Lamentations 5

Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido; considera, e olha para o nosso opróbrio.
Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.
A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.
Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.
çrfãos somos sem pai, nossas mães são como viuvas.
He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.
A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.
Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.
Os nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços; estamos cansados, e não temos descanso.
Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.
Aos egípcios e aos assírios estendemos as mãos, para nos fartarmos de pão.
Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.
Nossos pais pecaram, e já não existem; e nós levamos as suas iniquidades.
I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.
Escravos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.
Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.
Com perigo de nossas vidas obtemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.
E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.
Nossa pele está abraseada como um forno, por causa do ardor da fome.
Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.
Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.
Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.
Príncipes foram enforcados pelas mãos deles; as faces dos anciãos não foram respeitadas.
Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.
Mancebos levaram a mó; meninos tropeçaram sob fardos de lenha.
Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.
Os velhos já não se assentam nas portas, os mancebos já não cantam.
Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.
Cessou o gozo de nosso coração; converteu-se em lamentação a nossa dança.
Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.
Caiu a coroa da nossa cabeça; ai de nós, porque pecamos!
Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.
Portanto desmaiou o nosso coração; por isso se escureceram os nossos olhos.
Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.
Pelo monte de Sião, que está assolado, andam os chacais.
Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.
Tu, Senhor, permaneces eternamente; e o teu trono subsiste de geração em geração.
Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.
Por que te esquecerias de nós para sempre, por que nos desampararias por tanto tempo?
He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?
Converte-nos a ti, Senhor, e seremos convertidos; renova os nossos dias como dantes;
Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.
se é que não nos tens de todo rejeitado, se é que não estás sobremaneira irado contra nos.
Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.