Job 37

Sobre isso também treme o meu coração, e salta do seu lugar.
Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.
Dai atentamente ouvidos ao estrondo da voz de Deus e ao sonido que sai da sua boca.
Aŭskultu atente en la bruo Lian voĉon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia buŝo.
Ele o envia por debaixo de todo o céu, e o seu relâmpago até os confins da terra.
Sub la tutan ĉielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.
Depois do relâmpago ruge uma grande voz; ele troveja com a sua voz majestosa; e não retarda os raios, quando é ouvida a sua voz.
Post ĝi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta voĉo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam aŭdiĝas Lia voĉo.
Com a sua voz troveja Deus maravilhosamente; faz grandes coisas, que nós não compreendemos.
Mirinde tondras Dio per Sia voĉo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.
Pois à neve diz: Cai sobre a terra; como também às chuvas e aos aguaceiros: Sede copiosos.
Al la neĝo Li diras: Falu sur la teron; Ankaŭ al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.
Ele sela as mãos de todo homem, para que todos saibam que ele os fez.
Sur la manon de ĉiu homo Li metas sigelon, Por ke ĉiuj homoj sciu Lian faron.
E as feras entram nos esconderijos e ficam nos seus covis.
La sovaĝa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia loĝejo.
Da recâmara do sul sai o tufão, e do norte o frio.
El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.
Ao sopro de Deus forma-se o gelo, e as largas águas são congeladas.
De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo fariĝas kvazaŭ fandaĵo.
Também de umidade carrega as grossas nuvens; as nuvens espalham relâmpagos.
La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo disŝutas Lian lumon.
Fazem evoluções sob a sua direção, para efetuar tudo quanto lhes ordena sobre a superfície do mundo habitável:
Li direktas ilin ĉirkaŭen, kien Li volas, Por ke ili plenumu ĉion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:
seja para disciplina, ou para a sua terra, ou para beneficência, que as faça vir.
Ĉu por puno de ia lando, Ĉu por favorkoraĵo Li ilin direktas.
A isto, Jó, inclina os teus ouvidos; pára e considera as obras maravilhosas de Deus.
Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.
Sabes tu como Deus lhes dá as suas ordens, e faz resplandecer o relâmpago da sua nuvem?
Ĉu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?
Compreendes o equilíbrio das nuvens, e as maravilhas daquele que é perfeito nos conhecimentos;
Ĉu vi komprenas, ĉe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?
tu cujas vestes são quentes, quando há calma sobre a terra por causa do vento sul?
Kiamaniere viaj vestoj varmiĝas, Kiam la tero kvietiĝas de sude?
Acaso podes, como ele, estender o firmamento, que é sólido como um espelho fundido?
Ĉu vi povas etendi kun Li la ĉielon, Firman kiel fandita spegulo?
Ensina-nos o que lhe diremos; pois nós nada poderemos pôr em boa ordem, por causa das trevas.
Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.
Contar-lhe-ia alguém que eu quero falar. Ou desejaria um homem ser devorado?
Ĉu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.
E agora o homem não pode olhar para o sol, que resplandece no céu quando o vento, tendo passado, o deixa limpo.
Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la ĉielo, Kiam la vento pasas kaj purigas ĝin.
Do norte vem o áureo esplendor; em Deus há tremenda majestade.
De norde venas oro; Ĉirkaŭ Dio estas terura brilo.
Quanto ao Todo-Poderoso, não o podemos compreender; grande é em poder e justiça e pleno de retidão; a ninguém, pois, oprimirá.
La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.
Por isso o temem os homens; ele não respeita os que se julgam sábios.
Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la saĝuloj.