Proverbs 7

Filho meu, guarda as minhas palavras, e entesoura contigo os meus mandamentos.
Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.
Observa os meus mandamentos e vive; guarda a minha lei, como a menina dos teus olhos.
Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.
Ata-os aos teus dedos, escreve-os na tábua do teu coração.
Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.
Dize à sabedoria: Tu és minha irmã; e chama ao entendimento teu amigo íntimo,
Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;
para te guardarem da mulher alheia, da adúltera, que lisonjeia com as suas palavras.
Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.
Porque da janela da minha casa, por minhas grades olhando eu,
Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;
vi entre os simples, divisei entre os jovens, um mancebo falto de juízo,
Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,
que passava pela rua junto à esquina da mulher adúltera e que seguia o caminho da sua casa,
Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,
no crepúsculo, à tarde do dia, à noite fechada e na escuridão;
En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.
e eis que uma mulher lhe saiu ao encontro, ornada à moda das prostitutas, e astuta de coração.
Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.
Ela é turbulenta e obstinada; não param em casa os seus pés;
Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.
ora está ela pelas ruas, ora pelas praças, espreitando por todos os cantos.
Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.
Pegou dele, pois, e o beijou; e com semblante impudico lhe disse:
Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:
Sacrifícios pacíficos tenho comigo; hoje paguei os meus votos.
Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.
Por isso saí ao teu encontro a buscar-te diligentemente, e te achei.
Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.
Já cobri a minha cama de cobertas, de colchas de linho do Egito.
Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.
Já perfumei o meu leito com mirra, aloés e cinamomo.
Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.
Vem, saciemo-nos de amores até pela manhã; alegremo-nos com amores.
Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.
Porque meu marido não está em casa; foi fazer uma jornada ao longe;
Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;
um saquitel de dinheiro levou na mão; só lá para o dia da lua cheia voltará para casa.
La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.
Ela o faz ceder com a multidão das suas palavras sedutoras, com as lisonjas dos seus lábios o arrasta.
Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.
Ele a segue logo, como boi que vai ao matadouro, e como o louco ao castigo das prisões;
Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;
até que uma flecha lhe atravesse o fígado, como a ave que se apressa para o laço, sem saber que está armado contra a sua vida.
Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.
Agora, pois, filhos, ouvi-me, e estai atentos às palavras da minha boca.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.
Não se desvie para os seus caminhos o teu coração, e não andes perdido nas suas veredas.
Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;
Porque ela a muitos tem feito cair feridos; e são muitíssimos os que por ela foram mortos.
Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.
Caminho do sepulcro é a sua casa, o qual desce às câmaras da morte.
Ŝia domo estas vojoj al Ŝeol, Kiuj kondukas malsupren al la ĉambroj de la morto.