Proverbs 12

Den som elsker tukt, elsker kunnskap; men den som hater refselse, er dum.

Οστις αγαπα παιδειαν, αγαπα γνωσιν αλλ οστις μισει ελεγχον, ειναι αφρων.

Den gode får nåde hos Herren, men den svikefulle mann fordømmer han.

Ο καλος ευρισκει χαριν παρα Κυριου τον δε μηχανευομενον κακα θελει καταδικασει.

Ugudelighet hjelper intet menneske til å stå støtt, men de rettferdiges rot rokkes ikke.

Δεν θελει στερεωθη ανθρωπος δια της ανομιας η ριζα δε των δικαιων θελει μενει ασαλευτος.

En god hustru er sin manns krone, men en dårlig er som råttenhet i hans ben.

Η εναρετος γυνη ειναι στεφανος εις τον ανδρα αυτης η δε προξενουσα αισχυνην ειναι ως σαπρια εις τα οστα αυτου.

De rettferdige tenker bare på det som rett er; de ugudeliges råd er svik.

Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης αι δε βουλαι των ασεβων δολος.

De ugudelige taler alltid om å lure efter blod, men de opriktiges munn frelser dem.

Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους.

De ugudelige kastes over ende, og så er de ikke mere; men de rettferdiges hus står fast.

Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει.

En mann roses alt efter som han har forstand, men den hvis hjerte er forvendt, blir til forakt.

Ο ανθρωπος εγκωμιαζεται κατα την συνεσιν αυτου ο δε διεστραμμενος την καρδιαν θελει εισθαι εις καταφρονησιν.

Bedre er en småkårsmann som har en tjener, enn en som vil være storkar, men ikke har brød.

Καλητερος ο ανθρωπος ο μη τιμωμενος και επαρκων εις εαυτον, παρα ο κενοδοξων και στερουμενος αρτου.

Den rettferdige har omsorg for sin buskap, men den ugudeliges hjerte er hårdt.

Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα.

Den som dyrker sin jord, mettes med brød; men den som jager efter tomme ting, er uten forstand.

Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας ειναι ενδεης φρενων.

Den ugudelige attrår det som er en snare for de onde; men de rettferdige gir Gud fast rot.

Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων αλλ η ριζα του δικαιου αναδιδει.

I lebenes synd ligger en ond snare, men den rettferdige kommer ut av trengsel.

Δι αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας.

Av sin munns frukt mettes en mann med godt, og hvad et menneskes hender har gjort, det gjengjeldes ham.

Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει εμπλησθη αγαθων και η αμοιβη των χειρων του ανθρωπου θελει επιστρεψει εις αυτον.

Dårens vei er rett i hans egne øine, men den som hører på råd, er vis.

Η οδος του αφρονος ειναι ορθη εις τους οφθαλμους αυτου ο δε ακουων συμβουλας ειναι σοφος.

Dårens vrede blir kjent samme dag, men den som skjuler krenkelser, er klok.

Ο αφρων φανερονει ευθυς την οργην αυτου ο δε φρονιμος σκεπαζει το ονειδος αυτου.

Den som er ærlig i sine ord, taler sannhet, men et falskt vidne taler svik.

Ο λαλων αληθειαν αναγγελλει το δικαιον ο δε ψευδομαρτυς δολον.

Mange taler tankeløse ord, som stikker likesom sverd; men de vises tunge er lægedom.

Ο φλυαρος ειναι ως τραυματα μαχαιρας η δε γλωσσα των σοφων, ιασις.

Sannhets lebe blir fast for all tid, men falskhets tunge bare et øieblikk.

Τα χειλη της αληθειας θελουσιν εισθαι σταθερα διαπαντος η δε ψευδης γλωσσα μονον στιγμιαια.

Det er svik i deres hjerte som smir ondt; men de som råder til fred, får glede.

Δολος ειναι εν τη καρδια των μηχανευομενων κακα ευφροσυνη δε εις τους βουλευομενους ειρηνην.

Det rammer ikke den rettferdige noget ondt, men de ugudelige får ulykke i fullt mål.

Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων.

Falske leber er en vederstyggelighet for Herren, men de som går frem med ærlighet, er ham til velbehag.

Ψευδη χειλη βδελυγμα εις τον Κυριον οι δε ποιουντες αληθειαν ειναι δεκτοι εις αυτον.

Et klokt menneske skjuler det han vet, men dårers hjerte roper ut sin dårskap.

Ο φρονιμος ανθρωπος καλυπτει γνωσιν η δε καρδια των αφρονων διακηρυττει μωριαν.

Den flittiges hånd kommer til å styre, men lathet blir træl.

Η χειρ των επιμελων θελει εξουσιαζει οι δε οκνηροι θελουσιν εισθαι υποτελεις.

Sorg i en manns hjerte trykker det ned, men et godt ord gleder det.

Η λυπη εν τη καρδια του ανθρωπου ταπεινονει αυτην ο δε καλος λογος ευφραινει αυτην.

Den rettferdige veileder sin næste, men de ugudeliges vei fører dem vill.

Ο δικαιος υπερεχει του πλησιον αυτου η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους.

Lathet steker ikke sin fangst, men flid er en kostelig skatt for et menneske.

Ο οκνηρος δεν επιτυγχανει του θηραματος αυτου τα δε υπαρχοντα του επιμελους ανθρωπου ειναι πολυτιμα.

På rettferds sti er liv, og en ryddet vei fører ikke til døden.

Εν τη οδω της δικαιοσυνης ειναι ζωη και η πορεια της οδου αυτης δεν φερει εις θανατον.