Psalms 105

Pris Herren, påkall hans navn, kunngjør blandt folkene hans store gjerninger!
Δοξολογειτε τον Κυριον επικαλεισθε το ονομα αυτου καμετε γνωστα εν τοις λαοις τα εργα αυτου.
Syng for ham, lovsyng ham, grund på alle hans undergjerninger!
Ψαλλετε εις αυτον ψαλμωδειτε εις αυτον λαλειτε περι παντων των θαυμασιων αυτου.
Ros eder av hans hellige navn! Deres hjerte glede sig som søker Herren!
Καυχασθε εις το αγιον αυτου ονομα ας ευφραινεται η καρδια των εκζητουντων τον Κυριον.
Spør efter Herren og hans makt, søk hans åsyn all tid!
Ζητειτε τον Κυριον και την δυναμιν αυτου εκζητειτε το προσωπον αυτου διαπαντος.
Kom i hu hans undergjerninger som han har gjort, hans undere og hans munns dommer,
Μνημονευετε των θαυμασιων αυτου τα οποια εκαμε των τεραστιων αυτου και των κρισεων του στοματος αυτου
I, hans tjener Abrahams avkom, Jakobs barn, hans utvalgte!
Σπερμα Αβρααμ του δουλου αυτου, υιοι Ιακωβ, οι εκλεκτοι αυτου.
Han er Herren vår Gud, hans dommer er over all jorden.
Αυτος ειναι Κυριος ο Θεος ημων εν παση τη γη ειναι αι κρισεις αυτου.
Han kommer evindelig sin pakt i hu, det ord han fastsatte for tusen slekter,
Μνημονευετε παντοτε της διαθηκης αυτου, του λογου, τον οποιον προσεταξεν εις χιλιας γενεας,
den pakt han gjorde med Abraham, og sin ed til Isak;
της διαθηκης, την οποιαν εκαμε προς τον Αβρααμ, και του ορκου αυτου προς τον Ισαακ
og han stadfestet den som en rett for Jakob, som en evig pakt for Israel,
και εβεβαιωσεν αυτον προς τον Ιακωβ δια νομου, προς τον Ισραηλ δια διαθηκην αιωνιον,
idet han sa: Dig vil jeg gi Kana'ans land til arvelodd.
λεγων, Εις σε θελω δωσει την γην Χανααν, μεριδα της κληρονομιας σας.
Da de var en liten flokk, få og fremmede der,
Ενω ησαν αυτοι ολιγοστοι τον αριθμον, ολιγοι, και παροικοι εν αυτη,
og vandret fra folk til folk, fra et rike til et annet folk,
και διηρχοντο απο εθνους εις εθνος, απο βασιλειου εις αλλον λαον,
tillot han ikke noget menneske å gjøre vold imot dem, og han straffet konger for deres skyld:
δεν αφηκεν ανθρωπον να αδικηση αυτους μαλιστα υπερ αυτων ηλεγξε βασιλεις,
Rør ikke ved mine salvede, og gjør ikke mine profeter noget ondt!
λεγων, μη εγγισητε τους κεχρισμενους μου και μη κακοποιησητε τους προφητας μου.
Og han kalte hunger inn over landet, han brøt sønder hver støtte av brød.
Και εκαλεσε πειναν επι την γην συνετριψε παν στηριγμα αρτου.
Han sendte en mann foran dem, til træl blev Josef solgt.
Απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον, Ιωσηφ τον πωληθεντα ως δουλον
De plaget hans føtter med lenker, hans sjel kom i jern,
του οποιου τους ποδας εσφιγξαν εν δεσμοις εβαλον αυτον εις τα σιδηρα
inntil den tid da hans ord slo til, da Herrens ord viste hans uskyld.
εωσου ελθη ο λογος αυτου ο λογος του Κυριου εδοκιμασεν αυτον.
Da sendte kongen bud og lot ham løs, herskeren over folkeslag gav ham fri.
Απεστειλεν ο βασιλευς και ελυσεν αυτον ο αρχων των λαων, και ηλευθερωσεν αυτον.
Han satte ham til herre over sitt hus og til hersker over alt sitt gods,
Κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου, και αρχοντα επι παντων των κτηματων αυτου
forat han skulde binde hans fyrster efter sin vilje og lære hans eldste visdom.
δια να παιδευη τους αρχοντας αυτου κατα την αρεσκειαν αυτου, και να διδαξη σοφιαν τους πρεσβυτερους αυτου.
Så kom Israel til Egypten, og Jakob bodde som fremmed i Kams land.
Τοτε ηλθεν ο Ισραηλ εις την Αιγυπτον, και ο Ιακωβ παρωκησεν εν γη Χαμ.
Og han gjorde sitt folk såre fruktbart og gjorde det sterkere enn dets motstandere.
Και ο Κυριος ηυξησε σφοδρα τον λαον αυτου, και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου.
Han vendte deres hjerte til å hate hans folk, til å gå frem med svik mot hans tjenere.
Εστραφη η καρδια αυτων εις το να μισωσι τον λαον αυτου, εις το να δολιευωνται εναντιον των δουλων αυτου.
Han sendte Moses, sin tjener, Aron som han hadde utvalgt.
Εξαπεστειλε Μωυσην τον δουλον αυτου, και Ααρων, τον οποιον εξελεξεν.
De gjorde hans tegn iblandt dem og undere i Kams land.
Εξετελεσαν εν μεσω αυτων τους λογους των σημειων αυτου και τα θαυμασια αυτου εν γη Χαμ.
Han sendte mørke og gjorde det mørkt, og de var ikke gjenstridige mot hans ord.
Εξαπεστειλε σκοτος, και εσκοτασε και δεν ηπειθησαν εις τους λογους αυτου.
Han gjorde deres vann til blod, og han drepte deres fisker.
Μετεβαλε τα υδατα αυτων εις αιμα και εθανατωσε τους ιχθυας αυτων.
Deres land vrimlet av frosk, endog i deres kongers saler.
Η γη αυτων ανεβρυσε βατραχους, εως των ταμειων των βασιλεων αυτων.
Han talte, og det kom fluesvermer, mygg innen hele deres landemerke.
Ειπε, και ηλθε κυνομυια, και σκνιπες εις παντα τα ορια αυτων.
Han gav dem hagl for regn, luende ild i deres land,
Εδωκεν εις αυτους χαλαζαν αντι βροχης, και πυρ φλογερον εις την γην αυτων
og han slo ned deres vintrær og deres fikentrær, og brøt sønder trærne innen deres landemerke.
και επαταξε τας αμπελους αυτων και τας συκεας αυτων, και συνετριψε τα δενδρα των οριων αυτων.
Han talte, og det kom gresshopper og gnagere uten tall,
Ειπε, και ηλθεν ακρις, και βρουχος αναριθμητος
og de åt op hver urt i deres land, og de åt op frukten på deres mark.
και κατεφαγε παντα τον χορτον εν τη γη αυτων, και κατεφαγε τον καρπον της γης αυτων.
Og han slo alt førstefødt i deres land, førstegrøden av all deres kraft.
Και επαταξε παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων, την απαρχην πασης δυναμεως αυτων.
Og han førte dem ut med sølv og gull, og det fantes ingen i hans stammer som snublet.
Και εξηγαγεν αυτους μετα αργυριου και χρυσιου, και δεν υπηρχεν ασθενης εν ταις φυλαις αυτων.
Egypten gledet sig da de drog ut; for frykt for dem var falt på dem.
Ευφρανθη η Αιγυπτος εις την εξοδον αυτων διοτι ο φοβος αυτων ειχεν επιπεσει επ αυτους.
Han bredte ut en sky til dekke og ild til å lyse om natten.
Εξηπλωσε νεφελην δια να σκεπαζη αυτους, και πυρ δια να φεγγη την νυκτα.
De krevde, og han lot vaktler komme og mettet dem med himmelbrød.
Εζητησαν, και εφερεν ορτυκια και αρτον ουρανου εχορτασεν αυτους.
Han åpnet klippen, og det fløt vann; det løp gjennem det tørre land som en strøm.
Διηνοιξε την πετραν, και ανεβλυσαν υδατα, και διερρευσαν ποταμοι εν τοποις ανυδροις.
For han kom i hu sitt hellige ord, Abraham, sin tjener,
Διοτι ενεθυμηθη τον λογον τον αγιον αυτου, τον προς Αβρααμ τον δουλον αυτου.
og han førte sitt folk ut med glede, sine utvalgte med fryderop,
Και εξηγαγε τον λαον αυτου εν αγαλλιασει, τους εκλεκτους αυτου εν χαρα
og han gav dem hedningefolks land, og hvad folkeslag med møie hadde vunnet, tok de til eie,
και εδωκεν εις αυτους τας γαιας των εθνων, και εκληρονομησαν τους κοπους των λαων
forat de skulde holde hans forskrifter og ta vare på hans lover. Halleluja!
δια να φυλαττωσι τα διαταγματα αυτου, και να εκτελωσι τους νομους αυτου. Αλληλουια.