Lamentations 3

Eu sou o homem que viu a aflição causada pela vara do seu furor.

من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.

Ele me guiou e me fez andar em trevas e não na luz.

او مرا به اعماق تاریکی برده

Deveras fez virar e revirar a sua mão contra mim o dia todo.

و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.

Fez envelhecer a minha carne e a minha pele; quebrou-me os ossos.

گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

Levantou trincheiras contra mim, e me cercou de fel e trabalho.

مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده

Fez-me habitar em lugares tenebrosos, como os que estavam mortos há muito.

و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

Cercou-me de uma sebe de modo que não posso sair; agravou os meus grilhões.

دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.

Ainda quando grito e clamo por socorro, ele exclui a minha oração.

برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.

Fechou os meus caminhos com pedras lavradas, fez tortuosas as minhas veredas.

راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.

Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.

او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.

Desviou os meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me desolado.

مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.

Armou o seu arco, e me pôs como alvo à flecha.

کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

Fez entrar nos meus rins as flechas da sua aljava.

تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

Fui feito um objeto de escárnio para todo o meu povo, e a sua canção o dia todo.

مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.

Encheu-me de amarguras, fartou-me de absinto.

با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes, cobriu-me de cinza.

رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.

Alongaste da paz a minha alma; esqueci-me do que seja a felicidade.

سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

Digo, pois: Já pereceu a minha força, como também a minha esperança no Senhor.

گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»

Lembra-te da minha aflição e amargura, do absinto e do fel.

وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.

Minha alma ainda os conserva na memória, e se abate dentro de mim.

همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.

Torno a trazer isso à mente, portanto tenho esperança.

امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،

A benignidade do Senhor jamais acaba, as suas misericórdias não têm fim;

زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.

renovam-se cada manhã. Grande é a tua fidelidade.

آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم می‌باشد.

A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei nele.

خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.

Bom é o Senhor para os que esperam por ele, para a alma que o busca.

خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.

Bom é ter esperança, e aguardar em silêncio a salvação do Senhor.

پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

Bom é para o homem suportar o jugo na sua mocidade.

چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.

Que se assente ele, sozinho, e fique calado, porquanto Deus o pôs sobre ele.

وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛

Ponha a sua boca no pó; talvez ainda haja esperança.

و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

Dê a sua face ao que o fere; farte-se de afronta.

وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.

Pois o Senhor não rejeitará para sempre.

زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.

Embora entristeça a alguém, contudo terá compaixão segundo a grandeza da sua misericordia.

هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.

Porque não aflige nem entristece de bom grado os filhos dos homens.

خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.

Pisar debaixo dos pés a todos os presos da terra,

وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛

perverter o direito do homem perante a face do Altíssimo,

هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛

subverter o homem no seu pleito, não são do agrado do senhor.

و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.

Quem é aquele que manda, e assim acontece, sem que o Senhor o tenha ordenado?

هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.

Não sai da boca do Altíssimo tanto o mal como o bem?

خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.

Por que se queixaria o homem vivente, o varão por causa do castigo dos seus pecados?

پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

Esquadrinhemos os nossos caminhos, provemo-los, e voltemos para o Senhor.

بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.

Levantemos os nossos corações com as mãos para Deus no céu dizendo;

بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،

Nós transgredimos, e fomos rebeldes, e não perdoaste,

و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.

Cobriste-te de ira, e nos perseguiste; mataste, não te apiedaste.

«بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.

Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.

چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

Como escória e refugo nos puseste no meio dos povos.

تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.

Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua boca.

«تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.

Temor e cova vieram sobre nós, assolação e destruição.

با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.

Torrentes de águas correm dos meus olhos, por causa da destruição da filha do meu povo.

به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

Os meus olhos derramam lágrimas, e não cessam, sem haver intermissão,

«پیوسته اشک می‌ریزم

até que o Senhor atente e veja desde o céu.

تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.

Os meus olhos me afligem, por causa de todas as filhas da minha cidade.

وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.

Como ave me caçaram os que, sem causa, são meus inimigos.

«دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.

Atiraram-me vivo na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.

مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.

Águas correram sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.

آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.

Invoquei o teu nome, Senhor, desde a profundeza da masmorra.

«خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.

Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.

فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.

Tu te aproximaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.

وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'

Pleiteaste, Senhor, a minha causa; remiste a minha vida.

«خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

Viste, Senhor, a injustiça que sofri; julga tu a minha causa.

تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

Viste toda a sua vingança, todos os seus desígnios contra mim.

تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.

Ouviste as suas afrontas, Senhor, todos os seus desígnios contra mim,

«خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.

os lábios e os pensamentos dos que se levantam contra mim o dia todo.

دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.

Observa-os ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.

در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

Tu lhes darás a recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.

«خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.

Tu lhes darás dureza de coração, maldição tua sobre eles.

آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.

Na tua ira os perseguirás, e os destruirás de debaixo dos teus céus, ó Senhor.

با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»