Psalms 144

Av David. Lovet være Herren, min klippe, han som oplærer mine hender til strid, mine fingrer til krig,

Pieśń Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.

min miskunn og min festning, min borg og min redningsmann, mitt skjold og den jeg tar min tilflukt til, den som tvinger mitt folk under mig.

Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój.

Herre, hvad er et menneske, at du kjenner ham, et menneskebarn, at du akter på ham!

Panie! cóż jest człowiek, że nań masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?

Et menneske er lik et åndepust, hans dager er som en skygge som farer forbi.

Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cień pomijający.

Herre, bøi din himmel og far ned, rør ved fjellene så de ryker!

Panie! nakłoń niebios twoich, a zstąp; dotknij się gór, a zakurzą się.

La lynet lyne og spred dem, send dine piler og skrem dem!

Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich; puść strzały twoje, a poraź ich.

Rekk ut dine hender fra det høie, fri mig og frels mig fra store vann, fra fremmedes hånd,

Ściągnij rękę swą z wysokości; wybaw mię, a wyrwij mię z wód wielkich, z ręki cudzoziemców.

de hvis munn taler svik, og hvis høire hånd er en løgnens hånd.

Których usta kłamstwo mówią, a prawica ich, prawica omylna.

Gud! En ny sang vil jeg synge dig, til tistrenget harpe vil jeg lovsynge dig,

Boże! pieśń nową tobie zaśpiewam; na lutni, i na instrumencie o dziesięciu stronach śpiewać ci będę.

du som gir kongene frelse, som redder David, din tjener, fra det onde sverd.

Bóg daje zwycięstwo królom, a Dawida, sługę swego, wybawia od miecza srogiego.

Frels mig og fri mig fra fremmedes hånd, de hvis munn taler svik, og hvis høire hånd er en løgnens hånd,

Wybawże mię, a wyrwij mię z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich prawica omylna;

forat våre sønner må være som planter, høit vokset i sin ungdom, våre døtre som hjørnestolper, hugget som til et slott,

Aby synowie nasi byli jako szczepy rosnące w młodości swojej, a córki nasze, jako kamienie węgielne, wyciosane w budynku kościelnym.

forat våre forrådshus må være fulle og gi av alle slag, at vårt småfe må øke sig i tusentall, ja i titusentall på våre gater,

Szpiżarnie nasze pełne niech wydawają wszelakie potrzeby; trzody nasze niech rodzą tysiące, niech rodzą dziesięć tysięcy w oborach naszych.

at våre kuer må ha kalv, at det ingen skade må være og intet tap og intet klageskrik på våre gater.

Woły nasze niech będą tłuste; niech nie będzie wtargnienia, ani zajęcia, ani narzekania po ulicach naszych.

Salig er det folk som det går således; salig er det folk hvis Gud Herren er.

Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan.