Psalms 63

En salme av David, da han var i Juda ørken.
Ψαλμος του Δαβιδ, οτε ευρισκετο εν τη ερημω Ιουδα. Θεε, συ εισαι ο Θεος μου απο πρωιας σε ζητω σε διψα η ψυχη μου, σε ποθει η σαρξ μου, εν γη ερημω, ξηρα και ανυδρω
Gud! Du er min Gud, jeg søker dig årle; min sjel tørster efter dig, mitt kjød lenges efter dig i et tørt og vansmektende land, hvor det ikke er vann.
δια να βλεπω την δυναμιν σου και την δοξαν σου, καθως σε ειδον εν τω αγιαστηριω.
Således har jeg skuet dig i helligdommen, idet jeg så din makt og din herlighet.
Διοτι το ελεος σου ειναι καλητερον παρα την ζωην τα χειλη μου θελουσι σε επαινει.
For din miskunnhet er bedre enn livet; mine leber priser dig.
Ουτω θελω σε ευλογει εν τη ζωη μου εν τω ονοματι σου θελω υψονει τας χειρας μου.
Således vil jeg love dig mitt liv igjennem; i ditt navn vil jeg opløfte mine hender.
Ως απο παχους και μυελου θελει χορτασθη η ψυχη μου και δια χειλεων αγαλλιασεως θελει υμνει το στομα μου,
Min sjel skal bli mettet som av marg og fett, og med jublende leber skal min munn lovprise dig.
Οταν σε ενθυμωμαι επι της στρωμνης μου, εις σε μελετω εν ταις φυλακαις της νυκτος.
Når jeg kommer dig i hu på mitt leie, tenker jeg på dig gjennem nattevaktene.
Επειδη εσταθης βοηθεια μου δια τουτο υπο την σκιαν των πτερυγων σου θελω χαιρει.
For du har vært min hjelp, og under dine vingers skygge jubler jeg.
Προσεκολληθη η ψυχη μου κατοπιν σου η δεξια σου με υποστηριζει.
Min sjel henger ved dig; din høire hånd holder mig oppe.
Οι δε ζητουντες την ψυχην μου, δια να εξολοθρευσωσιν αυτην, θελουσιν εμβη εις τα κατωτατα μερη της γης
Og de som står mig efter livet for å ødelegge det, de skal komme til jordens nederste dyp.
θελουσι πεσει δια ρομφαιας θελουσιν εισθαι μερις αλωπεκων.
De skal gis sverdet i vold, bli til rov for rever. Og kongen skal glede sig i Gud; hver den som sverger ved ham, skal prise sig lykkelig, for løgneres munn skal tilstoppes.
Ο δε βασιλευς θελει ευφρανθη επι τον Θεον θελει δοξασθη πας ο ομνυων εις αυτον διοτι θελει φραχθη το στομα των λαλουντων ψευδος.