Psalms 146

Halleluja! Min sjel, lov Herren!

Αινειτε τον Κυριον. Αινει, η ψυχη μου, τον Κυριον.

Jeg vil love Herren så lenge jeg lever; jeg vil lovsynge min Gud så lenge jeg er til.

Θελω αινει τον Κυριον ενοσω ζω θελω ψαλμωδει εις τον Θεον μου ενοσω υπαρχω.

Sett ikke eders lit til fyrster, til et menneskebarn, hos hvem det ikke er frelse!

Μη πεποιθατε επ αρχοντας, επι υιον ανθρωπου, εκ του οποιου δεν ειναι σωτηρια.

Farer hans ånd ut, så vender han tilbake til sin jord; på den samme dag er det forbi med hans tankes råd.

Το πνευμα αυτου εξερχεται αυτος επιστρεφει εις την γην αυτου εν εκεινη τη ημερα οι διαλογισμοι αυτου αφανιζονται.

Salig er den hvis hjelp er Jakobs Gud, hvis håp står til Herren, hans Gud,

Μακαριος εκεινος, του οποιου βοηθος ειναι ο Θεος του Ιακωβ του οποιου η ελπις ειναι επι Κυριον τον Θεον αυτου

som gjorde himmel og jord, havet og alt hvad i dem er, som er trofast til evig tid,

τον ποιησαντα τον ουρανον και την γην, την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις τον φυλαττοντα αληθειαν εις τον αιωνα

som hjelper de undertrykte til deres rett, som gir de hungrige brød. Herren løser de bundne,

τον ποιουντα κρισιν εις τους αδικουμενους τον διδοντα τροφην εις τους πεινωντας. Ο Κυριος ελευθερονει τους δεσμιους.

Herren åpner de blindes øine, Herren opreiser de nedbøiede, Herren elsker de rettferdige,

Ο Κυριος ανοιγει τους οφθαλμους των τυφλων ο Κυριος ανορθοι τους κεκυρτωμενους ο Κυριος αγαπα τους δικαιους

Herren bevarer de fremmede; farløse og enker holder han oppe, men de ugudeliges vei gjør han kroket.

ο Κυριος διαφυλαττει τους ξενους υπερασπιζεται τον ορφανον και την χηραν, την δε οδον των αμαρτωλων καταστρεφει.

Herren skal være konge evindelig, din Gud, Sion, fra slekt til slekt. Halleluja!

Ο Κυριος θελει βασιλευει εις τον αιωνα ο Θεος σου, Σιων, εις γενεαν και γενεαν. Αλληλουια.