Psalms 77

Levanto a Deus a minha voz; a Deus levanto a minha voz, para que ele me ouça.

Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

No dia da minha angústia busco ao Senhor; de noite a minha mão fica estendida e não se cansa; a minha alma recusa ser consolada.

En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

Lembro-me de Deus, e me lamento; queixo-me, e o meu espírito desfalece.

Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. Sela.

Conservas vigilantes os meus olhos; estou tão perturbado que não posso falar.

Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

Considero os dias da antiguidade, os anos dos tempos passados.

Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

De noite lembro-me do meu cântico; consulto com o meu coração, e examino o meu espírito.

Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

Rejeitará o Senhor para sempre e não tornará a ser favorável?

Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

Cessou para sempre a sua benignidade? Acabou-se a sua promessa para todas as gerações

Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

Esqueceu-se Deus de ser compassivo? Ou na sua ira encerrou ele as suas ternas misericórdias?

Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

E eu digo: Isto é minha enfermidade; acaso se mudou a destra do Altíssimo?

Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

Recordarei os feitos do Senhor; sim, me lembrarei das tuas maravilhas da antiguidade.

Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

Meditarei também em todas as tuas obras, e ponderarei os teus feitos poderosos

Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

O teu caminho, ó Deus, é em santidade; que deus é grande como o nosso Deus?

Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

Tu és o Deus que fazes maravilhas; tu tens feito notória a tua força entre os povos.

Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

Com o teu braço remiste o teu povo, os filhos de Jacó e de José.

Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.

As águas te viram, ó Deus, as águas te viram, e tremeram; os abismos também se abalaram.

Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

As nuvens desfizeram-se em água; os céus retumbaram; as tuas flechas também correram de uma para outra parte.

Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

A voz do teu trovão estava no redemoinho; os relâmpagos alumiaram o mundo; a terra se abalou e tremeu.

La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

Pelo mar foi teu caminho, e tuas veredas pelas grandes águas; e as tuas pegadas não foram conhecidas.

Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

Guiaste o teu povo, como a um rebanho, pela mão de Moisés e de Arão.

Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.