Job 15

Então respondeu Elifaz, o temanita:

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

Porventura responderá o sábio com ciência de vento? E encherá do vento oriental o seu ventre,

Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?

arguindo com palavras que de nada servem, ou com razões com que ele nada aproveita?

Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.

Na verdade tu destróis a reverência, e impedes a meditação diante de Deus.

Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.

Pois a tua iniquidade ensina a tua boca, e escolhes a língua dos astutos.

Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.

A tua própria boca te condena, e não eu; e os teus lábios testificam contra ti.

Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.

És tu o primeiro homem que nasceu? Ou foste dado à luz antes dos outeiros?

Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?

Ou ouviste o secreto conselho de Deus? E a ti só reservas a sabedoria?

Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?

Que sabes tu, que nós não saibamos; que entendes, que não haja em nós?

Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?

Conosco estão os encanecidos e idosos, mais idosos do que teu pai.

Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.

Porventura fazes pouco caso das consolações de Deus, ou da palavra que te trata benignamente?

Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?

Por que te arrebata o teu coração, e por que flamejam os teus olhos,

Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,

de modo que voltas contra Deus o teú espírito, e deixas sair tais palavras da tua boca?

Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?

Que é o homem, para que seja puro? E o que nasce da mulher, para que fique justo?

Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?

Eis que Deus não confia nos seus santos, e nem o céu é puro aos seus olhos;

Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:

quanto menos o homem abominável e corrupto, que bebe a iniquidade como a água?

Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.

Escuta-me e to mostrarei; contar-te-ei o que tenho visto

Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,

(o que os sábios têm anunciado e seus pais não o ocultaram;

Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,

aos quais somente era dada a terra, não havendo estranho algum passado por entre eles);

Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:

Todos os dias passa o ímpio em angústia, sim, todos os anos que estão reservados para o opressor.

Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;

O sonido de terrores está nos seus ouvidos; na prosperidade lhe sobrevém o assolador.

Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.

Ele não crê que tornará das trevas, mas que o espera a espada.

Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.

Anda vagueando em busca de pão, dizendo: Onde está? Bem sabe que o dia das trevas lhe está perto, à mão.

Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.

Amedrontam-no a angústia e a tribulação; prevalecem contra ele, como um rei preparado para a peleja.

Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;

Porque estendeu a sua mão contra Deus, e contra o Todo-Poderoso se porta com soberba;

Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,

arremete contra ele com dura cerviz, e com as saliências do seu escudo;

Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.

porquanto cobriu o seu rosto com a sua gordura, e criou carne gorda nas ilhargas;

Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.

e habitou em cidades assoladas, em casas em que ninguem deveria morar, que estavam a ponto de tornar-se em montões de ruínas;

Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.

não se enriquecerá, nem subsistirá a sua fazenda, nem se estenderão pela terra as suas possessões.

Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.

Não escapará das trevas; a chama do fogo secará os seus ramos, e ao sopro da boca de Deus desaparecerá.

Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.

Não confie na vaidade, enganando-se a si mesmo; pois a vaidade será a sua recompensa.

La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.

Antes do seu dia se cumprirá, e o seu ramo não reverdecerá.

Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.

Sacudirá as suas uvas verdes, como a vide, e deixará cair a sua flor como a oliveira.

Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.

Pois a assembleia dos ímpios é estéril, e o fogo consumirá as tendas do suborno.

Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.

Concebem a malícia, e dão à luz a iniquidade, e o seu coração prepara enganos.

Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.