Proverbs 14

Toda mulher sábia edifica a sua casa; a insensata, porém, derruba-a com as suas mãos.

زن دانا خانهٔ خود را آباد می‌کند، امّا زن نادان با دست خود خانهٔ خود را خراب می‌سازد.

Quem anda na sua retidão teme ao Senhor; mas aquele que é perverso nos seus caminhos despreza-o.

کسانی‌که با صداقت رفتار می‌نمایند، از خداوند می‌ترسند، ولی اشخاص بدکار او را تحقیر می‌کنند.

Na boca do tolo está a vara da soberba, mas os lábios do sábio preservá-lo-ão.

پُر حرفی شخص نادان را به زحمت می‌اندازد، امّا سخنان شخص دانا او را محافظت می‌کند.

Onde não há bois, a manjedoura está vazia; mas pela força do boi há abundância de colheitas.

اگر گاو نباشد، انبار از غلّه خالی می‌ماند، با نیرو و قوّت گاو محصول فراوان به دست می‌آید.

A testemunha verdadeira não mentirá; a testemunha falsa, porém, se desboca em mentiras.

شاهد امین دروغ نمی‌گوید، امّا از دهان شاهد نادرست دروغ می‌بارد.

O escarnecedor busca sabedoria, e não a encontra; mas para o prudente o conhecimento é fácil.

کسی‌که همه‌چیز را مسخره می‌کند، هرگز نمی‌تواند حکمت را بیابد، ولی شخص عاقل به آسانی آن را به دست می‌آورد.

Vai-te da presença do homem insensato, pois nele não acharás palavras de ciência.

از مردم نادان دوری کن، زیرا چیزی ندارند که به تو یاد بدهند.

A sabedoria do prudente é entender o seu caminho; porém a estultícia dos tolos é enganar.

حکمتِ شخص عاقل راهنمای اوست، امّا حماقتِ افراد نادان باعث گمراهی آنها می‌شود.

A culpa zomba dos insensatos; mas os retos têm o favor de Deus.

آدمهای نادان از گناه کردن دست نمی‌کشند، امّا درستکاران رضامندی خدا را می‌خواهند.

O coração conhece a sua própria amargura; e o estranho não participa da sua alegria.

تنها دل انسان است که تلخی او را احساس می‌کند و در خوشی او نیز کسی جز خودش نمی‌تواند شریک باشد.

A casa dos ímpios se desfará; porém a tenda dos retos florescerá.

خانهٔ مردم بدکار خراب می‌شود، امّا خانهٔ راستان وسعت می‌یابد.

Há um caminho que ao homem parece direito, mas o fim dele conduz à morte.

راهی که فکر می‌‌کنی راست است، ممکن است به مرگ منتهی شود.

Até no riso terá dor o coração; e o fim da alegria é tristeza.

خنده می‌تواند اندوه را پنهان کند، امّا هنگامی‌که خنده تمام شود، درد و اندوه بر جای خود باقی می‌ماند.

Dos seus próprios caminhos se fartará o infiel de coração, como também o homem bom se contentará dos seus.

آدم خدا نشناس نتیجهٔ کار خود را می‌بیند و شخص نیکو از ثمرهٔ کارهای خود بهره می‌گیرد.

O simples dá crédito a tudo; mas o prudente atenta para os seus passos.

آدم نادان هر حرفی را باور می‌کند، امّا شخص عاقل سنجیده رفتار می‌نماید.

O sábio teme e desvia-se do mal, mas o tolo é arrogante e dá-se por seguro.

شخص دانا محتاط است و از خطر دوری می‌کند، ولی آدم نادان از روی غرور، خود را به خطر می‌اندازد.

Quem facilmente se ira fará doidices; mas o homem discreto é paciente;

شخص تندخو کارهای احمقانه می‌کند و آدم حیله‌گر مورد نفرت قرار می‌گیرد.

Os simples herdam a estultícia; mas os prudentes se coroam de conhecimento.

حماقت نصیب نادانان می‌شود و حکمت نصیب عاقلان.

Os maus inclinam-se perante os bons; e os ímpios diante das portas dos justos.

مردم بدکار عاقبت در برابر اشخاص نیک سر تعظیم فرود می‌آورند و محتاج آنها می‌شوند.

O pobre é odiado até pelo seu vizinho; mas os amigos dos ricos são muitos.

ثروتمندان دوستان زیاد دارند، امّا شخص فقیر را حتّی همسایه‌هایش نیز تحقیر می‌کنند.

O que despreza ao seu vizinho peca; mas feliz é aquele que se compadece dos pobres.

تحقیر کردن اشخاص فقیر گناه است، خوشا به حال کسی‌که بر آنها ترحّم کند.

Porventura não erram os que maquinam o mal? Mas há beneficência e fidelidade para os que planejam o bem.

کسانی‌که نقشه‌های پلید در سر می‌پرورانند، گمراه می‌شوند؛ امّا آنهایی که نیّت خوب دارند، مورد محبّت و اعتماد قرار می‌گیرند.

Em todo trabalho há proveito; meras palavras, porém, só encaminham para a penúria.

کسی‌که زحمت می‌کشد، منفعت عایدش می‌شود؛ امّا شخصی که فقط حرف می‌زند، فقیر می‌گردد.

A coroa dos sábios é a sua riqueza; porém a estultícia dos tolos não passa de estultícia.

ثروت نصیب مردم دانا می‌شود، امّا پاداش اشخاص نادان حماقت آنهاست.

A testemunha verdadeira livra as almas; mas o que fala mentiras é traidor.

شاهد امین جان مردم را نجات می‌دهد، امّا شاهد دروغگو به مردم خیانت می‌کند.

No temor do Senhor há firme confiança; e os seus filhos terão um lugar de refúgio.

کسی‌که از خدا می‌ترسد، تکیه‌گاه مستحکمی ‌دارد و فرزندانش در امان می‌باشند.

O temor do Senhor é uma fonte de vida, para o homem se desviar dos laços da morte.

خدا‌ترسی چشمهٔ حیات است و انسان را از دامهای مرگ دور نگاه می‌دارد.

Na multidão do povo está a glória do rei; mas na falta de povo está a ruína do príncipe.

عظمت یک پادشاه به تعداد مردمی است که بر آنها حکومت می‌کند. پادشاه بدون رعیت نابود می‌شود.

Quem é tardio em irar-se é grande em entendimento; mas o que é de ânimo precipitado exalta a loucura.

کسی‌که صبر و حوصله دارد، شخص بسیار دانایی است، امّا از آدم تندخو حماقت سرمی‌زند.

O coração tranquilo é a vida da carne; a inveja, porém, é a podridão dos ossos.

آرامش فکری به بدن سلامتی می‌بخشد، ولی حسادت استخوان را می‌پوساند.

O que oprime ao pobre insulta ao seu Criador; mas honra-o aquele que se compadece do necessitado.

کسی‌که به فقرا ظلم می‌کند به آفرینندهٔ آنها اهانت کرده است و هر که به مردم مسکین ترحّم می‌نماید، خدا را احترام نموده است.

O ímpio é derrubado pela sua malícia; mas o justo até na sua morte acha refúgio.

مردم خداشناس وقتی بمیرند، پناهگاهی خواهند داشت، امّا گناهکاران به وسیلهٔ گناهانشان تباه می‌شوند.

No coração do prudente repousa a sabedoria; mas no coração dos tolos não é conhecida.

اشخاص فهمیده حکمت را در دل خود حفظ می‌کنند، ولی آدمهای نادان از حکمت بهره‌ای ندارند.

A justiça exalta as nações; mas o pecado é o opróbrio dos povos.

صداقت مایهٔ سرفرازی یک قوم است و گناه باعث رسوایی آن.

O favor do rei é concedido ao servo que procede sabiamente; mas sobre o que procede indignamente cairá o seu furor.

پادشاه از خدمتگزاران دانا خشنود می‌شود، امّا کسانی‌که شرارت می‌کنند، مورد غضب او قرار می‌گیرند.