I Chronicles 11

Então todo o Israel se ajuntou a Davi em Hebron, dizendo: Eis que somos teus ossos e tua carne.

Kaj kunvenis ĉiuj Izraelidoj al David en Ĥebronon, kaj diris: Jen ni estas via osto kaj via karno.

Já dantes, quando Saul ainda era rei, eras tu o que fazias Israel sair, e entrar; também o Senhor teu Deus te disse: Tu apascentaras o meu povo Israel; tu seras príncipe sobre o meu povo Israel.

Ankaŭ hieraŭ kaj antaŭhieraŭ, kiam Saul estis ankoraŭ reĝo, vi elkondukadis kaj enkondukadis Izraelon; kaj la Eternulo, via Dio, diris al vi: Vi paŝtos Mian popolon Izrael, kaj vi estos estro de Mia popolo Izrael.

Assim vieram todos os anciãos de Israel ao rei, a Hebrom; e Davi fez com eles um pacto em Hebrom, perante o Senhor; e ungiram a Davi rei sobre Israel, conforme a palavra do Senhor por intermédio de Samuel.

Kaj ĉiuj plejaĝuloj de Izrael venis al la reĝo en Ĥebronon, kaj David faris kun ili interligon en Ĥebron antaŭ la Eternulo; kaj ili sanktoleis Davidon reĝo super Izrael, konforme al la vorto de la Eternulo per Samuel.

Então Davi, com todo o Israel, partiu para Jerusalém, que é Jebus; e estavam ali os jebuseus, habitantes da terra.

Kaj David kaj ĉiuj Izraelidoj iris en Jerusalemon (tio estas, en Jebuson). Tie la Jebusidoj estis la loĝantoj de la lando.

E disseram os habitantes de Jebus a Davi: Tu não entrarás aqui. Não obstante isso, Davi tomou a fortaleza de Sião, que é a cidade de Davi.

Kaj la loĝantoj de Jebus diris al David: Vi ne eniros ĉi tien. Sed David venkoprenis la fortikaĵon Cion, tio estas, la urbon de David.

Davi disse: Qualquer que primeiro ferir os jebuseus será chefe e capitão. E Joabe, filho de Zeruia, subiu primeiro, pelo que foi feito chefe.

Kaj David diris: Kiu la unua venkobatos la Jebusidojn, tiu estos ĉefo kaj estro. Kaj la unua supreniris Joab, filo de Ceruja, kaj li fariĝis ĉefo.

Então Davi habitou na fortaleza, e por isso foi chamada cidade de Davi.

Kaj David ekloĝis en tiu fortikaĵo; pro tio oni donis al ĝi la nomon: Urbo de David.

E edificou a cidade ao redor, desde Milo em diante; e Joabe reparou o resto da cidade.

Kaj li ĉirkaŭkonstruis la urbon ĉiuflanke, de Milo en la tuta ĉirkaŭo; kaj Joab restarigis la ceterajn partojn de la urbo.

Davi tornava-se cada vez mais forte; porque o Senhor dos exércitos era com ele.

Kaj David fariĝadis ĉiam pli kaj pli granda, kaj la Eternulo Cebaot estis kun li.

São estes os chefes dos valentes de Davi, que o apoiaram fortemente no seu reino, com todo o Israel, para o fazerem rei, conforme a palavra do Senhor, no tocante a Israel.

Jen estas la ĉefaj herooj, kiuj estis ĉe David, kaj kiuj tenis sin forte kun li dum lia reĝado, kune kun la tuta Izrael, por reĝigi lin super Izrael konforme al la vorto de la Eternulo.

Esta é a relação dos valentes de Davi: Jasobeão, filho dum hacmonita, o chefe dos trinta, o qual, brandindo a sua lança contra trezentos, duma só vez os matou.

Jen estas la nombro de la herooj, kiuj estis ĉe David: Jaŝobeam, filo de Ĥaĥmoni, estro de la tridek; li levis sian lancon kontraŭ tricent kaj mortigis ilin per unu fojo.

Depois dele, Eleazar, filho de Dodó, o aoíta; ele estava entre os três valentes.

Post li estis Eleazar, filo de Dodo, la Aĥoĥido; li estis el la tri herooj.

Este esteve com Davi em Pas-Damim, quando os filisteus ali se ajuntaram à peleja, onde havia um pedaço de campo cheio de cevada; e o povo fugia de diante dos filisteus.

Li estis kun David en Pas-Damim, kie la Filiŝtoj kolektiĝis por batalo; tie estis kampoparto plena de hordeo; kaj la popolo forkuris antaŭ la Filiŝtoj.

Mas eles se puseram no meio daquele campo, e o defenderam, e mataram os filisteus; e o Senhor os salvou com uma grande vitória.

Sed tiuj stariĝis meze de la kampoparto, kaj savis ĝin kaj venkobatis la Filiŝtojn; kaj la Eternulo helpis per granda helpo.

Três dos trinta chefes desceram à penha; a ter com Davi, na caverna de Adulão; e o exército dos filisteus estara acampado no vale de Refaim.

Kaj tri el la tridek ĉefoj iris sur la rokon al David, en la kavernon Adulam, dum la tendaro de la Filiŝtoj staris en la valo Refaim.

Davi estava então no lugar forte, e a guarnição dos filisteus estava em Belém.

David tiam estis en la fortikaĵo, kaj la garnizono de la Filiŝtoj estis tiam en Bet-Leĥem.

E Davi, ofegante, exclamou: Quem me dera beber da água do poço de Belém, que está junto à porta!

Kaj David esprimis deziron kaj diris: Kiu trinkigus al mi akvon el la puto Bet-Leĥema, kiu estas apud la pordego?

Então aqueles três romperam pelo arraial dos filisteus, tiraram água do poço de Belém, que estava junto à porta, e a trouxeram a Davi; porém Davi não a quis beber, mas a derramou perante o Senhor,

Tiam tiuj tri trarompe penetris en la tendaron de la Filiŝtoj, ĉerpis akvon el la puto Bet-Leĥema, kiu estis apud la pordego, prenis kaj alportis al David. Sed David ne volis trinki ĝin; li elverŝis ĝin al la Eternulo,

dizendo: Não permita meu Deus que eu faça isso! Beberia eu o sangue da vida destes homens? Pois com perigo das suas vidas a trouxeram. Assim, não a quis beber. Isso fizeram aqueles três valentes.

kaj diris: Gardu min mia Dio, ke mi ne faru tion: ĉu mi trinku la sangon de tiuj viroj, kiuj riskis sian vivon? ĉar kun risko por sia vivo ili alportis ĝin. Kaj li ne volis trinki ĝin. Tion faris la tri herooj.

Abisai, irmão de Joabe, era o chefe dos três; o qual, brandindo a sua lança contra trezentos, os matou, e teve nome entre os três.

Abiŝaj, frato de Joab, estis estro de tiuj tri; li mortigis per sia lanco tricent homojn, kaj li havis gloran nomon inter la tri.

Ele foi mais ilustre do que os outros dois, pelo que foi feito chefe deles; todavia não igualou aos primeiros três.

El la tri li estis honorata de du kaj estis ilia estro, sed en la trion li ne eniris.

Havia também Benaías, filho de Jeoiada, filho de um homem valente de Cabzeel, autor de grandes feitos; este matou dois filhos de Ariel de Moabe; depois desceu e matou um leão dentro duma cova, no tempo da neve.

Benaja, filo de Jehojada, filo de homo kuraĝa, granda pro siaj faroj, el Kabceel: li mortigis la du fortulojn de Moab; li ankaŭ malsupreniris, kaj mortigis leonon en kavo en neĝa tago.

Matou também um egípcio, homem de grande altura, de cinco côvados. O egípcio tinha na mão uma lança como o órgão de tecelão; mas Benaías desceu contra ele com um cajado, arrancou-lhe da mão a lança e com ela o matou.

Li ankaŭ mortigis Egipton, viron, kiu havis la alton de kvin ulnoj; en la mano de la Egipto estis lanco kiel rultrabo de teksisto; li aliris al li kun bastono, elŝiris la lancon el la mano de la Egipto, kaj mortigis lin per lia propra lanco.

Estas coisas fez Benaías, filho de Jeoiada, pelo que teve nome entre os três valentes.

Tion faris Benaja, filo de Jehojada. Kaj li havis gloran nomon inter la tri herooj.

E o mais ilustre, contudo não igualou aos primeiros três; e Davi o pôs sobre os da sua guarda.

Inter la tridek li estis plej honorata, sed en la trion li ne eniris. Kaj David faris lin lia korpogardistestro.

Os valentes dos exércitos: Asael, irmão de Joabe; El-Hanã, filho de Dodó, de Belém;

La ĉefaj militistoj estis: Asahel, frato de Joab, Elĥanan, filo de Dodo, el Bet-Leĥem,

Samote, o harorita; Helez, o pelonita;

Ŝamot, la Harorano, Ĥelec, la Pelonano,

Ira, filho de Iques, o tecoíta; Abiezer, o anatotita;

Ira, filo de Ikeŝ, la Tekoaano, Abiezer, la Anatotano,

Sibecai, o husatita; Ilai, o aoíta;

Sibĥaj, la Ĥuŝaido, Ilaj, la Aĥoĥido,

Maarai, o netofatita; Helede, filho de Baaná, o netofatita;

Maharaj, la Netofaano, Ĥeled, filo de Baana, la Netofaano,

Itai, filho de Ribai, de Gibeá, dos filhos de Benjamim; Benaías, o piratonita;

Itaj, filo de Ribaj, el Gibea de la Benjamenidoj, Benaja, la Piratonano,

Hurai, dos ribeiros de Gaás; Abiel, o arbatita;

Ĥuraj, el Naĥale-Gaaŝ, Abiel, la Arbatano,

Azmavete, o baarumita; Eliabá, o saalbonita;

Azmavet, la Baĥurimano, Eljaĥba, la Ŝaalbonano;

dos filhos de Hasem, o gizonita: Jônatas, filho de Sage, o hararita;

el la filoj de Haŝem, la Gizonano: Jonatan, filo de Ŝage, la Hararano,

Aião, filho de Sacar, o hararita; Elifal, filho de Ur.

Aĥiam, filo de Saĥar, la Hararano, Elifal, filo de Ur,

Hefer, o mequeratita; Aías, o pelonita;

Ĥefer, la Meĥeratano, Aĥija, la Pelonano,

Hezro, o carmelita; Naarai, filho de Ebzai;

Ĥecro, la Karmelano, Naaraj, filo de Ezbaj,

Joel, irmão de Natã; Mibar, filho de Harri;

Joel, frato de Natan, Mibĥar, filo de Hagri,

Zeleque, o amonita; Naarai, o berotita, escudeiro de Joabe, filho de Zeniia;

Celek, la Amonido, Naĥaraj, la Beerotano, armilportisto de Joab, filo de Ceruja,

Ira, o itrita; Garebe, o itrita;

Ira, la Jetrido, Gareb, la Jetrido,

Urias, o heteu; Zabade, filho de Alai;

Urija, la Ĥetido, Zabad, filo de Aĥlaj,

Adina, filho de Siza, o rubenita, chefe dos rubenitas, e com ele trinta;

Adina, filo de Ŝiza, la Rubenido, ĉefo de Rubenidoj, kaj kun li estis tridek,

Hanã, filho de Maacá; Jeosafá, o mitnita;

Ĥanan, filo de Maaĥa, Joŝafat, la Mitnido,

Uzias, o asteratita; Sama e Jeiel, filhos de Hotão, o aroerita;

Uzija, la Aŝterotano, Ŝama kaj Jeiel, filoj de Ĥotam, la Aroerano,

Jediael, filho de Sínri, e Joá, seu irmão, o tizita;

Jediael, filo de Ŝimri, kaj lia frato Joĥa, la Ticano,

Eliel, o maavita; Jeribai e Josavias, filhos de Elnaão; Itma, o moabita;

Eliel, la Maĥavido, Jeribaj kaj Joŝavja, filoj de Elnaam, Jitma, la Moabido,

Eliel, Obede e Jaasiel, o mezobaíta

Eliel, Obed, kaj Jaasiel el Mecobaja.