Job 13

Se, alt sammen har mitt øie sett, mitt øre hørt og merket sig.

Ιδου, ταυτα παντα ειδεν ο οφθαλμος μου το ωτιον μου ηκουσε και ενοησε ταυτα.

Det I vet, vet også jeg; jeg står ikke tilbake for eder.

Καθως γνωριζετε σεις, γνωριζω και εγω δεν ειμαι κατωτερος υμων.

Men jeg vil tale til den Allmektige, og jeg har lyst til å rettferdiggjøre mig for Gud.

Αλλ ομως θελω λαλησει προς τον Παντοδυναμον, και επιθυμω να διαλεχθω μετα του Θεου.

Men I spinner løgn sammen, I er alle dårlige læger.

Σεις δε εισθε εφευρεται ψευδους εισθε παντες ιατροι ανωφελεις.

Gid I vilde tie stille! Det skulde bli regnet eder til visdom.

Ειθε να εσιωπατε πανταπασι και τουτο ηθελεν εισθαι εις εσας σοφια.

Hør nu på min tilrettevisning og merk på refselsene fra mine leber!

Ακουσατε τωρα τους λογους μου, και προσεξατε εις τας δικαιολογιας των χειλεων μου.

Vil I tale urett til forsvar for Gud, og vil I til hans forsvar tale svik?

Θελετε λαλει αδικα υπερ του Θεου; και θελετε προφερει δολια υπερ αυτου;

Vil I ta hans parti, eller vil I være sakførere for Gud?

Θελετε καμει προσωποληψιαν υπερ αυτου; θελετε δικολογησει υπερ του Θεου;

Vil det gå eder godt når han ransaker eder, eller vil I narre ham, som en narrer et menneske?

Ειναι καλον να σας εξιχνιαση; η καθως ανθρωπος περιγελα ανθρωπον, θελετε περιγελα αυτον;

Han vil tukte eder, om I i lønndom tar parti for ham.

Εξαπαντος θελει σας εξελεγξει, εαν κρυφιως προσωποληπτητε.

Vil ikke hans høihet forferde eder, og redselen for ham falle over eder?

Το μεγαλειον αυτου δεν θελει σας τρομαξει, και ο φοβος αυτου πεσει εφ υμας;

Eders tankesprog er askesprog; eders skanser blir til skanser av ler.

τα απομνημονευματα σας ισοδυναμουσι με κονιορτον, τα προπυργια σας με προπυργια χωματος.

Ti, la mig være, så jeg kan tale, så får det komme over mig hvad det vil!

Σιωπησατε, αφησατε με, δια να λαλησω εγω, και ας ελθη επ εμε ο, τι δηποτε.

Hvorfor skulde jeg bære mitt kjøtt mellem mine tenner? Jeg vil legge mitt liv i min hånd.

δια τι πιανω τας σαρκας μου με τους οδοντας μου και βαλλω την ζωην μου εις την χειρα μου;

Se, han vil drepe mig - jeg venter på ham; jeg vil bare rettferdiggjøre mine veier for hans åsyn.

Και αν με θανατονη, εγω θελω ελπιζει εις αυτον πλην θελω υπερασπισθη τας οδους μου ενωπιον αυτου.

Også det skal bli mig til frelse; for ingen gudløs kommer for hans åsyn.

Αυτος μαλιστα θελει εισθαι η σωτηρια μου διοτι δεν θελει ελθει ενωπιον αυτου υποκριτης.

Hør da nøie på mitt ord og la min forklaring trenge inn i eders ører!

Ακροασθητε προσεκτικως τον λογον μου, και την παραστασιν μου με τα ωτα σας.

Se, jeg har saken i orden; jeg vet jeg skal få rett.

Ιδου τωρα, διεταξα την κρισιν μου εξευρω οτι εγω θελω δικαιωθη.

Hvem er den som vil gå i rette med mig? Ja, da vil jeg tie og opgi ånden.

Τις ειναι εκεινος οστις θελει αντιδιαλεχθη μετ εμου, δια να σιωπησω τωρα και να εκπνευσω;

Bare to ting må du ikke gjøre mot mig, da skal jeg ikke skjule mig for ditt åsyn:

Μονον δυο μη καμης εις εμε τοτε δεν θελω κρυφθη απο του προσωπου σου

Ta din hånd bort fra mig, og la ikke dine redsler forferde mig!

την χειρα σου απομακρυνον απ εμου και ο φοβος σου ας μη με τρομαξη.

Så kall da, og jeg skal svare; eller la mig tale, og svar du mig!

Επειτα καλεσον, και εγω θελω αποκριθη η ας λαλησω, και αποκριθητι μοι.

Hvor mange misgjerninger og synder har jeg? La mig få vite min brøde og min synd!

Ποσαι ειναι αι ανομιαι μου και αι αμαρτιαι μου; φανερωσον μοι το εγκλημα μου και την αμαρτιαν μου.

Hvorfor skjuler du ditt åsyn og holder mig for din fiende?

Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου και με θεωρεις ως εχθρον σου;

Vil du skremme et bortblåst blad og forfølge det tørre strå? -

Θελεις κατατριψει φυλλον φερομενον υπο του ανεμου; και θελεις κατατρεξει αχυρον ξηρον;

siden du idømmer mig så hårde lidelser og lar mig arve min ungdoms misgjerninger

Διοτι γραφεις πικριας εναντιον μου, και αποδιδεις εις εμε τας ανομιας της νεοτητος μου

og setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier og drar en ring om mine fotsåler,

και βαλλεις τους ποδας μου εις δεσμα, και παραφυλαττεις πασας τας οδους μου σημειονεις τα ιχνη των ποδων εμου

og dette gjør du mot en som tæres bort som makk-ett tre, som et klædebon møllet har ett.

οστις φθειρεται ως πραγμα σεσηπος, ως ενδυμα σκωληκοβρωτον.