Job 29

E prosseguindo Jó no seu discurso, disse:

ایّوب به کلام خود ادامه داده گفت:

Ah! Quem me dera ser como eu fui nos meses do passado, como nos dias em que Deus me guardava;

ای کاش دوران سابق و آن روزهایی که خدا مراقب و مواظب من بود، دوباره می‌آمد.

quando a sua lâmpada luzia sobre o minha cabeça, e eu com a sua luz caminhava através das trevas;

در آن روزها نور او بر من می‌تابید و راه تاریک مرا روشن می‌کرد.

como era nos dias do meu vigor, quando o íntimo favor de Deus estava sobre a minha tenda;

آن وقت دوران کامرانی من بود و از دوستی خدا برخوردار بودم.

quando o Todo-Poderoso ainda estava comigo, e os meus filhos em redor de mim;

خدای قادر مطلق با من بود و فرزندانم دور من جمع بودند.

quando os meus passos eram banhados em leite, e a rocha me deitava ribeiros de azeite!

پاهای خود را با شیر می‌شستم و از صخره‌‌ها برای من روغن زیتون جاری می‌شد.

Quando eu saía para a porta da cidade, e na praça preparava a minha cadeira,

وقتی به دروازهٔ شهر می‌رفتم و بر کرسی خود می‌نشستم،

os moços me viam e se escondiam, e os idosos se levantavam e se punham em pé;

جوانان برای من راه باز می‌کردند و ریش‌سفیدان به احترام من برمی‌خاستند.

os príncipes continham as suas palavras, e punham a mão sobre a sua boca;

رهبران شهر از حرف زدن باز می‌ایستادند و سکوت می‌کردند.

a voz dos nobres emudecia, e a língua se lhes pegava ao paladar.

حتّی شخصیّت‌های مهم با دیدن من ساکت می‌شدند.

Pois, ouvindo-me algum ouvido, me tinha por bem-aventurado; e vendo-me algum olho, dava testemunho de mim;

هرکسی که مرا می‌دید و سخنان مرا می‌شنید، مرا ستایش می‌نمود.

porque eu livrava o miserável que clamava, e o órfão que não tinha quem o socorresse.

زیرا من به داد مردم فقیر می‌رسیدم و به یتیمانِ بی‌کس کمک می‌کردم.

A bênção do que estava a perecer vinha sobre mim, e eu fazia rejubilar-se o coração da viúva.

کسانی‌که در حال مرگ بودند، برایم دعا می‌کردند و با کار نیک، دل بیوه زنان را شاد می‌ساختم.

Vestia-me da retidão, e ela se vestia de mim; como manto e diadema era a minha justiça.

کارهای خود را از روی عدل و انصاف انجام می‌دادم.

Fazia-me olhos para o cego, e pés para o coxo;

برای کورها چشم و برای مردم لَنگ، پا بودم.

dos necessitados era pai, e a causa do que me era desconhecido examinava com diligência.

از نیازمندان مثل یک پدر دستگیری می‌کردم و از حق غریبان دفاع می‌نمودم.

E quebrava os caninos do perverso, e arrancava-lhe a presa dentre os dentes.

دندانهای نیش ظالمان را می‌شکستم و شکار را از دهنشان می‌گرفتم.

Então dizia eu: No meu ninho expirarei, e multiplicarei os meus dias como a areia;

آرزو داشتم که بعد از یک عمر شاد و طولانی، به آسودگی در خانهٔ خود بمیرم.

as minhas raízes se estendem até as águas, e o orvalho fica a noite toda sobre os meus ramos;

مثل درختی بودم که ریشه‌اش به آب می‌رسید و شاخه‌هایش با شبنم شاداب می‌شدند.

a minha honra se renova em mim, e o meu arco se revigora na minha mão.

همه از من تمجید می‌کردند و قدرت و نیروی من روزافزون بود.

A mim me ouviam e esperavam, e em silêncio atendiam ao meu conselho.

همه به سخنان من گوش می‌دادند و از پندهای من استفاده می‌کردند.

Depois de eu falar, nada replicavam, e minha palavra destilava sobre eles;

وقتی من سخنانم را تمام می‌کردم، کسی حرفی نمی‌زد. کلام من مانند قطرات شبنم بر آنها می‌چکید.

esperavam-me como à chuva; e abriam a sua boca como à chuva tardia.

آنها همچون دهقانی که چشم به راه باران باشد، با شوق تمام منتظر شنیدن کلام من می‌بودند.

Eu lhes sorria quando não tinham confiança; e não desprezavam a luz do meu rosto;

وقتی دلسرد می‌شدند، با یک تبسم آنها را دلگرم می‌ساختم و با روی خوش، آنها را تشویق می‌نمودم.

eu lhes escolhia o caminho, assentava-me como chefe, e habitava como rei entre as suas tropas, como aquele que consola os aflitos.

در میان آنها، مانند پادشاه حکومت می‌کردم و در هنگام غم، آنها را تسلّی می‌دادم.