Job 19

Então Jó respondeu:
Jòb pran lapawòl, li di konsa:
Até quando afligireis a minha alma, e me atormentareis com palavras?
-Manyè sispann vire lòlòj mwen non! Manyè sispann kraze kouraj mwen ak tout pawòl sa yo?
Já dez vezes me haveis humilhado; não vos envergonhais de me maltratardes?
Tout tan n'ap plede joure m', n'ap trennen m' nan labou. Nou pa wont jan n'ap malmennen m' la a?
Embora haja eu, na verdade, errado, comigo fica o meu erro.
Menm si mwen ta fè sa m' pa t' dwe fè, ki jan pou sa ta ka fè nou mal?
Se deveras vos quereis engrandecer contra mim, e me incriminar pelo meu opróbrio,
Nou konprann nou pi bon pase m'. Nou di se paske mwen antò kifè m'ap pase tray sa a.
sabei então que Deus é o que transtornou a minha causa, e com a sua rede me cercou.
Nou pa wè se Bondye k'ap manyen avè m'. Se li menm ki pran m' nan pèlen.
Eis que clamo: Violência! Mas não sou ouvido; grito: Socorro! Mas não há justiça.
Si m' rele anmwe ansasen, pesonn p'ap reponn. Si m' mande jistis, pesonn p'ap kanpe pou defann mwen.
Com muros fechou ele o meu caminho, de modo que não posso passar; e pôs trevas nas minhas veredas.
Bondye bare tout chemen devan mwen. M' pa ka pase. Li fè m' wè tou nwa devan mwen.
Da minha honra me despojou, e tirou-me da cabeça a coroa.
Li fè yo ban m' move non. Li fè m' pèdi tout byen m'.
Quebrou-me de todos os lados, e eu me vou; arrancou a minha esperança, como a, uma árvore.
Li minen m' tout jan. M'ap deperi. Li wete tout espwa m'. Mwen tankou yon pyebwa yo derasinen.
Acende contra mim a sua ira, e me considera como um de seus adversários.
Bondye ankòlè nèt sou mwen. Li konsidere m' tankou yon lènmi.
Juntas as suas tropas avançam, levantam contra mim o seu caminho, e se acampam ao redor da minha tenda.
Li voye yon bann malè sou mwen yon grenn kou, tankou yon lame k'ap atake m'. Yo rive sou mwen san m' pa wè sa. Yo sènen m' anndan lakay mwen.
Ele pôs longe de mim os meus irmãos, e os que me conhecem tornaram-se estranhos para mim.
Bondye fè frè m' yo renka kò yo sou mwen. Zanmi m' yo kouri pou mwen.
Os meus parentes se afastam, e os meus conhecidos se esquecem de, mim.
Tout fanmi mwen yo, tout bon zanmi m' yo disparèt. Moun mwen te konn resevwa lakay mwen bliye m'.
Os meus domésticos e as minhas servas me têm por estranho; vim a ser um estrangeiro aos seus olhos.
Ata sèvant lakay mwen pa rekonèt mwen. Pou yo, yo pa janm konnen m'.
Chamo ao meu criado, e ele não me responde; tenho que suplicar-lhe com a minha boca.
Si mwen rele yon domestik, li pa reponn mwen. Mwen te mèt lapriyè nan pye l', li pa okipe m'.
O meu hálito é intolerável à minha mulher; sou repugnante aos filhos de minha mãe.
Madanm mwen pa ka pran sant mwen. Ata pwòp pitit mwen yo pè pwoche bò kote m'.
Até os pequeninos me desprezam; quando me levanto, falam contra mim.
Tout timoun ap pase m' nan betiz. Si m' fè yon ti kanpe, yo pase m' nan tenten.
Todos os meus amigos íntimos me abominam, e até os que eu amava se tornaram contra mim.
Pi bon zanmi m' yo ap gade m' ak degoutans. Sa m' pi renmen yo ap pale sou do m'.
Os meus ossos se apegam à minha pele e à minha carne, e só escapei com a pele dos meus dentes.
Mwen tounen zo ak po. Sa ki rete pou m' mouri a pa anyen.
Compadecei-vos de mim, amigos meus; compadecei-vos de mim; pois a mão de Deus me tocou.
Nou se zanmi m'. Pitye pou mwen! Pitye! Se Bondye menm ki leve men sou mwen.
Por que me perseguis assim como Deus, e da minha carne não vos fartais?
Poukisa pou nou leve dèyè m' tou menm jan ak Bondye? Koulye a, nou pa pèsekite m' kont nou?
Oxalá que as minhas palavras fossem escritas! Oxalá que fossem gravadas num livro!
Si sèlman te gen yon moun pou kouche pawòl mwen yo, pou ekri yo sou papye,
Que, com pena de ferro, e com chumbo, fossem para sempre esculpidas na rocha!
pou grave yo ak sizo sou wòch plat, pou yo toujou rete make!
Pois eu sei que o meu Redentor vive, e que por fim se levantará sobre a terra.
Mwen menm, mwen konnen moun ki gen pou vin pran defans mwen an byen vivan. Se li menm an dènye k'ap kanpe sou latè pou pale pou mwen.
Depois, revestido este meu corpo da minha pele, em minha carne verei a Deus.
Apre m' fin mouri, l'ap mete m' kanpe bò kote l'. M'a wè Bondye ak pwòp je m'.
Vê-lo-ei por mim mesmo, os meus olhos o verão, e não outros; de saudade me desfalece o coração dentro de mim.
Se mwen menm menm k'ap wè l'. Se p'ap yon lòt moun! Kè m' ap fann,
Se disserdes: Como o havemos de perseguir! E que a causa deste mal se acha em mim,
paske n'ap mande ki jan pou n' fè m' pase mizè ankò? Ki rezon n'ap jwenn nan mwen pou nou atake m'?
temei vós a espada; porque o furor traz os castigos da espada, para saberdes que há um juízo.
Men, atansyon pou se pa sou nou nepe a tonbe, lè Bondye va soti pou pini moun ki antò yo. Lè sa a, n'a konnen gen yon moun k'ap jije tout bon.