Job 19

Então Jó respondeu:

تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟

Até quando afligireis a minha alma, e me atormentareis com palavras?

تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟

Já dez vezes me haveis humilhado; não vos envergonhais de me maltratardes?

بارها به من اهانت کرده‌اید و از رفتار خود با من خجالت نمی‌کشید.

Embora haja eu, na verdade, errado, comigo fica o meu erro.

اگر من گناهی کرده باشم، ضرر آن به خودم می‌رسد و به شما آسیبی نمی‌رساند.

Se deveras vos quereis engrandecer contra mim, e me incriminar pelo meu opróbrio,

شما خود را بهتر و برتر از من می‌دانید و مصیبتهای مرا نتیجهٔ گناه من می‌پندارید.

sabei então que Deus é o que transtornou a minha causa, e com a sua rede me cercou.

درحالی‌که خدا این روز بد را بر سر من آورده و به دام خود گرفتارم کرده است.

Eis que clamo: Violência! Mas não sou ouvido; grito: Socorro! Mas não há justiça.

حتّی وقتی از ظلمی که به من شده است، فریاد می‌زنم و کمک می‌طلبم، کسی به داد من نمی‌رسد.

Com muros fechou ele o meu caminho, de modo que não posso passar; e pôs trevas nas minhas veredas.

خدا راه مرا بسته و آن را تاریک کرده است و امید رهایی از این وضع برای من نیست.

Da minha honra me despojou, e tirou-me da cabeça a coroa.

او عزّت و اعتبار مرا از بین برد و هرچه که داشتم از من گرفته.

Quebrou-me de todos os lados, e eu me vou; arrancou a minha esperança, como a, uma árvore.

از هر طرف مرا خُرد نموده و نهال آرزوهای مرا از ریشه کنده است.

Acende contra mim a sua ira, e me considera como um de seus adversários.

آتش غضب خود را بر من افروخته و مرا دشمن خود می‌شمارد.

Juntas as suas tropas avançam, levantam contra mim o seu caminho, e se acampam ao redor da minha tenda.

لشکر خود را می‌فرستد تا چادر مرا محاصره کنند.

Ele pôs longe de mim os meus irmãos, e os que me conhecem tornaram-se estranhos para mim.

او خانواده‌ام را از من جدا کرد و آشنایانم را با من بیگانه ساخت.

Os meus parentes se afastam, e os meus conhecidos se esquecem de, mim.

خویشاوندان و دوستانِ نزدیک من، فراموشم کرده‌اند

Os meus domésticos e as minhas servas me têm por estranho; vim a ser um estrangeiro aos seus olhos.

و مهمان خانه‌ام مرا از یاد برده است. کنیزان خانه‌ام مرا نمی‌شناسند و برای آنها بیگانه شده‌ام.

Chamo ao meu criado, e ele não me responde; tenho que suplicar-lhe com a minha boca.

خدمتکار خود را با زاری و التماس صدا می‌کنم، امّا او جوابم را نمی‌دهد.

O meu hálito é intolerável à minha mulher; sou repugnante aos filhos de minha mãe.

زن من طاقت بوی دهان مرا ندارد و برادرانم از من بیزار هستند.

Até os pequeninos me desprezam; quando me levanto, falam contra mim.

حتّی بچّه‌ها با حقارت به من می‌نگرند و مسخره‌ام می‌کنند.

Todos os meus amigos íntimos me abominam, e até os que eu amava se tornaram contra mim.

دوستان صمیمی‌ام از من نفرت دارند و کسانی را که دوست می‌داشتم، از من روی‌گردان شده‌اند.

Os meus ossos se apegam à minha pele e à minha carne, e só escapei com a pele dos meus dentes.

از من فقط پوست و استخوان باقیمانده است و به سختی از مرگ گریخته‌ام.

Compadecei-vos de mim, amigos meus; compadecei-vos de mim; pois a mão de Deus me tocou.

شما دوستان من هستید، بر من رحم کنید، زیرا دست خدا مرا به این روز انداخته است.

Por que me perseguis assim como Deus, e da minha carne não vos fartais?

چرا شما هم مانند خدا مرا عذاب می‌دهید؟ چرا مرا به حال خودم نمی‌گذارید؟

Oxalá que as minhas palavras fossem escritas! Oxalá que fossem gravadas num livro!

ای کاش سخنان مرا کسی به یاد می‌آورد و در کتابی می‌نوشت

Que, com pena de ferro, e com chumbo, fossem para sempre esculpidas na rocha!

و یا با قلم آهنین آنها را بر سنگی حک می‌کرد، تا برای همیشه باقی بمانند.

Pois eu sei que o meu Redentor vive, e que por fim se levantará sobre a terra.

امّا می‌دانم که نجات‌دهندهٔ من در آسمان است و روزی برای دفاع من به زمین خواهد آمد.

Depois, revestido este meu corpo da minha pele, em minha carne verei a Deus.

یقین دارم که حتّی پس از آن که گوشت و پوست بدنم بپوسند، خدا را می‌بینم.

Vê-lo-ei por mim mesmo, os meus olhos o verão, e não outros; de saudade me desfalece o coração dentro de mim.

او برای من بیگانه نیست. او را با همین چشمان خود خواهم دید.

Se disserdes: Como o havemos de perseguir! E que a causa deste mal se acha em mim,

وقتی گفتید: «چگونه او را عذاب دهیم؟» از حال رفتم. شما می‌خواستید با بهانه‌ای مرا متّهم سازید.

temei vós a espada; porque o furor traz os castigos da espada, para saberdes que há um juízo.

پس از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که روز داوری خدا در انتظار شماست.