Psalms 102

Ó Senhor, ouve a minha oração, e chegue a ti o meu clamor.

Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.

Não escondas de mim o teu rosto no dia da minha angústia; inclina para mim os teus ouvidos; no dia em que eu clamar, ouve-me depressa.

Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.

Pois os meus dias se desvanecem como fumaça, e os meus ossos ardem como um tição.

Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.

O meu coração está ferido e seco como a erva, pelo que até me esqueço de comer o meu pão.

Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

Por causa do meu doloroso gemer, os meus ossos se apegam à minha carne.

De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

Sou semelhante ao pelicano no deserto; cheguei a ser como a coruja das ruínas.

Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

Vigio, e tornei-me como um passarinho solitário no telhado.

Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

Os meus inimigos me afrontam todo o dia; os que contra mim se enfurecem, me amaldiçoam.

Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.

Pois tenho comido cinza como pão, e misturado com lágrimas a minha bebida,

Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

por causa da tua indignação e da tua ira; pois tu me levantaste e me arrojaste de ti.

Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.

Os meus dias são como a sombra que declina, e eu, como a erva, me vou secando.

Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.

Mas tu, Senhor, estás entronizado para sempre, e o teu nome será lembrado por todas as gerações.

Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

Tu te lenvantarás e terás piedade de Sião; pois é o tempo de te compadeceres dela, sim, o tempo determinado já chegou.

Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.

Porque os teus servos têm prazer nas pedras dela, e se compadecem do seu pó.

Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.

As nações, pois, temerão o nome do Senhor, e todos os reis da terra a tua glória,

Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

quando o Senhor edificar a Sião, e na sua glória se manifestar,

Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

atendendo à oração do desamparado, e não desprezando a sua súplica.

Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.

Escreva-se isto para a geração futura, para que um povo que está por vir louve ao Senhor.

Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

Pois olhou do alto do seu santuário; dos céus olhou o Senhor para a terra,

Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

para ouvir o gemido dos presos, para libertar os sentenciados à morte;

Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

a fim de que seja anunciado em Sião o nome do Senhor, e o seu louvor em Jerusalém,

Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

quando se congregarem os povos, e os reinos, para servirem ao Senhor.

Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

Ele abateu a minha força no caminho; abreviou os meus dias.

Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

Eu clamo: Deus meu, não me leves no meio dos meus dias, tu, cujos anos alcançam todas as gerações.

Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

Desde a antiguidade fundaste a terra; e os céus são obra das tuas mãos.

En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

Eles perecerão, mas tu permanecerás; todos eles, como um vestido, envelhecerão; como roupa os mundarás, e ficarão mudados.

Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.

Mas tu és o mesmo, e os teus anos não acabarão.

Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

Os filhos dos teus servos habitarão seguros, e a sua descendência ficará firmada diante de ti.

La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.