Job 3

Depois disso abriu Jó a sua boca, e amaldiçoou o seu dia.
Bout pou bout, Jòb louvri bouch li, li pran madichonnen jou l' te fèt la.
E Jó falou, dizendo:
Li di konsa:
Pereça o dia em que nasci, e a noite que se disse: Foi concebido um homem!
-Se pou Bondye efase jou m' te fèt la. Se pou l' efase jou lannwit m' te konmanse devlope nan vant manman m' lan.
Converta-se aquele dia em trevas; e Deus, lá de cima, não tenha cuidado dele, nem resplandeça sobre ele a luz.
Fè jou sa a tounen fènwa, Bondye! Kote ou chita anwo a, pa janm chonje jou sa a ankò. Pa janm kite limyè solèy klere l'.
Reclamem-no para si as trevas e a sombra da morte; habitem sobre ele nuvens; espante-o tudo o que escurece o dia.
Se pou fènwa anvayi jou sa a. Se pou nwaj kouvri l' nèt. Se pou lonbraj lanmò bouche l' nèt.
Quanto àquela noite, dela se apodere a escuridão; e não se regozije ela entre os dias do ano; e não entre no número dos meses.
Jou lannwit sa a, se pou fènwa pran l' pou li nèt. Se pou l' disparèt nèt nan lanne a pou yo pa janm konte l' nan almanak ankò.
Ah! Seja estéril aquela noite; que nela não entre voz de regozijo.
Se pou jou lannwit sa a fè cheve nan tèt moun kanpe, pou yo pa tande pèsonn ap ri!
Amaldiçoem-na aqueles que amaldiçoam os dias, que são peritos em suscitar o leviatã.
Se pou chòche yo bay jou lannwit sa a madichon, yo menm ki konn ki jan pou yo eksite levyatan an!
As estrelas da alva se lhe escureçam; espere ela em vão a luz, e não veja as pálpebras da manhã;
Pa kite gwo zetwal devanjou a klere jou sa a. Pa janm fè bajou kase pou li, pou l' pa janm wè solèy leve.
porquanto não fechou as portas do ventre de minha mãe, nem escondeu dos meus olhos a aflição.
Paske li pa t' enpoze m' soti nan vant manman m', li pa t' egzante m' tout soufrans sa yo.
Por que não morri ao nascer? Por que não expirei ao vir à luz?
Poukisa mwen pa t' mouri depi nan vant manman m'? Poukisa mwen pa t' tou mouri nan pasaj kite sa?
Por que me receberam os joelhos? E por que os seios, para que eu mamasse?
Poukisa mwen te jwenn yon manman ki pran m' sou jenou li epi ki ban m' tete?
Pois agora eu estaria deitado e quieto; teria dormido e estaria em repouso,
Si m' te mouri, atò konsa mwen pa ta nan tout lapenn sa a. Mwen ta kouche yon kote ap dòmi ak kè poze,
com os reis e conselheiros da terra, que reedificavam ruínas para si,
ansanm ak wa yo ak gwo chèf yo, ki fè bati gwo tonm pou yo nan mitan dezè.
ou com os príncipes que tinham ouro, que enchiam as suas casas de prata;
Mwen ta kouche ap dòmi ansanm ak chèf ki te gen kay yo plen lò ak ajan.
ou, como aborto oculto, eu não teria existido, como as crianças que nunca viram a luz.
Ou ankò, mwen ta tankou yon timoun ki fèt anvan tèm, tankou timoun ki fèt tou mouri.
Ali os ímpios cessam de perturbar; e ali repousam os cansados.
Kote yo ye anba tè a, mechan yo sispann bay kò yo mouvman. Anba tè a, sa ki bouke travay ap poze kò yo.
Ali os presos descansam juntos, e não ouvem a voz do exator.
Anba tè a, tout prizonye gen kè poze. Yo p'ap tande vwa majò prizon an nan zòrèy yo.
O pequeno e o grande ali estão e o servo está livre de seu senhor.
Anba tè a, se menm bagay pou grannèg kou malere. Ata esklav pa gen mèt ankò!
Por que se concede luz ao aflito, e vida aos amargurados de alma;
Poukisa, Bondye, ou kite moun ki nan mizè ap viv? Poukisa ou bay moun ki nan gwo lapenn lavi?
que anelam pela morte sem que ela venha, e cavam em procura dela mais do que de tesouros escondidos;
Y'ap tann lanmò konsa. Men, lanmò pa vini! Yo ta pito lanmò pase nenpòt gwo richès!
que muito se regozijam e exultam, quando acham a sepultura?
Yo pa gen kè kontan toutotan yo pa mouri, toutotan yo pa ale anba tè.
Sim, por que se concede luz ao homem cujo caminho está escondido, e a quem Deus cercou de todos os lados?
Yo pa konn sa pou yo fè. Bondye sènen yo kote yo pase.
Pois em lugar de meu pão vem o meu suspiro, e os meus gemidos se derramam como água.
Mwen pa ka manje. Se plenn m'ap plenn. M'ap soufri, dlo nan je m' tankou larivyè k'ap koule.
Porque aquilo que temo me sobrevém, e o que receio me acontece.
Sa m' pè rive m' lan, se li k'ap rive m'. Sa m' pa ta vle wè a, se li ki tonbe sou mwen.
Não tenho repouso, nem sossego, nem descanso; mas vem a perturbação.
Kè m' pa poze. Tèt mwen pa la. Mwen pa ka dòmi. Se soti nan ka tonbe nan ka.