Job 39

Jager du rov for løvinnen, og metter du de grådige ungløver,
Nalalaman mo ba ang panahong ipinanganganak ng mga kambing bundok? O matatandaan mo ba ang mga pagdaramdam ng mga usa?
når de dukker sig ned i sine huler og ligger på lur i krattet?
Mabibilang mo ba ang mga buwan ng kanilang kagampanan? O nalalaman mo ba ang panahong kanilang ipinanganak?
Hvem lar ravnen finne sin mat, når dens unger skriker til Gud og farer hit og dit uten føde?
Sila'y nagsisiyuko, kanilang inilalabas ang kanilang mga anak, kaniyang iniwawaksi ang kanilang kapanglawan.
Kjenner du tiden når stengjetene føder, og gir du akt på hindenes veer?
Ang kanilang mga anak ay nagiging malakas, sila'y nagsisilaki sa kaparangan; sila'y nagsisiyao at hindi na nagsisibalik.
Teller du månedene til de skal bære, og vet du tiden når de føder?
Sinong nagpakawala sa mabangis na asno? O sinong nagkalag ng mga tali ng mailap na asno?
De bøier sig, føder sine unger og blir fri for sine smerter.
Na ginawa kong bahay niya ang ilang, at ang lupaing maasin na kaniyang tahanan.
Deres unger blir kraftige og vokser op ute på marken; de løper bort og kommer ikke tilbake til dem.
Kaniyang nililibak ang kaguluhan ng bayan. Ni hindi niya dinidinig ang sigaw ng nagpapatakbo ng hayop.
Hvem har gitt villeslet dets frihet, hvem løste dets bånd,
Ang libot ng mga bundok ay kaniyang pastulan, at kaniyang sinasaliksik ang bawa't sariwang bagay.
det som jeg gav ørkenen til hus og saltmoen til bolig?
Matutuwa ba ang bakang gubat na maglingkod sa iyo? O matitira ba sa siping ng iyong pasabsaban?
Det ler av byens ståk og styr; driverens skjenn slipper det å høre.
Matatalian mo ba ang bakang gubat ng iyong panali sa pangbukid? O magbubusagsag ba ng mga libis sa likuran mo?
Hvad det leter op på fjellene, er dets beite, og det søker efter hvert grønt strå.
Aasa ka ba sa kaniya, dahil sa siya'y totoong malakas? O iiwan mo ba ang iyong gawain sa kaniya?
Har vel villoksen lyst til å tjene dig? Vil den bli natten over ved din krybbe?
Ipagkakatiwala mo ba sa kaniya na iuuwi sa bahay ang iyong binhi, at pipisanin ang mga butil sa iyong giikan?
Kan du binde villoksen med rep til furen? Vil den harve dalene efter dig?
Ang pakpak ng avestruz ay nagagalak; nguni't may kagandahang loob ba ang kanilang mga pakpak at mga balahibo?
Kan du stole på den, fordi dens kraft er så stor, og kan du overlate den ditt arbeid?
Sapagka't nagiiwan ng kaniyang mga itlog sa lupa, at pinaiinit ang mga yaon sa alabok,
Kan du lite på at den fører din grøde hjem, og at den samler den til din treskeplass?
At kinalilimutang mangapipisa ng paa, o mangayuyurakan ng mabangis na hayop.
Strutsen flakser lystig med vingene; men viser dens vinger og fjær moderkjærlighet?
Siya'y nagmamatigas laban sa kaniyang mga sisiw na tila hindi kaniya: bagaman ang kaniyang gawa ay mawalang kabuluhan, hindi niya ikinatatakot;
Nei, den overlater sine egg til jorden og lar dem opvarmes i sanden,
Sapagka't binawian siya ng Dios ng karunungan, ni hindi siya binahaginan ng unawa.
og den glemmer at en fot kan klemme dem itu, og markens ville dyr trå dem i stykker.
Anomang panahon na siya'y napaiitaas, hinahamak niya ang kabayo at ang sakay nito.
Den er hård mot sine unger, som om de ikke var dens egne; den er ikke redd for at dens møie skal være spilt.
Nagbigay ka ba sa kabayo ng kalakasan? Binihisan mo ba ang kaniyang leeg ng buhok na gumagalaw?
For Gud nektet den visdom og gav den ingen forstand.
Pinalulukso mo ba siya na parang balang? Ang kaluwalhatian ng kaniyang bahin ay kakilakilabot.
Men når den flakser i været, ler den av hesten og dens rytter.
Siya'y kumukutkot sa libis, at nagagalak sa kaniyang kalakasan, siya'y sumasagupa sa mga taong may sandata.
Gir du hesten styrke? Klær du dens hals med bevrende man?
Tinutuya niya ang takot at hindi nanglulupaypay: ni hindi tinatalikuran ang tabak.
Lar du den springe som gresshoppen? Dens stolte fnysen er forferdelig.
Ang suksukan ng pana ay tumutunog laban sa kaniya, ang makintab na sibat at ang kalasag.
Den skraper i jorden og gleder sig ved sin kraft; så farer den frem mot væbnede skarer.
Kaniyang sinasakmal ang lupa na may kabangisan at poot; ni hindi siya naniniwala na yao'y tunog ng pakakak.
Den ler av frykten og forferdes ikke, og den vender ikke om for sverd.
Kaniyang sinasabi sa tuwing tutunog ang mga pakakak: Aha! At kaniyang naaamoy ang pagbabaka sa malayo, ang sigaw ng mga kapitan at ang hiyaw.
Over den klirrer koggeret, blinkende spyd og lanse.
Lumilipad ba ang uwak sa pamamagitan ng inyong karunungan, at iniuunat ba ang kaniyang mga pakpak sa dakong timugan?
Med styr og ståk river den jorden op, og den lar sig ikke stagge når krigsluren lyder.
Napaiilanglang ba ang agila sa iyong utos, at gumagawa ba ng kaniyang pugad sa itaas?
Hver gang luren lyder, sier den: Hui! Og langt borte værer den striden, høvedsmenns tordenrøst og hærskrik.
Sila'y nananahan sa malaking bato, at doon tumitira, sa taluktok ng burol at sa katibayan,
Skyldes det din forstand at høken svinger sig op og breder ut sine vinger mot Syden?
Mula roo'y tumitingin siya ng madadagit; ang kaniyang mga mata ay tumatanaw sa malayo.
Er det på ditt bud at ørnen flyver så høit, og at den bygger sitt rede oppe i høiden? Den bor på berget og har nattely der, på tind og nut. Derfra speider den efter føde; langt bort skuer dens øine. Dens unger drikker blod, og hvor der er lik, der er den. Og Herren blev ved å svare Job og sa: Vil du som klandrer den Allmektige, vil du trette med ham? Du som laster Gud, må svare på dette! Da svarte Job Herren og sa: Nei, jeg er for ringe; hvad skulde jeg svare dig? Jeg legger min hånd på min munn. En gang har jeg talt, men jeg tar ikke mere til orde - ja to ganger, men jeg gjør det ikke mere.
Ang mga anak naman niya ay nagsisihitit ng dugo: at kung saan naroon ang pinatay ay naroon siya.