Proverbs 5

Filho meu, atende à minha sabedoria; inclinão teu ouvido à minha prudência;
Mærk dig, min Søn, min Visdom, bøj til min Indsigt dit Øre,
para que observes a discrição, e os teus lábios guardem o conhecimento.
at Kløgt må våge øver dig, Læbernes kundskab vare på dig.
Porque os lábios da mulher licenciosa destilam mel, e a sua boca e mais macia do que o azeite;
Thi af Honning drypper den fremmedes Læber, glattere end Olie er hendes Gane;
mas o seu fim é amargoso como o absinto, agudo como a espada de dois gumes.
men til sidst er hun besk som Malurt, hvas som tveægget Sværd;
Os seus pés descem à morte; os seus passos seguem no caminho da cova.
hendes Fødder styrer nedad mod Døden, til Dødsriget stunder hendes Fjed;
Ela não pondera a vereda da vida; incertos são os seus caminhos, e ela o ignora.
hun følger ej Livets Vej, hendes Spor er bugtet, hun ved det ikke.
Agora, pois, filhos, dai-me ouvidos, e não vos desvieis das palavras da minha boca.
Hør mig da nu, min Søn, vig ikke fra min Munds Ord!
Afasta para longe dela o teu caminho, e não te aproximes da porta da sua casa;
Lad din Vej være langt fra hende, kom ej hendes Husdør nær,
para que não dês a outros a tua honra, nem os teus anos a cruéis;
at du ikke må give andre din Ære, en grusom Mand dine År.
para que não se fartem os estranhos dos teus bens, e não entrem os teus trabalhos na casa do estrangeiro,
at ikke dit Gods skal mætte fremmede, din Vinding ende i Andenmands Hus,
e gemas no teu fim, quando se consumirem a tua carne e o teu corpo,
så du gribes af Anger til sidst, når dit Kød og Huld svinder hen,
e digas: Como detestei a disciplina! E desprezou o meu coração a repreensão!
og du siger: "Ak, at jeg hadede Tugt, at mit Hjerte lod hånt om Revselse,
E não escutei a voz dos que me ensinavam, nem aos que me instruíam inclinei o meu ouvido!
så jeg ikke lød mine Læreres Røst, ej bøjed mit Øre til dem, som lærte mig!
Quase cheguei à ruína completa, no meio da congregação e da assembleia.
Nær var jeg kommet i alskens Ulykke midt i Forsamling og Menighed!"
Bebe a água da tua própria cisterna, e das correntes do teu poço.
Drik Vand af din egen Cisterne og rindende Vand af din Brønd;
Derramar-se-iam as tuas fontes para fora, e pelas ruas os ribeiros de águas?
lad ej dine Kilder flyde på Gaden, ej dine Bække på Torvene!
Sejam para ti só, e não para os estranhos juntamente contigo.
Dig skal de tilhøre, dig alene, ingen fremmed ved Siden af dig!
Seja bendito o teu manancial; e regozija-te na mulher da tua mocidade.
Velsignet være dit Væld, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,
Como corça amorosa, e graciosa cabra montesa saciem-te os seus seios em todo o tempo; e pelo seu amor sê encantado perpetuamente.
den elskelige Hind, den yndige Gazel; hendes Elskov fryde dig stedse, berus dig altid i hendes Kærlighed!
E por que, filho meu, andarias atraído pela mulher licenciosa, e abraÇarias o seio da adúltera?
Hvi beruser du dig, min Søn, i en fremmed og tager en andens Hustru i Favn?
Porque os caminhos do homem estão diante dos olhos do Senhor, o qual observa todas as suas veredas.
Thi for HERRENs Øjne er Menneskets Veje, grant følger han alle dets Spor;
Quanto ao ímpio, as suas próprias iniquidades o prenderão, e pelas cordas do seu pecado será detido.
den gudløse fanges af egen Brøde og holdes fast i Syndens Reb;
Ele morre pela falta de disciplina; e pelo excesso da sua loucura anda errado.
han dør af Mangel på Tugt, går til ved sin store Dårskab.