Job 41

Ingen er så djerv at han tør tirre den; hvem tør da sette sig op imot mig?

Mahuhuli mo ba ang buwaya ng isang bingwit? O mailalabas mo ba ang kaniyang dila ng isang panali?

Hvem gav mig noget først, så jeg skulde gi ham vederlag? Alt under himmelen hører mig til.

Makapaglalagay ka ba ng tali sa kaniyang ilong? O makabubutas sa kaniyang panga ng isang taga ng bingwit?

Jeg vil ikke tie om dens lemmer, om dens store styrke og dens fagre bygning.

Mamamanhik ba siya ng marami sa iyo? O magsasalita ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?

Hvem har dradd dens klædning av? Hvem tør komme innenfor dens dobbelte rad av tenner?

Makikipagtipan ba siya sa iyo, upang ariin mo siyang alipin magpakailan man?

Hvem har åpnet dens kjevers dør? Rundt om dens tenner er redsel.

Makikipaglaro ka ba sa kaniya na gaya sa isang ibon? O iyong tatalian ba siya para sa iyong mga dalaga?

Stolte er skjoldenes rader; hvert av dem er tillukket som med et fast segl.

Makakalakal ba siya ng mga pulutong ng mangingisda? Mababahagi ba siya nila sa mga mangangalakal?

De ligger tett innpå hverandre, og ingen luft trenger inn imellem dem.

Mahihiwa mo ba ang kaniyang balat ng sundang na bakal, o ang kaniyang ulo ng panaksak ng isda?

Det ene skjold henger fast ved det andre; de griper inn i hverandre og skilles ikke at.

Ipatong mo ang iyong kamay sa kaniya; alalahanin mo ang pagbabaka at huwag mo nang gawin.

Når den nyser, stråler det frem lys, og dens øine er som morgenrødens øielokk.

Narito, ang pagasa riyan ay walang kabuluhan: hindi ba malulugmok ang sinoman makita lamang yaon?

Bluss farer ut av dens gap, gnister spruter frem.

Walang malakas na makapangahas kumilos niyaon: sino ngang makatatayo sa harap ko?

Fra dens nesebor kommer røk som av en gryte som koker over siv.

Sinong naunang nagbigay sa akin upang aking bayaran siya? Anomang nasa silong ng buong langit ay akin.

Dens ånde tender kull i brand, og luer går ut av dens gap.

Hindi ako tatahimik tungkol sa kaniyang mga sangkap ng katawan, ni sa kaniya mang dakilang kapangyarihan, ni sa kaniya mang mainam na hugis.

På dens hals har styrken sin bolig, og angsten springer foran den.

Sinong makapaglilitaw na karayagan ng kaniyang mga damit? Sinong makalalapit sa kaniyang magkasaping pangil?

Dens doglapper sitter fast; de er som støpt på den og rører sig ikke.

Sinong makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha? Sa palibot ng kaniyang ngipin ay kakilabutan.

Dens hjerte er fast som sten, fast som den underste kvernsten.

Ang kaniyang mga matibay na palikpik ay kaniyang kapalaluan, nangagkakadikit na maigi na gaya sa isang tatak na mahigpit.

Når den hever sig, gruer helter; av redsel mister de sans og samling.

Nagkakadikit sa isa't isa, na ang hangin ay hindi makaraan sa pagitan sa mga yaon.

Rammes den med sverd, så biter det ikke på den, heller ikke lanse, pil eller kastespyd.

Sila'y nagkakasugpongan sa isa't isa; Nagkakalakip na magkasama, na hindi maihihiwalay.

Den akter jern som strå, kobber som ormstukket tre.

Ang kanilang mga bahin ay kumikislap ng apoy, at ang kanilang mga mata ay gaya ng mga bukang liwayway kung umaga.

Buens sønn jager den ikke på flukt; slyngens stener blir som halm for den.

Mula sa kaniyang bibig ay lumalabas ang nagliliyab na sulo, at mga alipatong apoy ay nagsisilabas.

Stridsklubber aktes som halm, og den ler av det susende spyd.

Mula sa kaniyang mga butas ng ilong ay lumalabas ang usok, na gaya ng isang kumukulong talyasi at nagniningas na mga talahib.

På dens buk sitter skarpe skår, den gjør spor i dyndet som efter en treskeslede.

Ang kaniyang hinga ay nagpapaningas ng mga baga, at isang alab ay lumalabas sa kaniyang bibig.

Den får dypet til å koke som en gryte; den får havet til å skumme som en salvekokers kjele.

Sa kaniyang leeg ay tumitira ang kalakasan, at ang kakilabutan ay sumasayaw sa harap niya.

Efter den lyser dens sti; dypet synes å ha sølvhår.

Ang mga kaliskis ng kaniyang laman ay nangagkakadikitan; nangagtutumibay sa kaniya; hindi magagalaw.

Det er intet på jorden som er herre over den; den er skapt til ikke å reddes.

Ang kaniyang puso ay matatag na gaya ng isang bato; Oo, matatag na gaya ng batong pangibaba ng gilingan.

Alt som er høit, ser den i øiet; den er en konge over alle stolte dyr.

Pagka siya'y tumitindig ay natatakot ang makapangyarihan: dahil sa pagkagulat ay nangalilito sila.

Kung siya'y tagain ninoman ng tabak ay hindi tumatalab; ni ng sibat man, ng pana, ni ng matalas na tulis man.

Kaniyang ipinalalagay ang bakal na parang dayami, at ang tanso na parang lapok na kahoy.

Hindi niya mapatakas ng palaso: ang mga batong panghilagpos ay nagiging sa kaniya'y parang pinagputulan ng trigo.

Ang mga panakbat ay nangapapalagay na parang pinagputulan ng trigo: kaniyang tinatawanan ang galaw ng sibat.

Ang kaniyang mga sangkap sa ibaba ay gaya ng mga matulis na bibinga: lumalaganap na tila saksak sa banlik.

Kaniyang pinagpapakuluan ang kalaliman na parang palyok: kaniyang ginagawa ang dagat na parang pamahid.

Kaniyang pinasisilang ang landas sa likuran niya; aakalain ng sinoman na mauban ang kalaliman.

Sa ibabaw ng lupa ay walang gaya niya, na likhang walang takot.

Kaniyang minamasdan ang bawa't mataas na bagay: siya'y hari sa lahat ng mga anak na palalo.