Psalms 62

Til sangmesteren, for Jedutun; en salme av David.

Εις τον πρωτον μουσικον, δια Ιεδουθουν. Ψαλμος του Δαβιδ. Επι τον Θεον βεβαιως αναπαυεται η ψυχη μου εξ αυτου πηγαζει η σωτηρια μου.

Bare i håp til Gud er min sjel stille; fra ham kommer min frelse.

Αυτος βεβαιως ειναι πετρα μου και σωτηρια μου προπυργιον μου δεν θελω σαλευθη πολυ.

Han alene er min klippe og min frelse, min borg, jeg skal ikke rokkes meget.

Εως ποτε θελετε επιβουλευεσθαι εναντιον ανθρωπου; σεις παντες θελετε φονευθη εισθε ως τοιχος κεκλιμενος και φραγμος ετοιμορροπος.

Hvor lenge vil I alle storme løs på en mann, bryte ham ned som en mur som heller, et gjerde som støtes om?

Δεν συμβουλευονται παρα να ριψωσι αυτον απο του υψους αυτου αγαπωσι το ψευδος δια μεν του στοματος αυτων ευλογουσι, δια δε της καρδιας αυτων καταρωνται. Διαψαλμα.

De rådslår bare om å styrte ham ned fra hans høihet, de har sin lyst i løgn; med sin munn velsigner de, men i sitt hjerte forbanner de. Sela.

Αλλα συ, ω ψυχη μου, επι τον Θεον αναπαυου, διοτι εξ αυτου κρεμαται η ελπις μου.

Bare i håp til Gud vær stille, min sjel! for fra ham kommer mitt håp.

Αυτος βεβαιως ειναι πετρα μου και σωτηρια μου προπυργιον μου δεν θελω σαλευθη.

Han alene er min klippe og min frelse, min borg, jeg skal ikke rokkes.

Εν τω Θεω ειναι η σωτηρια μου και η δοξα μου η πετρα της δυναμεως μου, το καταφυγιον μου, ειναι εν τω Θεω.

Hos Gud er min frelse og min ære; min sterke klippe, min tilflukt er i Gud.

Ελπιζετε επ αυτον εν παντι καιρω ανοιγετε, λαοι, ενωπιον αυτου τας καρδιας σας ο Θεος ειναι καταφυγιον εις ημας. Διαψαλμα.

Sett eders lit til ham til enhver tid, I folk! Utøs eders hjerte for hans åsyn! Gud er vår tilflukt. Sela.

Οι κοινοι ανθρωποι βεβαιως ειναι ματαιοτης, οι αρχοντες ψευδος εν τη πλαστιγγι παντες ομου ειναι ελαφροτεροι αυτης της ματαιοτητος.

Bare tomhet er menneskenes barn, bare løgn er mannens sønner; i vektskålen stiger de til værs, de er tomhet alle sammen.

Μη ελπιζετε επι αδικιαν και επι αρπαγην μη ματαιονεσθε πλουτος εαν ρεη, μη προσηλονετε την καρδιαν σας.

Stol ikke på vold, og sett ikke fåfengt håp til røvet gods! Når rikdommen vokser, så akt ikke på det!

Απαξ ελαλησεν ο Θεος, δις ηκουσα τουτο, οτι η δυναμις ειναι του Θεου

En gang har Gud talt, ja to ganger har jeg hørt det, at styrke hører Gud til. Og dig, Herre, hører miskunnhet til; for du betaler enhver efter hans gjerning.

και σου ειναι, Κυριε, το ελεος Διοτι συ θελεις αποδωσει εις εκαστον κατα τα εργα αυτου.