Psalms 55

Til sangmesteren; med strengelek; en læresalme av David.
Pou chèf sanba yo. Se sou enstriman mizik akòd pou yo jwe mizik la. Se yon chante David.
Vend øret, Gud, til min bønn, og skjul dig ikke for min inderlige begjæring!
Bondye, panche zòrèy ou bò kote m'! Koute m' non lè m'ap lapriyè! Piga ou vire do ban mwen lè m'ap rele nan pye ou!
Gi akt på mig og svar mig! Mine sorgfylte tanker farer hit og dit, og jeg må stønne,
Pran ka mwen, koute m', reponn mwen non! Kè m' sere, m'ap plenn!
for fiendens røst, for den ugudeliges undertrykkelse; for de velter elendighet over mig, og i vrede forfølger de mig.
Mwen boulvèse lè m' tande lènmi m' yo ap pale, lè m' tande mechan yo ap pale byen fò. Yo fè malè tonbe sou mwen. Yo move sou mwen, y'ap pèsekite m'.
Mitt hjerte bever i mitt bryst, og dødens redsler er falt på mig.
Mwen santi kè m' kase. Sezisman pran m' lè m' wè mwen fin mouri.
Frykt og beven kommer over mig, og forferdelse legger sig over mig.
Tout kò m' ap tranble tèlman mwen sezi.
Og jeg sier: Gid jeg hadde vinger som duen! Da vilde jeg flyve bort og feste bo.
Mwen di konsa: -Pa pito m' te gen zèl tankou yon toutrèl! Mwen ta vole ale. Mwen ta jwenn kote pou m' pran repo.
Se, jeg vilde flykte langt bort, jeg vilde ta herberge i ørkenen. Sela.
Mwen ta kouri pati ale byen lwen. Mwen t'aval rete pou kont mwen nan dezè a.
Jeg vilde i hast søke mig et tilfluktssted for den rasende vind, for stormen.
Mwen ta prese jwenn yon kote pou m' kache pou gwo van an, pou gwo lapli a pa fè m' anyen.
Opsluk dem, Herre, kløv deres tungemål! For jeg ser vold og kiv i byen.
Seyè, mele yo. Fè yonn pa konprann sa lòt ap di. Paske, sa m' wè nan lavil la se chen manje chen, yonn ap goumen ak lòt.
Dag og natt vandrer de omkring den på dens murer, og elendighet og ulykke er inneni den.
Lajounen kou lannwit se sa ase ou tande nan lavil la. Anndan lavil la menm, se mechanste, se malfezans.
Fordervelse er inneni den, og undertrykkelse og svik viker ikke fra dens torv.
Kote ou pase se moun k'ap kraze brize. Nan tout lari se fè moun lenjistis, se twonpe moun.
For ikke er det en fiende som håner mig, ellers vilde jeg bære det; ikke er det min avindsmann som ophøier sig over mig, ellers vilde jeg skjule mig for ham;
Si se te yon moun ki rayi m' ki t'ap pale m' mal, mwen ta reziyen m'. Si se te yon moun ki pa vle wè m' ki te leve dèyè mwen, mwen ta kache kò m' pou l' pa jwenn mwen.
men det er du, du som var min likemann, min venn og min kjenning -
Men, se ou menm, kanmarad mwen, yon bon zanmi m' ki te konn tout ti zafè m'.
vi som levde sammen i fortrolig omgang, som vandret til Guds hus blandt den glade høitidsskare.
Nou te konn fè ti koze nou ansanm. Nou te konn al lakay Bondye a ansanm ak foul moun yo.
Ødeleggelse komme over dem! La dem fare levende ned i dødsriket! For ondskap hersker i deres bolig, i deres hjerte.
Se pou yo rete konsa, yo tonbe yo mouri. Se pou yo desann tou vivan kote mò yo ye a, paske mechanste a kaye lakay yo, li nan fon kè yo.
Jeg vil rope til Gud, og Herren skal frelse mig.
Men, mwen rele Seyè a, Bondye mwen; l'a delivre mwen.
Aften og morgen og middag vil jeg klage og sukke, så hører han min røst.
Maten, midi, aswè, m'ap plenyen, m'ap plenn. L'a tande vwa mwen.
Han forløser min sjel fra striden imot mig og gir mig fred; for i mengde er de omkring mig.
L'a fè m' viv ak kè poze, l'a delivre m' nan batay m'ap mennen ak moun ki leve dèyè m' yo. Yo te mèt anpil.
Gud skal høre og svare dem - han troner jo fra fordums tid, sela - dem som ikke vil bli anderledes, og som ikke frykter Gud.
Bondye k'ap gouvènen depi tout tan an va koute m', l'a kraze lògèy yo. Paske, yo p'ap janm chanje, yo pa gen krentif pou Bondye.
Han legger hånd på dem som har fred med ham, han vanhelliger sin pakt.
Moun ki leve men sou zanmi yo se moun ki trèt.
Hans munns ord er glatte som smør, men hans hjertes tanke er strid; hans ord er bløtere enn olje, og dog er de dragne sverd.
Pawòl nan bouch yo pi dous pase siwo. Men, nan fon kè yo se yon sèl bagay yo konnen: se goumen. Pawòl yo koule dous tankou lwil, men lang yo se razwa.
Kast på Herren det som tynger dig! Han skal holde dig oppe; han skal i evighet ikke la den rettferdige rokkes. Og du, Gud, skal støte dem ned i gravens dyp; blodgjerrige og falske menn skal ikke nå det halve av sine dager; men jeg setter min lit til dig.
Renmèt sò ou nan men Seyè a, l'a kenbe ou fèm. Li p'ap janm kite moun ki mache dwat devan li yo rete atè lè yo tonbe. Men ou menm, Bondye, w'ap fè bann ansasen sa yo ak bann vòlè sa yo desann anba tè. Yo p'ap wè mwatye nan lavi yo. Men, mwen menm, se nan ou m'ap mete tout konfyans mwen.