Lamentations 5

Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido; considera, e olha para o nosso opróbrio.

Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.

A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.

Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.

çrfãos somos sem pai, nossas mães são como viuvas.

Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.

A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.

Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.

Os nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços; estamos cansados, e não temos descanso.

Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij moede, men laat ons geen rust.

Aos egípcios e aos assírios estendemos as mãos, para nos fartarmos de pão.

Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyriër, om met brood verzadigd te worden.

Nossos pais pecaram, e já não existem; e nós levamos as suas iniquidades.

Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.

Escravos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.

Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.

Com perigo de nossas vidas obtemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.

Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.

Nossa pele está abraseada como um forno, por causa do ardor da fome.

Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.

Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.

Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.

Príncipes foram enforcados pelas mãos deles; as faces dos anciãos não foram respeitadas.

De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geëerd geweest.

Mancebos levaram a mó; meninos tropeçaram sob fardos de lenha.

Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.

Os velhos já não se assentam nas portas, os mancebos já não cantam.

De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.

Cessou o gozo de nosso coração; converteu-se em lamentação a nossa dança.

De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.

Caiu a coroa da nossa cabeça; ai de nós, porque pecamos!

De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!

Portanto desmaiou o nosso coração; por isso se escureceram os nossos olhos.

Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.

Pelo monte de Sião, que está assolado, andam os chacais.

Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.

Tu, Senhor, permaneces eternamente; e o teu trono subsiste de geração em geração.

Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.

Por que te esquecerias de nós para sempre, por que nos desampararias por tanto tempo?

Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?

Converte-nos a ti, Senhor, e seremos convertidos; renova os nossos dias como dantes;

HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.

se é que não nos tens de todo rejeitado, se é que não estás sobremaneira irado contra nos.

Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?