Job 31

Fiz pacto com os meus olhos; como, pois, os fixaria numa virgem?

Mi faris interligon kun miaj okuloj, Ke mi ne atentu virgulinon.

Pois que porção teria eu de Deus lá de cima, e que herança do Todo-Poderoso lá do alto?

Kia estas la parto, kiun donas Dio de supre? Kaj kion destinas la Plejpotenculo el la altaj sferoj?

Não é a destruição para o perverso, e o desastre para os obradores da iniquidade?

Ĉu ne malfeliĉon al malpiulo, Kaj forpuŝon de malbonagantoj?

Não vê ele os meus caminhos, e não conta todos os meus passos?

Ĉu Li ne vidas mian konduton, Ne kalkulas ĉiujn miajn paŝojn?

Se eu tenho andado com falsidade, e se o meu pé se tem apressado após o engano

Ĉu mi iradis en malvero, Kaj miaj piedoj rapidis al trompo?

(pese-me Deus em balanças fiéis, e conheça a minha integridade);

Li pesu min per justa pesilo, Kaj tiam Dio konvinkiĝos pri mia senkulpeco.

se os meus passos se têm desviado do caminho, e se o meu coraçao tem seguido os meus olhos, e se qualquer mancha se tem pegado às minhas mãos;

Se mia paŝo forkliniĝis de la vojo, Se mia koro sekvis miajn okulojn, Kaj se al mia mano algluiĝis makulo:

então semeie eu e outro coma, e seja arrancado o produto do meu campo.

Tiam mi semu kaj alia manĝu, Kaj mia idaro elradikiĝu.

Se o meu coração se deixou seduzir por causa duma mulher, ou se eu tenho armado traição à porta do meu próximo,

Se mia koro forlogiĝis al virino, Kaj mi kaŝe atendis ĉe la pordo de mia amiko:

então moa minha mulher para outro, e outros se encurvem sobre ela.

Tiam mia edzino estu adultigata de aliulo, Kaj aliuloj kliniĝu super ŝi.

Pois isso seria um crime infame; sim, isso seria uma iniquidade para ser punida pelos juízes;

Ĉar tio estus malvirto, Tio estus krimo, kiun devas puni juĝistoj.

porque seria fogo que consome até Abadom, e desarraigaria toda a minha renda.

Tio estas fajro, kiu ekstermas ĝis la abismo, Kaj mian tutan akiritaĵon ĝi elradikigus.

Se desprezei o direito do meu servo ou da minha serva, quando eles pleitearam comigo,

Ĉu mi malŝatis la rajton de mia servisto aŭ de mia servistino, Kiam ili havis juĝan aferon kun mi?

então que faria eu quando Deus se levantasse? E quando ele me viesse inquirir, que lhe responderia?

Tiam kion mi farus, kiam Dio leviĝus? Kaj kion mi respondus al Li, kiam Li esplordemandus?

Aquele que me formou no ventre não o fez também a meu servo? E não foi um que nos plasmou na madre?

Lin kreis ja Tiu sama, kiu kreis min en la ventro, Kaj Tiu sama pretigis en la ventro ankaŭ lin.

Se tenho negado aos pobres o que desejavam, ou feito desfalecer os olhos da viúva,

Ĉu mi rifuzis la deziron de senhavuloj? Aŭ ĉu mi turmentis la okulojn de vidvino?

ou se tenho comido sozinho o meu bocado, e não tem comido dele o órfão também

Ĉu mian panpecon mi manĝis sola? Ĉu ne manĝis de ĝi ankaŭ orfo?

(pois desde a minha mocidade o órfão cresceu comigo como com seu pai, e a viúva, tenho-a guiado desde o ventre de minha mãe);

Ĉar detempe de mia juneco mi estis kiel patro, Kaj de post la eliro el la ventro de mia patrino mi estis gvidisto.

se tenho visto alguém perecer por falta de roupa, ou o necessitado não ter com que se cobrir;

Kiam mi vidis malfeliĉulon sen vesto Kaj malriĉulon sen kovro,

se os seus lombos não me abençoaram, se ele não se aquentava com os velos dos meus cordeiros;

Ĉu tiam ne benis min liaj lumboj, Ĉu li ne estis varmigata per la lano de miaj ŝafoj?

se levantei a minha mão contra o órfão, porque na porta via a minha ajuda;

Se mi levis mian manon kontraŭ orfon, Ĉar mi vidis en la pordego helpon al mi,

então caia do ombro a minha espádua, e separe-se o meu braço da sua juntura.

En tia okazo mia ŝultro defalu de la dorso, Kaj mia brako rompiĝu de kano.

Pois a calamidade vinda de Deus seria para mim um horror, e eu não poderia suportar a sua majestade.

Ĉar mi timas la punon de Dio, Kaj ĝian pezon mi ne povus elteni.

Se do ouro fiz a minha esperança, ou disse ao ouro fino: Tu és a minha confiança;

Ĉu mi faris la oron mia espero, Kaj la orbulon mi nomis mia fido?

se me regozijei por ser grande a minha riqueza, e por ter a minha mão alcança o muito;

Ĉu mi ĝojis, ke mia riĉeco estas granda Kaj ke mia mano multe akiris?

se olhei para o sol, quando resplandecia, ou para a lua, quando ela caminhava em esplendor,

Kiam mi vidis la lumon brilantan Kaj la lunon majeste irantan,

e o meu coração se deixou enganar em oculto, e a minha boca beijou a minha mão;

Ĉu tiam sekrete forlogiĝis mia koro Kaj mi sendis kisojn per mia mano?

isso também seria uma iniquidade para ser punida pelos juízes; pois assim teria negado a Deus que está lá em cima.

Ankaŭ tio estus krimo juĝinda, Ĉar mi forneus per tio Dion en la alto.

Se me regozijei com a ruína do que me tem ódio, e se exultei quando o mal lhe sobreveio

Ĉu mi ĝojis pri malfeliĉo de mia malamiko? Aŭ ĉu mi estis ravita, se lin trafis malbono?

(mas eu não deixei pecar a minha boca, pedindo com imprecação a sua morte);

Mi ne permesis al mia gorĝo peki Per eldiro de malbeno kontraŭ lia animo.

se as pessoas da minha tenda não disseram: Quem há que não se tenha saciado com carne provida por ele?

Ĉu la homoj de mia tendo ne diris: Ho, se oni ne satiĝus de lia karno!

O estrangeiro não passava a noite na rua; mas eu abria as minhas portas ao viandante;

Ne noktis fremdulo sur la strato; Miajn pordojn mi malfermadis al migrantoj.

se, como Adão, encobri as minhas transgressões, ocultando a minha iniquidade no meu seio,

Ĉu mi hommaniere kovradis miajn kulpojn, Por kaŝi en mia brusto miajn pekojn?

porque tinha medo da grande multidão, e o desprezo das famílias me aterrorizava, de modo que me calei, e não saí da porta.

En tia okazo mi timus grandan homamason, Kaj malestimo de familioj min timigus; Mi silentus, kaj ne elirus ekster la pordon.

Ah! Quem me dera um que me ouvisse! Eis a minha defesa, que me responda o Todo-Poderoso! Oxalá tivesse eu a acusação escrita pelo meu adversário!

Ho, se iu aŭskultus min! Jen estas mia signo; la Plejpotenculo respondu al mi. Se mia akuzanto skribus libron,

Por certo eu a levaria sobre o ombro, sobre mim a ataria como coroa.

Mi portus ĝin sur mia ŝultro, Mi metus ĝin sur min kiel kronon,

Eu lhe daria conta dos meus passos; como príncipe me chegaria a ele.

Mi raportus al li pri la nombro de miaj paŝoj; Mi alproksimiĝus al li kiel al princo.

Se a minha terra clamar contra mim, e se os seus sulcos juntamente chorarem;

Se mia lando kriis kontraŭ mi, Kaj ĝiaj sulkoj ploris,

se comi os seus frutos sem dinheiro, ou se fiz que morressem os seus donos;

Se ĝiajn fruktojn mi manĝis senpage, Kaj mi afliktis la animon de ĝiaj mastroj:

por trigo me produza cardos, e por cevada joio. Acabaram-se as palavras de Jó.

Tiam anstataŭ tritiko kresku por mi kardo, Kaj anstataŭ hordeo dornoj. Finiĝis la paroloj de Ijob.