Job 4

Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:

Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:

Om en prøvde å tale et ord til dig, vilde du da ta det ille op? Men hvem kan vel holde sine ord tilbake?

Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

Du har selv vist mange til rette, og maktløse hender styrket du;

Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

dine ord reiste den snublende op, og synkende knær gjorde du sterke.

Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

Men nu, når det gjelder dig selv, blir du utålmodig, når det rammer dig, blir du forferdet.

A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

Er ikke din gudsfrykt din tillit, din ulastelige ferd ditt håp?

Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

Tenk efter: Hvem omkom uskyldig, og hvor gikk rettskafne til grunne?

Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

Efter det jeg har sett, har de som pløide urett og sådde nød, også høstet det.

Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

De omkom for Guds ånde, og for hans vredes pust blev de til intet.

Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

Løvens brøl og dens fryktelige røst hørtes ikke lenger, og ungløvenes tenner blev knust.

Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

Løven omkom av mangel på rov, og løvinnens unger blev adspredt.

Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

Og til mig stjal sig et ord; det lød for mitt øre som en hvisken,

Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

under skiftende tanker ved nattlige syner, når dyp søvn faller på menneskene.

W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

Frykt og beven kom over mig, så alle mine ben tok til å skjelve.

Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

Og en ånd fór forbi mitt åsyn; hårene på mitt legeme reiste sig.

A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

Den blev stående, men jeg skjelnet ikke klart hvorledes den så ut - det var en skikkelse som stod der for mine øine; jeg hørte en stille susen og en røst:

Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

Er et menneske rettferdig for Gud, eller en mann ren for sin skaper?

Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

Se, på sine tjenere stoler han ikke, og hos sine engler finner han feil,

Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

hvor meget mere da hos dem som bor i hus av ler, og som har sin grunnvoll i støvet - de som knuses lettere enn møll.

Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

Fra morgen til aften - så er de sønderslått; uten at nogen akter på det, går de til grunne for alltid.

Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

Blir ikke teltsnoren dradd ut hos dem? De dør, men ikke i visdom.

Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.