Psalms 12

Til sangmesteren, efter Sjeminit; en salme av David.

Εις τον πρωτον μουσικον, επι Σεμινιθ. Ψαλμος του Δαβιδ. Σωσον, Κυριε διοτι εξελιπεν οσιος, διοτι εχαθησαν οι φιλαληθεις μεταξυ των υιων των ανθρωπων.

Frels, Herre! for de fromme er borte, de trofaste er forsvunnet blandt menneskenes barn.

Εκαστος λαλει ματαιοτητα προς τον πλησιον αυτου με χειλη δολια λαλουσιν απο διπλης καρδιας.

Løgn taler de, hver med sin næste, med falske leber; med tvesinnet hjerte taler de.

Ας εξολοθρευση ο Κυριος παντα τα χειλη τα δολια, την γλωσσαν την μεγαλορρημονα.

Herren utrydde alle falske leber, den tunge som taler store ord,

Διοτι ειπον, Θελομεν υπερισχυσει δια της γλωσσης ημων τα χειλη ημων ειναι ημετερα τις θελει εισθαι κυριος εφ ημας;

dem som sier: Ved vår tunge skal vi få overhånd, våre leber er med oss, hvem er herre over oss?

Δια την ταλαιπωριαν των πτωχων, δια τον στεναγμον των πενητων, τωρα θελω εγερθη, λεγει ο Κυριος θελω θεσει εν ασφαλεια εκεινον, κατα του οποιου φυσα ο ασεβης.

For de elendiges ødeleggelses skyld, for de fattiges sukks skyld vil jeg nu reise mig, sier Herren; jeg vil gi dem frelse som stunder efter den.

Τα λογια του Κυριου ειναι λογια καθαρα αργυριον δεδοκιμασμενον εν πηλινω χωνευτηριω, κεκαθαρισμενον επταπλασιως.

Herrens ord er rene ord, likesom sølv som er renset i en smeltedigel i jorden, syv ganger renset.

Συ, Κυριε, θελεις φυλαξει αυτους θελεις διατηρησει αυτους απο της γενεας ταυτης εις τον αιωνα.

Du, Herre, vil bevare dem, du vil vokte dem for denne slekt evindelig. Rundt omkring svermer de ugudelige, når skarn er ophøiet blandt menneskenes barn.

Οι ασεβεις περιπατουσι κυκλω, οταν οι αχρειοι υψωθωσι μεταξυ των υιων των ανθρωπων.