Proverbs 26

Como a neve no verão, e como a chuva no tempo da ceifa, assim não convém ao tolo a honra.
Som Sne om Somren og Regn Høsten så lidt hører Ære sig til for en Tåbe.
Como o pássaro no seu vaguear, como a andorinha no seu voar, assim a maldição sem causa não encontra pouso.
Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt så rammer ej Banden mod sagesløs Mand.
O açoite é para o cavalo, o freio para o jumento, e a vara para as costas dos tolos.
Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Tåbers Ryg.
Não respondas ao tolo segundo a sua estultícia, para que também não te faças semelhante a ele.
Svar ej Tåben efter hans Dårskab, at ikke du selv skal blive som han.
Responde ao tolo segundo a sua estultícia, para que ele não seja sábio aos seus próprios olhos.
Svar Tåben efter hans Dårskab, at han ikke skal tykkes sig viis.
Os pés decepa, e o dano bebe, quem manda mensagens pela mão dum tolo.
Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Tåbe.
As pernas do coxo pendem frouxas; assim é o provérbio na boca dos tolos.
Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Tåbers Mund.
Como o que ata a pedra na funda, assim é aquele que dá honra ao tolo.
Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Tåbe.
Como o espinho que entra na mão do ébrio, assim é o provérbio na mão dos tolos.
Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Tåbers Mund.
Como o flecheiro que fere a todos, assim é aquele que assalaria ao transeunte tolo, ou ao ébrio.
Som en Skytte, der sårer enhver, som kommer, er den, der lejer en Tåbe og en drukken.
Como o cão que torna ao seu vômito, assim é o tolo que reitera a sua estultícia.
Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Tåbe, der gentager Dårskab.
Vês um homem que é sábio a seus próprios olhos? Maior esperança há para o tolo do que para ele.
Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Tåbe er der mere Håb end for ham.
Diz o preguiçoso: Um leão está no caminho; um leão está nas ruas.
Den lade siger: "Et Rovdyr på Vejen, en Løve ude på Torvene!"
Como a porta se revolve nos seus gonzos, assim o faz o preguiçoso na sua cama.
Døren drejer sig på sit Hængsel, den lade på sit Leje.
O preguiçoso esconde a sua mão no prato, e nem ao menos quer levá-la de novo à boca.
Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Hånden til Munden.
Mais sábio é o preguiçoso a seus olhos do que sete homens que sabem responder bem.
Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.
O que, passando, se mete em questão alheia é como aquele que toma um cão pelas orelhas.
Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.
Como o louco que atira tições, flechas, e morte,
Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,
assim é o homem que engana o seu próximo, e diz: Fiz isso por brincadeira.
er den, der sviger sin Næste og siger: "Jeg spøger jo kun."
Faltando lenha, apaga-se o fogo; e não havendo difamador, cessa a contenda.
Er der intet Brænde, går Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.
Como o carvão para as brasas, e a lenha para o fogo, assim é o homem contencioso para acender rixas.
Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.
As palavras do difamador são como bocados deliciosos, que descem ao íntimo do ventre.
Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.
Como o vaso de barro coberto de escória de prata, assim são os lábios ardentes e o coração maligno.
Som Sølvovertræk på et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.
Aquele que odeia dissimula com os seus lábios; mas no seu interior entesoura o engano.
Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;
Quando te suplicar com voz suave, não o creias; porque sete abominações há no teu coração.
gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.
Ainda que o seu ódio se encubra com dissimulação, na congregação será revelada a sua malícia.
Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.
O que faz uma cova cairá nela; e a pedra voltará sobre aquele que a revolve.
I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.
A língua falsa odeia aqueles a quem ela tenha ferido; e a boca lisonjeira opera a ruína.
Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.