Job 11

Então respondeu Zofar, o naamatita, dizendo:

Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

Não se dará resposta à multidão de palavras? Ou será justificado o homem falador?

Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?

Acaso as tuas jactâncias farão calar os homens? E zombarás tu sem que ninguém te envergonhe?

Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?

Pois dizes: A minha doutrina é pura, e limpo sou aos teus olhos.

Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.

Mas, na verdade, oxalá que Deus falasse e abrisse os seus lábios contra ti,

Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,

e te fizesse saber os segredos da sabedoria, pois é multiforme o seu entendimento; sabe, pois, que Deus exige de ti menos do que merece a tua iniquidade.

Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.

Poderás descobrir as coisas profundas de Deus, ou descobrir perfeitamente o Todo-Poderoso?

Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?

Como as alturas do céu é a sua sabedoria; que poderás tu fazer? Mais profunda é ela do que a sepultura; que poderás tu saber?

Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii?

Mais comprida é a sua medida do que a terra, e mais larga do que o mar.

Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.

Se ele passar e prender alguém, e chamar a juízo, quem o poderá impedir?

Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?

Pois ele conhece os homens vãos; e quando vê a iniquidade, não atentará para ela?

Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.

Mas o homem vão adquirirá entendimento, quando a cria do asno montês nascer homem.

Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.

Se tu preparares o teu coração, e estenderes as mãos para ele;

Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;

se há iniquidade na tua mão, lança-a para longe de ti, e não deixes a perversidade habitar nas tuas tendas;

Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:

então levantarás o teu rosto sem mácula, e estarás firme, e não temerás.

Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.

Pois tu te esquecerás da tua miséria; apenas te lembrarás dela como das águas que já passaram.

Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.

E a tua vida será mais clara do que o meio-dia; a escuridão dela será como a alva.

Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.

E terás confiança, porque haverá esperança; olharás ao redor de ti e repousarás seguro.

Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.

Deitar-te-ás, e ninguém te amedrontará; muitos procurarão obter o teu favor.

Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.

Mas os olhos dos ímpios desfalecerão, e para eles não haverá refúgio; a sua esperança será o expirar.

Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.