
Faltando lenha, apaga-se o fogo; e não havendo difamador, cessa a contenda.
Ki te kahore he wahie, ka mate te ahi: ki te kore hoki he tangata kawekawe korero, ka mutu te ngangare.
Como o carvão para as brasas, e a lenha para o fogo, assim é o homem contencioso para acender rixas.
He waro ki nga ngarahu wera, he wahie ki te ahi; he pera te tangata totohe ki te tahu i te ngangare.
As palavras do difamador são como bocados deliciosos, que descem ao íntimo do ventre.
He rite nga kupu a te kaikawekawe korero ki te maramara reka, tae tonu iho ki nga wahi o roto rawa o te kopu.
Como o vaso de barro coberto de escória de prata, assim são os lábios ardentes e o coração maligno.
He ngutu puka me te ngakau kino, ko te rite kei te oko oneone i whakakikoruatia ki te para hiriwa.
Aquele que odeia dissimula com os seus lábios; mas no seu interior entesoura o engano.
Ko te tangata mauahara e whakaware ana ki ona ngutu, otiia e rongoatia ana e ia te tinihanga ki roto ki a ia:
Quando te suplicar com voz suave, não o creias; porque sete abominações há no teu coração.
Ki te pai tona reo, kaua e whakapono ki a ia; e whitu hoki nga mea whakarihariha kei roto i tona ngakau.
Ainda que o seu ódio se encubra com dissimulação, na congregação será revelada a sua malícia.
Ahakoa hipoki tona mauahara i a ia ki te tinihanga, ka whakakitea nuitia tona kino ki te aroaro o te whakaminenga.
O que faz uma cova cairá nela; e a pedra voltará sobre aquele que a revolve.
Ko te tangata e keri ana i te rua, ka taka ano ki roto: a ko te tangata e huri ana i te kohatu, ka hoki mai ano ki runga ki a ia.
A língua falsa odeia aqueles a quem ela tenha ferido; e a boca lisonjeira opera a ruína.
E kino ana te arero teka ki ana i kuru ai; a, ko ta te mangai whakapati, he mahi kia ngaro.