Job 17

O meu espírito está quebrantado, os meus dias se extinguem, a sepultura me está preparada!
Efa ho ritra ny aiko; Efa milopilopy ny androko; Efa miandry ahy ny fasana.
Deveras estou cercado de zombadores, e os meus olhos contemplam a sua provocação!
Eny, fanesoana tokoa no manodidina ahy, ary tsy maintsy mijery ny filany ady amiko aho.
Dá-me, peço-te, um penhor, e sê o meu fiador para contigo; quem mais há que me dê a mão?
Masina Hianao, aoka ny tenanao ihany no hiantoka ahy aminao; Fa iza moa no hety hiantoka ahy?
Porque aos seus corações encobriste o entendimento, pelo que não os exaltarás.
Fa ny fon'ireto dia voahidinao tsy hidiran'ny fahalalana; koa izany no tsy hanandratanao azy.
Quem entrega os seus amigos como presa, os olhos de seus filhos desfalecerão.
Izay manolotra ny sakaizany ho babo, dia ho pahina kosa ny mason'ny zanany.
Mas a mim me pôs por motejo dos povos; tornei-me como aquele em cujo rosto se cospe.
Ary efa nanao ahy ho ambentinteny amin'ny firenena Izy, ka rorany mandrakariva ny tavako.
De mágoa se escureceram os meus olhos, e todos os meus membros são como a sombra.
Efa pahina ny masoko noho ny alahelo; Ary efa toy ny aloka ny momba ny tenako rehetra.
Os retos pasmam disso, e o inocente se levanta contra o ímpio.
Ankona noho izany ny olona mahitsy, ary ny tsy manan-tsiny mihendratra mahita ny mpihatsaravela-tsihy.40
Contudo o justo prossegue no seu caminho e o que tem mãos puras vai crescendo em força.
Fa ny marina mifikitra tsara amin'ny halehany, ary izay madio tanana no hitombo hery.
Mas tornai vós todos, e vinde, e sábio nenhum acharei entre vós.
Avia avokoa indray ary ianareo rehetra tsy mahita izay olon-kendry eo aminareo aho.
Os meus dias passaram, frustraram-se os meus propósitos, as aspirações do meu coração.
Mihelina ny androko, voaongotra ny fikasako. Dia izay hevitra fikirin'ny foko indrindra;
Convertem-me a noite em dia, e a luz, dizem, está perto das trevas.
Ny alina ataon'ireny ho antoandro, ary ny mazava ho efa akaiky, nefa tamy ihany ny maizina.
Se eu esperar, a sepultura é minha casa; nas trevas estendi a minha cama.
Raha mbola misy antenaiko, dia ny fiainan-tsi-hita fonenako ihany; Ao amin'ny maizina no hamelarako ny fandriako.
Eu disse à cova: Tu és meu pai; e aos vermes: Vós sois minha mãe e minha irmã.
Ny fasana no nantsoiko hoe: Raiko ianao; Ary ny kankana: Reniko sy anabaviko ianao.
E onde está então a minha esperança? Sim, a minha esperança, quem a poderá ver?
Fa aiza ary ny fanantenako? Ary iza no mahita azy?
Descerão comigo até as trancas da sepultura. Descansaremos juntos no pó.
Midina any amin'ny vavahadin'ny fiainan-tsi-hita izany, raha mba hahita fitsaharana ao amin'ny vovoka aho.