Job 41

Poderás tirar com anzol o leviatã, ou apertar-lhe a língua com uma corda?

Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?

Poderás meter-lhe uma corda de junco no nariz, ou com um gancho furar a sua queixada?

Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?

Porventura te fará muitas súplicas, ou brandamente te falará?

Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?

Fará ele aliança contigo, ou o tomarás tu por servo para sempre?

Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?

Brincarás com ele, como se fora um pássaro, ou o prenderás para tuas meninas?

Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?

Farão os sócios de pesca tráfico dele, ou o dividirão entre os negociantes?

Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?

Poderás encher-lhe a pele de arpões, ou a cabeça de fisgas?

Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?

Põe a tua mão sobre ele; lembra-te da peleja; nunca mais o farás!

Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.

Eis que é vã a esperança de apanhá-lo; pois não será um homem derrubado só ao vê-lo?

Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.

Ninguém há tão ousado, que se atreva a despertá-lo; quem, pois, é aquele que pode erguer-se diante de mim?

Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?

Quem primeiro me deu a mim, para que eu haja de retribuir-lhe? Pois tudo quanto existe debaixo de todo céu é meu.

Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.

Não me calarei a respeito dos seus membros, nem da sua grande força, nem da graça da sua estrutura.

Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.

Quem lhe pode tirar o vestido exterior? Quem lhe penetrará a couraça dupla?

Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?

Quem jamais abriu as portas do seu rosto? Pois em roda dos seus dentes está o terror.

Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.

As suas fortes escamas são o seu orgulho, cada uma fechada como por um selo apertado.

Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;

Uma à outra se chega tão perto, que nem o ar passa por entre elas.

Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;

Umas às outras se ligam; tanto aderem entre si, que não se podem separar.

Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.

Os seus espirros fazem resplandecer a luz, e os seus olhos são como as pestanas da alva.

Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.

Da sua boca saem tochas; faíscas de fogo saltam dela.

El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.

Dos seus narizes procede fumaça, como de uma panela que ferve, e de juncos que ardem.

El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.

O seu hálito faz incender os carvões, e da sua boca sai uma chama.

Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.

No seu pescoço reside a força; e diante dele anda saltando o terror.

Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.

Os tecidos da sua carne estão pegados entre si; ela é firme sobre ele, não se pode mover.

La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.

O seu coração é firme como uma pedra; sim, firme como a pedra inferior dumá mó.

Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.

Quando ele se levanta, os valentes são atemorizados, e por causa da consternação ficam fora de si.

Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.

Se alguém o atacar com a espada, essa não poderá penetrar; nem tampouco a lança, nem o dardo, nem o arpão.

Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.

Ele considera o ferro como palha, e o bronze como pau podre.

Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.

A seta não o poderá fazer fugir; para ele as pedras das fundas se tornam em restolho.

Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.

Os bastões são reputados como juncos, e ele se ri do brandir da lança.

Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.

Debaixo do seu ventre há pontas agudas; ele se estende como um trilho sobre o lodo.

Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.

As profundezas faz ferver, como uma panela; torna o mar como uma vasilha de unguento.

Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.

Após si deixa uma vereda luminosa; parece o abismo tornado em brancura de cãs.

La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.

Na terra não há coisa que se lhe possa comparar; pois foi feito para estar sem pavor.

Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.

Ele vê tudo o que é alto; é rei sobre todos os filhos da soberba.

Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.