Psalms 60

Til sangmesteren; efter Sjusjan edut; en gyllen sang av David til å læres,

Εις τον πρωτον μουσικον, επι Σουσαν−εδουθ, Μικταμ του Δαβιδ προς διδασκαλιαν, οποτε επολεμησε την Συριαν της Μεσοποταμιας και την Συριαν Σωβα, ο δε Ιωαβ επεστρεψε και επαταξε του Εδωμ εν τη κοιλαδι του αλατος δωδεκα χιλιαδας. Θεε, απερριψας ημας διεσκορπισας ημας ωργισθης επιστρεψον εις ημας.

da han stred mot syrerne fra Mesopotamia og mot syrerne fra Soba, og Joab kom tilbake og slo edomittene i Saltdalen, tolv tusen.

Εσεισας την γην διεσχισας αυτην ιασαι τα συντριμματα αυτης, διοτι σαλευεται.

Gud! du har forkastet oss, du har sønderslått oss, du var vred; vederkveg oss nu igjen!

Εδειξας εις τον λαον σου πραγματα σκληρα εποτισας ημας οινον παραφροσυνης.

Du har rystet jorden, du har fått den til å revne; læg dens skade, for den vakler!

Εδωκας εις τους φοβουμενους σε σημαιαν, δια να υψονηται υπερ της αληθειας. Διαψαλμα.

Du har latt ditt folk se hårde ting, du har gitt oss vin å drikke så vi tumlet.

Δια να ελευθερονωνται οι αγαπητοι σου, σωσον δια της δεξιας σου και επακουσον μου.

Men du har gitt dem som frykter dig, et hærmerke til opreisning, for sannhets skyld. Sela.

Ο Θεος ελαλησεν εν τω αγιαστηριω αυτου θελω χαιρει θελω μοιρασει την Συχεμ και την κοιλαδα Σοκχωθ θελω διαμετρησει.

Forat de du elsker, må bli frelst, så hjelp nu med din høire hånd og bønnhør oss!

Εμου ειναι ο Γαλααδ και εμου ο Μανασσης ο μεν Εφραιμ ειναι η δυναμις της κεφαλης μου ο δε Ιουδας ο νομοθετης μου

Gud har talt i sin hellighet. Jeg vil fryde mig; jeg vil utskifte Sikem og opmåle Sukkots dal.

Ο Μωαβ ειναι η λεκανη του νιψιματος μου επι τον Εδωμ θελω ριψει το υποδημα μου αλαλαξον επ εμοι, Παλαιστινη.

Mig hører Gilead til, og mig hører Manasse til, og Efra'im er vern for mitt hode, Juda er min herskerstav.

Τις θελει με φερει εις την περιτετειχισμενην πολιν; τις θελει με οδηγησει εως Εδωμ;

Moab er mitt vaskefat, på Edom kaster jeg min sko; bryt ut i jubel over mig, Filisterland!

Ουχι συ, Θεε, ο απορριψας ημας; και δεν θελεις εξελθει, Θεε, μετα των στρατευματων ημων;

Hvem vil føre mig til den faste by? Hvem leder mig inn til Edom?

Βοηθησον ημας απο της θλιψεως διοτι ματαια ειναι η παρα των ανθρωπων σωτηρια.

Mon ikke du, Gud, som forkastet oss og ikke drog ut med våre hærer, Gud? Gi oss hjelp mot fienden, for menneskehjelp er tomhet! Ved Gud skal vi gjøre storverk, og han skal nedtrede våre fiender.

Δια του Θεου θελομεν καμει ανδραγαθιας, και αυτος θελει καταπατησει τους εχθρους ημων.