Matthew 14

På den tid fikk fjerdingsfyrsten Herodes høre ryktet om Jesus,

[] O günlerde İsa’yla ilgili haberleri duyan bölge kralı Hirodes, adamlarına, “Bu, Vaftizci Yahya’dır” dedi. “Ölümden dirildi. Olağanüstü güçlerin onda etkin olmasının nedeni budur.”

og han sa til sine tjenere: Dette er døperen Johannes; han er opstanden fra de døde, og derfor er det disse krefter er virksomme i ham.

[] O günlerde İsa’yla ilgili haberleri duyan bölge kralı Hirodes, adamlarına, “Bu, Vaftizci Yahya’dır” dedi. “Ölümden dirildi. Olağanüstü güçlerin onda etkin olmasının nedeni budur.”

Herodes hadde grepet Johannes og bundet ham og kastet ham i fengsel for Herodias' skyld, som var hans bror Filips hustru.

[] Hirodes, kardeşi Filipus’un karısı Hirodiya yüzünden Yahya’yı tutuklatmış, bağlatıp zindana attırmıştı.

For Johannes hadde sagt til ham: Det er dig ikke tillatt å ha henne.

[] Çünkü Yahya Hirodes’e, “O kadınla evlenmen Kutsal Yasa’ya aykırıdır” demişti.

Og han vilde gjerne slå ham ihjel, men fryktet for folket; for de holdt ham for en profet.

Hirodes Yahya’yı öldürtmek istemiş, ama halktan korkmuştu. Çünkü halk Yahya’yı peygamber sayıyordu.

Men da det var Herodes' fødselsdag, danset Herodias' datter for dem, og Herodes syntes om henne;

Hirodes’in doğum günü şenliği sırasında Hirodiya’nın kızı ortaya çıkıp dans etti. Bu, Hirodes’in öyle hoşuna gitti ki, ant içerek kıza ne dilerse vereceğini söyledi.

derfor lovte han med ed å gi henne hvad hun vilde be om.

Hirodes’in doğum günü şenliği sırasında Hirodiya’nın kızı ortaya çıkıp dans etti. Bu, Hirodes’in öyle hoşuna gitti ki, ant içerek kıza ne dilerse vereceğini söyledi.

Men hun sa efter sin mors råd: Gi mig hit døperen Johannes' hode på et fat!

Kız, annesinin kışkırtmasıyla, “Bana şimdi, bir tepsi üzerinde Vaftizci Yahya’nın başını ver” dedi.

Og kongen blev ille til mote, men for sine eders og for gjestenes skyld bød han at det skulde gis henne,

Kral buna çok üzüldüyse de, konuklarının önünde içtiği anttan ötürü bu dileğin yerine getirilmesini buyurdu.

og han sendte sine folk avsted og lot Johannes halshugge i fengslet.

Adam gönderip zindanda Yahya’nın başını kestirdi.

Og de kom med hans hode på et fat og gav det til piken, og hun bar det til sin mor.

Kesik baş tepsiyle getirilip kıza verildi, kız da bunu annesine götürdü.

Og hans disipler kom til og tok hans legeme og begravde det; og de gikk og fortalte det til Jesus.

Yahya’nın öğrencileri gelip cesedi aldılar ve gömdüler. Sonra gidip İsa’ya haber verdiler.

Da Jesus hørte det, drog han derfra i en båt avsides til et øde sted, og da folket fikk høre det, fulgte de efter ham til fots fra byene.

İsa bunu duyunca, tek başına tenha bir yere çekilmek üzere bir tekneyle oradan ayrıldı. Bunu öğrenen halk, kentlerden çıkıp O’nu yaya olarak izledi.

Og da han gikk i land, så han meget folk, og han ynkedes inderlig over dem og helbredet deres syke.

İsa tekneden inince büyük bir kalabalıkla karşılaştı. Onlara acıdı ve hasta olanlarını iyileştirdi.

Men da det var blitt aften, gikk hans disipler til ham og sa: Stedet er øde, og det er alt sent på dagen; la derfor folket fare, så det kan gå bort i byene og kjøpe sig mat!

Akşama doğru öğrencileri yanına gelip, “Burası ıssız bir yer” dediler, “Vakit de geç oldu. Halkı salıver de köylere gidip kendilerine yiyecek alsınlar.”

Men Jesus sa til dem: De har ikke nødig å gå bort; gi I dem å ete!

İsa, “Gitmelerine gerek yok, onlara siz yiyecek verin” dedi.

De sa til ham: Vi har ikke mere her enn fem brød og to fisker.

Öğrenciler, “Burada beş ekmekle iki balıktan başka bir şeyimiz yok ki” dediler.

Men han sa: Hent dem hit til mig!

İsa, “Onları buraya, bana getirin” dedi.

Og han bød at folket skulde sette sig ned i gresset, tok de fem brød og de to fisker, så op mot himmelen og velsignet dem; og han brøt brødene og gav dem til disiplene, og disiplene gav dem til folket.

Halka çayıra oturmalarını buyurduktan sonra, beş ekmekle iki balığı aldı, gözlerini göğe kaldırarak şükretti; sonra ekmekleri bölüp öğrencilerine verdi, onlar da halka dağıttılar.

Og de åt alle og blev mette; og de tok op det som blev tilovers av stykkene, tolv kurver fulle.

Herkes yiyip doydu. Artakalan parçalardan on iki sepet dolusu topladılar.

Men de som hadde ett, var omkring fem tusen menn foruten kvinner og barn.

Yemek yiyenlerin sayısı, kadın ve çocuklar hariç, yaklaşık beş bin erkekti.

Og straks nødde han sine disipler til å gå i båten og sette over til hin side før ham, inntil han hadde latt folket fare.

Bundan hemen sonra İsa öğrencilerine, tekneye binip kendisinden önce karşı yakaya geçmelerini buyurdu. Bu arada halkı evlerine gönderecekti.

Og da han hadde latt folket fare, gikk han avsides op i fjellet for å bede; og da det var blitt aften, var han der alene.

Halkı gönderdikten sonra dua etmek için tek başına dağa çıktı. Akşam olurken orada yalnızdı.

Men båten var alt midt ute på sjøen og arbeidet hårdt mot bølgene, for vinden var imot.

O sırada tekne kıyıdan bir hayli uzakta dalgalarla boğuşuyordu. Çünkü rüzgar karşı yönden esiyordu.

Men i den fjerde nattevakt kom han til dem, vandrende på sjøen.

Sabaha karşı İsa, gölün üstünde yürüyerek onlara yaklaştı.

Og da disiplene så ham vandre på sjøen, blev de forferdet og sa: Det er et spøkelse, og de skrek av redsel.

Öğrenciler, O’nun gölün üstünde yürüdüğünü görünce dehşete kapıldılar. “Bu bir hayalet!” diyerek korkuyla bağrıştılar.

Men Jesus talte straks til dem og sa: Vær frimodige; det er mig, frykt ikke!

Ama İsa hemen onlara seslenerek, “Cesur olun, benim, korkmayın!” dedi.

Da svarte Peter ham og sa: Herre! er det dig, da byd mig komme til dig på vannet!

Petrus buna karşılık, “Ya Rab” dedi, “Eğer sen isen, buyruk ver suyun üstünden yürüyerek sana geleyim.”

Han sa: Kom! Og Peter steg ut av båten og gikk bortover vannet for å komme til Jesus.

İsa, “Gel!” dedi. Petrus da tekneden indi, suyun üstünden yürüyerek İsa’ya yaklaştı.

Men da han så det hårde vær, blev han redd og begynte å synke; da ropte han: Herre, frels mig!

Ama rüzgarın ne kadar güçlü estiğini görünce korktu, batmaya başladı. “Ya Rab, beni kurtar!” diye bağırdı.

Og Jesus rakte straks hånden ut og tok fatt i ham og sa til ham: Du lite troende! hvorfor tvilte du?

İsa hemen elini uzatıp onu tuttu. Ona, “Ey kıt imanlı, neden kuşku duydun?” dedi.

Og da de steg i båten, la vinden sig.

Onlar tekneye bindikten sonra rüzgar dindi.

Men de som var i båten, kom og falt ned for ham og sa: Sannelig, du er Guds Sønn!

Teknedekiler, “Sen gerçekten Tanrı’nın Oğlu’sun” diyerek O’na tapındılar.

Og da de var faret over, kom de til Gennesarets land.

Gölü aşıp Ginnesar’da karaya çıktılar.

Og da folket på dette sted kjente ham igjen, sendte de bud i hele landet deromkring, og de førte til ham alle dem som hadde ondt,

Yöre halkı İsa’yı tanıyınca çevreye haber saldı. Bütün hastaları O’na getirdiler.

og bad ham at de bare måtte få røre ved det ytterste av hans klædebon; og alle de som rørte ved det, blev helbredet.

Giysisinin eteğine bir dokunsak diye yalvarıyorlardı. Dokunanların hepsi iyileşti.