Colossians 1

Paulus, ved Guds vilje Kristi Jesu apostel, og broderen Timoteus
Παυλος, αποστολος Ιησου Χριστου δια θεληματος Θεου, και Τιμοθεος ο αδελφος,
- til de hellige og troende brødre i Kristus i Kolossæ: Nåde være med eder og fred fra Gud vår Fader!
προς τους αγιους και πιστους εν Χριστω αδελφους τους εν Κολοσσαις χαρις ειη υμιν και ειρηνη απο Θεου Πατρος ημων και Κυριου Ιησου Χριστου.
Vi takker alltid Gud og vår Herre Jesu Kristi Fader når vi beder for eder,
Ευχαριστουμεν τον Θεον και Πατερα του Κυριου ημων Ιησου Χριστου, προσευχομενοι παντοτε υπερ υμων,
efterat vi har hørt om eders tro på Kristus Jesus og den kjærlighet som I har til alle de hellige,
ακουσαντες την εις τον Ιησουν Χριστον πιστιν σας και την εις παντας τους αγιους αγαπην,
for det håps skyld som er gjemt for eder i himlene, som I forut har hørt om ved sannhetens ord i evangeliet,
δια την ελπιδα την αποτεταμιευμενην δια σας εν τοις ουρανοις, την οποιαν προηκουσατε εν τω λογω της αληθειας του ευαγγελιου,
som er kommet til eder, likesom det og er i hele verden og bærer frukt og vokser som hos eder, fra den dag I hørte det og lærte å kjenne Guds nåde i sannhet,
το οποιον ηλθεν εις εσας, καθως και εις ολον τον κοσμον, και καρποφορει καθως και εις εσας, αφ ης ημερας ηκουσατε και εγνωρισατε την χαριν του Θεου εν αληθεια,
således som I har lært av Epafras, vår elskede medtjener, som er en tro Kristi tjener for eder,
καθως και εμαθετε απο Επαφρα του αγαπητου συνδουλου ημων, οστις ειναι δια σας, πιστος διακονος του Χριστου,
han som også har fortalt oss om eders kjærlighet i Ånden.
οστις και εφανερωσεν εις ημας την εν Πνευματι αγαπην σας.
Derfor holder vi fra den dag vi hørte det, ikke op med å gjøre bønn for eder og bede at I må fylles med kunnskap om hans vilje i all åndelig visdom og forstand,
Δια τουτο και ημεις, αφ ης ημερας ηκουσαμεν, δεν παυομεν προσευχομενοι δια σας και δεομενοι να εμπλησθητε απο της επιγνωσεως του θεληματος αυτου μετα πασης σοφιας και πνευματικης συνεσεως,
at I kan vandre verdig for Herren til velbehag i alt, så I bærer frukt og vokser i all god gjerning ved kunnskapen om Gud,
δια να περιπατησητε αξιως του Κυριου, ευαρεστουντες κατα παντα, καρποφορουντες εις παν εργον αγαθον και αυξανομενοι εις την επιγνωσιν του Θεου,
så I styrkes med all styrke efter hans herlighets kraft til all tålmodighet og langmodighet,
ενδυναμουμενοι εν παση δυναμει κατα το κρατος της δοξης αυτου εις πασαν υπομονην και μακροθυμιαν,
så I med glede takker Faderen, som gjorde oss skikkede til å få del i de helliges arvelodd i lyset,
μετα χαρας ευχαριστουντες τον Πατερα, οστις εκαμεν ημας αξιους της μεριδος του κληρου των αγιων εν τω φωτι,
han som fridde oss ut av mørkets makt og satte oss over i sin elskede Sønns rike,
οστις ηλευθερωσεν ημας εκ της εξουσιας του σκοτους και μετεφερεν εις την βασιλειαν του αγαπητου αυτου Υιου
i hvem vi har forløsningen, syndenes forlatelse.
εις τον οποιον εχομεν την απολυτρωσιν δια του αιματος αυτου, την αφεσιν των αμαρτιων
Og han er et billede av Gud den usynlige, den førstefødte fremfor enhver skapning;
οστις ειναι εικων του Θεου του αορατου, πρωτοτοκος πασης κτισεως,
for i ham er alle ting skapt, de i himlene og de på jorden, de synlige og de usynlige, enten det så er troner eller herredømmer eller makter eller myndigheter; alt er det skapt ved ham og til ham,
επειδη δι αυτου εκτισθησαν τα παντα, τα εν τοις ουρανοις και τα επι της γης, τα ορατα και τα αορατα, ειτε θρονοι ειτε κυριοτητες ειτε αρχαι ειτε εξουσιαι τα παντα δι αυτου και εις αυτον εκτισθησαν
og han er før alle ting, og alle ting står ved ham.
και αυτος ειναι προ παντων, και τα παντα συντηρουνται δι αυτου,
Og han er hovedet for legemet, som er menigheten, han som er ophavet, den førstefødte av de døde, forat han i alle deler skulde være den ypperste;
και αυτος ειναι η κεφαλη του σωματος, της εκκλησιας οστις ειναι αρχη, πρωτοτοκος εκ των νεκρων, δια να γεινη αυτος πρωτευων εις τα παντα,
for det var Guds vilje at hele hans fylde skulde ta bolig i ham,
διοτι εν αυτω ηυδοκησεν ο Πατηρ να κατοικηση παν το πληρωμα
og ved ham å forlike alle ting med sig, idet han gjorde fred ved hans korses blod, - ved ham, enten det er de på jorden eller de i himlene.
και δι αυτου να συνδιαλλαξη τα παντα προς εαυτον, ειρηνοποιησας δια του αιματος του σταυρου αυτου, δι αυτου, ειτε τα επι της γης ειτε τα εν τοις ουρανοις.
Også eder, som fordum var fremmede og fiender ved eders sinnelag, i de onde gjerninger,
Και σας, οιτινες ησθε ποτε απηλλοτριωμενοι και εχθροι κατα την διανοιαν με τα εργα τα πονηρα,
eder har han nu forlikt i hans jordiske legeme ved døden, for å fremstille eder hellige og ulastelige og ustraffelige for sitt åsyn,
τωρα ομως διηλλαξε προς εαυτον δια του σωματος της σαρκος αυτου δια του θανατου, δια να σας παραστηση ενωπιον αυτου αγιους και αμωμους και ανεγκλητους,
så sant I blir ved i troen, grunnfestet og faste, og ikke lar eder rokke fra det håp evangeliet gir, det som I har hørt, som er blitt forkynt for enhver skapning under himmelen, og som jeg, Paulus, er blitt tjener for.
εαν επιμενητε εις την πιστιν, τεθεμελιωμενοι και στερεοι και μη μετακινουμενοι απο της ελπιδος του ευαγγελιου, το οποιον ηκουσατε, του κηρυχθεντος εις πασαν την κτισιν την υπο τον ουρανον, του οποιου εγω ο Παυλος εγεινα υπηρετης.
Nu gleder jeg mig over mine lidelser for eder og utfyller i mitt kjød det som ennu fattes i Kristi trengsler, for hans legeme, som er menigheten,
Τωρα χαιρω εις τα παθηματα μου δια σας, και ανταναπληρω τα υστερηματα των θλιψεων του Χριστου εν τη σαρκι μου υπερ του σωματος αυτου, το οποιον ειναι η εκκλησια,
hvis tjener jeg er blitt efter den Guds husholdning som er mig gitt iblandt eder, det vil si å fullføre Guds ord,
της οποιας εγω εγεινα υπηρετης κατα την οικονομιαν του Θεου την εις εμε δοθεισαν δια σας, δια να εκπληρωσω το κηρυγμα του λογου του Θεου,
den hemmelighet som har vært skjult fra alle tiders og slekters ophav, men nu er blitt åpenbaret for hans hellige,
το μυστηριον, το οποιον ητο αποκεκρυμμενον απο των αιωνων και απο των γενεων, τωρα δε εφανερωθη εις τους αγιους αυτου,
for hvem Gud vilde kunngjøre hvor rik på herlighet denne hemmelighet er iblandt hedningene, det er Kristus iblandt eder, håpet om herlighet.
εις τους οποιους ηθελησεν ο Θεος να φανερωση τις ο πλουτος της δοξης του μυστηριου τουτου εις τα εθνη, οστις ειναι ο Χριστος εις εσας, η ελπις της δοξης
Og ham forkynner vi, idet vi formaner hvert menneske og lærer hvert menneske med all visdom for å fremstille hvert menneske fullkomment i Kristus.
τον οποιον ημεις κηρυττομεν, νουθετουντες παντα ανθρωπον και διδασκοντες παντα ανθρωπον εν παση σοφια, δια να παραστησωμεν παντα ανθρωπον τελειον εν Χριστω Ιησου
For dette arbeider jeg og, idet jeg strider ved hans kraft, som virker i mig med styrke.
εις το οποιον και κοπιαζω, αγωνιζομενος κατα την ενεργειαν αυτου την ενεργουμενην εν εμοι μετα δυναμεως.