Proverbs 28

Fogem os ímpios, sem que ninguém os persiga; mas os justos são ousados como o leão.
Den gudløse flyr, skønt ingen er efter ham; tryg som en Løve er den retfærdige.
Por causa da transgressão duma terra são muitos os seus príncipes; mas por virtude de homens prudentes e entendidos, ela subsistirá por longo tempo.
Ved Voldsmands Brøde opstår Strid, den kvæles af Mand med Forstand.
O homem pobre que oprime os pobres, é como chuva impetuosa, que não deixa trigo nenhum.
En fattig Tyran, der kuer de ringe, er Regn, der hærger og ej giver Brød.
Os que abandonam a lei louvam os ímpios; mas os que guardam a lei pelejam contra eles.
Hvo Loven sviger, roser de gudløse, hvo Loven holder, er på Krigsfod med dem.
Os homens maus não entendem a justiça; mas os que buscam ao Senhor a entendem plenamente.
Ildesindede fatter ej Ret; alt fatter de, som søger HERREN.
Melhor é o pobre que anda na sua integridade, do que o rico perverso nos seus caminhos.
Hellere en fattig med lydefri Færd end en, som går Krogveje, er han end rig.
O que guarda a lei é filho sábio; mas o companheiro dos comilões envergonha a seu pai.
Forstandig Søn tager Vare på Loven, men Drankeres Fælle gør sin Fader Skam.
O que aumenta a sua riqueza com juros e usura, ajunta-a para o que se compadece do pobre.
Hvo Velstand øger ved Åger og Opgæld, samler til en, som er mild mod de ringe.
O que desvia os seus ouvidos de ouvir a lei, até a sua oração é abominável.
Den, der vender sit Øre fra Loven, endog hans Bøn er en Gru.
O que faz com que os retos se desviem para um mau caminho, ele mesmo cairá na cova que abriu; mas os inocentes herdarão o bem.
Leder man retsindige vild på onde Veje, falder man selv i sin Grav; men de lydefri arver Lykke.
O homem rico é sábio aos seus próprios olhos; mas o pobre que tem entendimento o esquadrinha.
Rigmand tykkes sig viis, forstandig Småmand gennemskuer ham.
Quando os justos triunfam há grande, glória; mas quando os ímpios sobem, escondem-se os homens.
Når retfærdige jubler, er Herligheden stor, vinder gudløse frem, skal man lede efter Folk.
O que encobre as suas transgressões nunca prosperará; mas o que as confessa e deixa, alcançará misericórdia.
At dølge sin Synd fører ikke til Held, men bekendes og slippes den, finder man Nåde.
Feliz é o homem que teme ao Senhor continuamente; mas o que endurece o seu coração virá a cair no mal.
Saligt det Menneske, som altid ængstes, men forhærder man sit Hjerte, falder man i Ulykke.
Como leão bramidor, e urso faminto, assim é o ímpio que domina sobre um povo pobre.
En brølende Løve, en grådig Bjørn er en gudløs, som styrer et ringe Folk.
O príncipe falto de entendimento é também opressor cruel; mas o que aborrece a avareza prolongará os seus dias.
Uforstandig Fyrste øver megen Vold, langt Liv får den, der hader Rov.
O homem culpado do sangue de qualquer pessoa será fugitivo até a morte; ninguém o ajude.
Et Menneske, der tynges af Blodskyld, er på Flugt til sin Grav; man hjælpe ham ikke.
O que anda retamente salvar-se-á; mas o perverso em seus caminhos cairá de repente.
Den, som vandrer lydefrit, frelses, men den, som går Krogveje, falder i Graven.
O que lavra a sua terra se fartará de pão; mas o que segue os ociosos se encherá de pobreza.
Den mættes med brød, som dyrker sin Jord, med Fattigdom den, der jager efter Tomhed.
O homem fiel gozará de abundantes bênçãos; mas o que se apressa a enriquecer não ficará impune.
Ærlig Mand velsignes rigt, men Jag efter Rigdom undgår ej Straf.
Fazer acepção de pessoas não é bom; mas até por um bocado de pão prevaricará o homem.
At være partisk er ikke godt, en Mand kan forse sig for en Bid Brød.
Aquele que é cobiçoso corre atrás das riquezas; e não sabe que há de vir sobre ele a penúria.
Misundelig Mand vil i Hast vinde Gods; at Trang kommer over ham, ved han ikke.
O que repreende a um homem achará depois mais favor do que aquele que lisonjeia com a língua.
Den, der revser, får Tak til sidst fremfor den, hvis Tunge er slesk.
O que rouba a seu pai, ou a sua mãe, e diz: Isso não é transgressão; esse é companheiro do destruidor.
Stjæle fra Forældre og nægte, at det, er Synd, er at være Fælle med hærgende Mand.
O cobiçoso levanta contendas; mas o que confia no senhor prosperará.
Den vindesyge vækker Splid, men den, der stoler på HERREN, kvæges.
O que confia no seu próprio coração é insensato; mas o que anda sabiamente será livre.
Den, der stoler på sit Vid, er en Tåbe, men den, der vandrer i Visdom, reddes.
O que dá ao pobre não terá falta; mas o que esconde os seus olhos terá muitas maldições.
Hvo Fattigmand giver, skal intet fattes, men mangefold bandes, hvo Øjnene lukker.
Quando os ímpios sobem, escondem-se os homens; mas quando eles perecem, multiplicam-se os justos.
Vinder gudløse frem, kryber Folk i Skjul; når de omkommer, bliver de retfærdige mange.