Psalms 89

En læresalme av Etan, esrahitten.
Μασχιλ του Εθαν του Εζραιτου. Τα ελεη του Κυριου εις τον αιωνα θελω ψαλλει δια του στοματος μου θελω αναγγελλει την αληθειαν σου εις γενεαν και γενεαν.
Om Herrens nådegjerninger vil jeg synge til evig tid; fra slekt til slekt vil jeg kunngjøre din trofasthet med min munn.
Διοτι ειπα, το ελεος σου θελει θεμελιωθη εις τον αιωνα εν τοις ουρανοις θελεις στερεωσει την αληθειαν σου.
For jeg sier: Miskunnhet bygges op til evig tid, i himmelen grunnfester du din trofasthet.
Εκαμα διαθηκην μετα του εκλεκτου μου ωμοσα προς Δαβιδ τον δουλον μου
Du sier: Jeg har gjort en pakt med min utvalgte, jeg har svoret David, min tjener:
Διαπαντος θελω στερεωσει το σπερμα σου, και θελω οικοδομησει τον θρονον σου εις γενεαν και γενεαν. Διαψαλμα.
Til evig tid vil jeg grunnfeste ditt avkom, og jeg vil bygge din trone fra slekt til slekt. Sela.
Και οι ουρανοι θελουσιν υμνει τα θαυμασια σου, Κυριε και η αληθεια σου θελει εξυμνεισθαι εν τη συναξει των αγιων.
Og himlene priser din underfulle gjerning, Herre, og din trofasthet prises i de helliges forsamling.
Διοτι τις εν τω ουρανω δυναται να εξισωθη με τον Κυριον; Τις μεταξυ των υιων των δυνατων δυναται να ομοιωθη με τον Κυριον;
For hvem i det høie er å ligne med Herren? Hvem er Herren lik blandt Guds sønner,
Ο Θεος ειναι φοβερος σφοδρα εν τη βουλη των αγιων και σεβαστος εν πασι τοις κυκλω αυτου.
en Gud, såre forferdelig i de helliges hemmelige råd og fryktelig for alle dem som er omkring ham?
Κυριε Θεε των δυναμεων, τις ομοιος σου; δυνατος εισαι, Κυριε, και η αληθεια σου ειναι κυκλω σου.
Herre, hærskarenes Gud, hvem er sterk som du, Herre? Og din trofasthet er rundt omkring dig.
Συ δεσποζεις την επαρσιν της θαλασσης οταν σηκονωνται τα κυματα αυτης, συ ταπεινονεις αυτα.
Du er den som hersker over havets overmot; når dets bølger reiser sig, lar du dem legge sig.
Συ συνετριψας την Ρααβ ως τραυματιαν δια του βραχιονος της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου.
Du har sønderknust Rahab som en ihjelslått; med din styrkes arm har du spredt dine fiender.
Σου ειναι οι ουρανοι και σου η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης, συ εθεμελιωσας αυτα.
Dig hører himlene til, dig også jorden; jorderike og alt det som fyller det - du har grunnfestet dem;
Τον βορραν και τον νοτον, συ εκτισας αυτους Θαβωρ και Αερμων εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι.
nord og syd - du har skapt dem; Tabor og Hermon jubler over ditt navn.
Εχεις ισχυρον τον βραχιονα κραταια ειναι η χειρ σου υψηλη η δεξια σου.
Du har en arm med velde; sterk er din hånd, ophøiet er din høire hånd.
Η δικαιοσυνη και η κρισις ειναι η βασις του θρονου σου το ελεος και η αληθεια θελουσι προπορευεσθαι εμπροσθεν του προσωπου σου.
Rettferd og rett er din trones grunnvoll; nåde og sannhet går frem for ditt åsyn.
Μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον θελουσι περιπατει, Κυριε, εν τω φωτι του προσωπου σου.
Salig er det folk som kjenner til jubel; Herre, i ditt åsyns lys skal de vandre.
Εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι ολην την ημεραν και εις την δικαιοσυνην σου θελουσιν υψωθη.
I ditt navn skal de fryde sig hele dagen, og ved din rettferdighet blir de ophøiet.
Διοτι συ εισαι το καυχημα της δυναμεως αυτων και δια της ευμενειας σου θελει υψωθη το κερας ημων.
For du er deres styrkes pryd, og ved din godhet ophøier du vårt horn.
Διοτι ο Κυριος ειναι η ασπις ημων και ο Αγιος του Ισραηλ ο βασιλευς ημων.
For Herren er vårt skjold, og Israels Hellige vår konge.
Ελαλησας τοτε δι οραματος προς τον οσιον σου και ειπας εθεσα βοηθειαν επι τον δυνατον υψωσα εκλεκτον εκ του λαου
Dengang talte du i et syn til dine fromme og sa: Jeg har nedlagt hjelp hos en helt, jeg har ophøiet en ung mann av folket.
Ευρηκα Δαβιδ τον δουλον μου με το ελαιον το αγιον μου εχρισα αυτον
Jeg har funnet David, min tjener, jeg har salvet ham med min hellige olje.
η χειρ μου θελει στερεονει αυτον και ο βραχιων μου θελει ενδυναμονει αυτον.
Min hånd skal alltid være med ham, og min arm skal gi ham styrke.
δεν θελει υπερισχυσει εχθρος κατ αυτου ουδε υιος ανομιας θελει ταλαιπωρησει αυτον.
Fienden skal ikke plage ham, og den urettferdige skal ikke undertrykke ham.
Και θελω κατακοψει απ εμπροσθεν αυτου τους εχθρους αυτου και τους μισουντας αυτον θελω κατατροπωσει.
Men jeg vil sønderknuse hans motstandere for hans åsyn og slå dem som hater ham.
Η δε αληθεια μου και το ελεος μου θελουσιν εισθαι μετ αυτου και εν τω ονοματι μου θελει υψωθη το κερας αυτου.
Og min trofasthet og min miskunnhet skal være med ham, og i mitt navn skal hans horn ophøies.
Και θελω θεσει την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, και επι τους ποταμους την δεξιαν αυτου.
Og jeg vil la ham legge sin hånd på havet og sin høire hånd på elvene.
Αυτος θελει κραξει προς εμε, Πατηρ μου εισαι, Θεος μου και πετρα της σωτηριας μου.
Han skal rope til mig: Du er min far, min Gud og min frelses klippe.
Εγω βεβαιως θελω καμει αυτον πρωτοτοκον μου, Υψιστον επι τους βασιλεις της γης.
Og jeg vil gjøre ham til den førstefødte, til den høieste blandt kongene på jorden.
Διαπαντος θελω φυλαττει εις αυτον το ελεος μου, και η διαθηκη μου θελει εισθαι στερεα μετ αυτου.
Jeg vil bevare min miskunnhet mot ham til evig tid, og min pakt skal stå fast for ham.
Και θελω καμει να διαμενη το σπερμα αυτου εις τον αιωνα, και ο θρονος αυτου ως αι ημεραι του ουρανου.
Og jeg vil la hans avkom bli til evig tid og hans trone som himmelens dager.
Εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και εις τας κρισεις μου δεν περιπατησωσιν
Dersom hans barn forlater min lov og ikke vandrer i mine bud,
Εαν παραβωσι τα διαταγματα μου και δεν φυλαξωσι τας εντολας μου
dersom de krenker mine forskrifter og ikke holder mine befalinger,
Τοτε θελω επισκεφθη με ραβδον τας παραβασεις αυτων και με πληγας τας παρανομιας αυτων.
da vil jeg hjemsøke deres synd med ris og deres misgjerning med plager.
Το ελεος μου ομως δεν θελω αφαιρεσει απ αυτου, ουδε θελω ψευσθη κατα της αληθειας μου.
Men min miskunnhet vil jeg ikke ta fra ham, og min trofasthet skal ikke svikte;
Δεν θελω παραβη την διαθηκην μου, ουδε θελω αθετησει ο, τι εξηλθεν εκ των χειλεων μου.
jeg vil ikke bryte min pakt og ikke forandre hvad som gikk ut fra mine leber.
Απαξ ωμοσα εις την αγιοτητα μου, οτι δεν θελω ψευσθη προς τον Δαβιδ.
Ett har jeg svoret ved min hellighet, sannelig, for David vil jeg ikke lyve:
Το σπερμα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος, ενωπιον μου
Hans avkom skal bli til evig tid, og hans trone som solen for mitt åsyn.
Ως η σεληνη θελει στερεωθη εις τον αιωνα και μαρτυς πιστος εν τω ουρανω. Διαψαλμα.
Som månen skal den stå evindelig, og vidnet i det høie er trofast. Sela.
Αλλα συ απεβαλες και εβδελυχθης, ωργισθης κατα του χριστου σου
Og du har forkastet og forsmådd, du er blitt harm på din salvede.
ηκυρωσας την διαθηκην του δουλου σου εβεβηλωσας το διαδημα αυτου εως της γης.
Du har rystet av dig pakten med din tjener, du har vanhelliget hans krone ned i støvet.
Κατεβαλες παντας τους φραγμους αυτου ηφανισας τα οχυρωματα αυτου
Du har revet ned alle hans murer, du har lagt hans festninger i grus.
διαρπαζουσιν αυτον παντες οι διαβαινοντες την οδον κατεσταθη ονειδος εις τους γειτονας αυτου.
Alle de som går forbi på veien, har plyndret ham; han er blitt til hån for sine naboer.
Υψωσας την δεξιαν των εναντιων αυτου ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου
Du har ophøiet hans motstanderes høire hånd, du har gledet alle hans fiender.
ημβλυνας μαλιστα το κοπτερον της ρομφαιας αυτου και δεν εστερεωσας αυτον εν τη μαχη
Og du lot hans skarpe sverd vike og lot ham ikke holde stand i striden.
Επαυσας την δοξαν αυτου και τον θρονον αυτου ερριψας κατα γης.
Du har gjort ende på hans glans og kastet hans trone i støvet.
Ωλιγοστευσας τας ημερας της νεοτητος αυτου ενεδυσας αυτον με αισχυνην. Διαψαλμα.
Du har forkortet hans ungdoms dager, du har dekket ham med skam. Sela.
Εως ποτε, Κυριε; θελεις κρυπτεσθαι διαπαντος; θελει καιεσθαι ως πυρ η οργη σου;
Hvor lenge, Herre, vil du skjule dig evindelig? Hvor lenge skal din harme brenne som ild?
Μνησθητι ποσον βραχυς ειναι ο καιρος μου, εν τινι ματαιοτητι εποιησας παντας τους υιους των ανθρωπων.
Kom dog i hu hvor kort mitt liv er, hvor forgjengelige du har skapt alle menneskenes barn!
Τις ανθρωπος θελει ζησει και δεν θελει ιδει θανατον; τις θελει λυτρωσει την ψυχην αυτου εκ της χειρος του αδου; Διαψαλμα.
Hvem er den mann som lever og ikke ser døden, som frir sin sjel fra dødsrikets vold? Sela.
Που ειναι τα ελεη σου τα αρχαια, Κυριε, τα οποια ωμοσας προς τον Δαβιδ εν τη αληθεια σου;
Hvor er, Herre, dine forrige nådegjerninger, som du tilsvor David i din trofasthet?
Μνησθητι, Κυριε, του ονειδισμου των δουλων σου, τον οποιον φερω εν τω κολπω μου υπο τοσουτων πολυαριθμων λαων
Kom i hu, Herre, dine tjeneres vanære, at jeg må bære alle de mange folk i mitt skjød,
με τον οποιον ωνειδισαν οι εχθροι σου, Κυριε με τον οποιον ωνειδισαν τα ιχνη του χριστου σου.
at dine fiender håner, Herre, at de håner din salvedes fotspor! Lovet være Herren til evig tid! Amen, amen.
Ευλογητος Κυριος εις τον αιωνα. Αμην, και αμην.