Psalms 125

En sang ved festreisene. De som setter sin lit til Herren, er som Sions berg, som ikke rokkes, men står evindelig.

Ωιδη των Αναβαθμων. Οι πεποιθοτες επι Κυριον ειναι ως το ορος Σιων, το οποιον δεν θελει σαλευθη εις τον αιωνα διαμενει.

Rundt omkring Jerusalem er det fjell, og Herren omhegner sitt folk fra nu av og inntil evig tid.

Καθως η Ιερουσαλημ κυκλονεται υπο των ορεων, ουτως ο Κυριος κυκλονει τον λαον αυτου απο του νυν και εως του αιωνος.

For ugudelighetens kongestav skal ikke hvile på de rettferdiges arvelodd, forat ikke de rettferdige skal utstrekke sine hender efter urettferdighet.

Διοτι δεν θελει διαμενει η ραβδος της ασεβειας επι τον κληρον των δικαιων, δια να μη εκτεινωσιν οι δικαιοι τας χειρας αυτων εις την ανομιαν.

Gjør godt, Herre, mot de gode, mot dem som er opriktige i sine hjerter!

Αγαθοποιησον, Κυριε, τους αγαθους και τους ευθεις την καρδιαν.

Men dem som bøier av til sine krokete veier, skal Herren la fare sammen med dem som gjør urett. Fred være over Israel!

Τους δε εκκλινοντας εις τας σκολιας οδους των, ο Κυριος θελει απαγαγει αυτους μετα των εργαζομενων την ανομιαν. Ειρηνη επι τον Ισραηλ.