Psalms 95

Vinde, cantemos alegremente ao Senhor, cantemos com júbilo à rocha da nossa salvação.

Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

Apresentemo-nos diante dele com ações de graças, e celebremo-lo com salmos de louvor.

Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Porque o Senhor é Deus grande, e Rei grande acima de todos os deuses.

Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

Nas suas mãos estão as profundezas da terra, e as alturas dos montes são suas.

Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

Seu é o mar, pois ele o fez, e as suas mãos formaram a serra terra seca.

Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

Oh, vinde, adoremos e prostremo-nos; ajoelhemos diante do Senhor, que nos criou.

Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

Porque ele é o nosso Deus, e nós povo do seu pasto e ovelhas que ele conduz. Oxalá que hoje ouvísseis a sua voz:

Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

Não endureçais o vosso coração como em Meribá, como no dia de Massá no deserto,

Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

quando vossos pais me tentaram, me provaram e viram a minha obra.

Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

Durante quarenta anos estive irritado com aquela geração, e disse: É um povo que erra de coração, e não conhece os meus caminhos;

Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

por isso jurei na minha ira: Eles não entrarão no meu descanso.

Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.