Psalms 18

Til sangmesteren; av Herrens tjener David, som talte denne sangs ord til Herren den dag da Herren hadde utfridd ham av alle hans fienders hånd og av Sauls hånd.
Pou chèf sanba yo. Se chante sa a David, sèvitè Seyè a, te chante pou Bondye lè Bondye te delivre l' anba Sayil ansanm ak tout lòt lènmi l' yo.
Og han sa: Herre, jeg har dig hjertelig kjær, min styrke!
Ala renmen mwen renmen ou, Seyè! Se ou menm ki tout fòs mwen.
Herren er min klippe og min festning og min frelser; min Gud er min klippe, som jeg setter min lit til, mitt skjold og min frelses horn, min borg.
Se ou menm ki twou wòch kote m' kache a. Se ou menm ki sèvi m' ranpa. Se ou menm ki delivre m'. Ou se Bondye mwen, se ou menm ki pwoteje m'. Se nan ou mwen mete tout konfyans mwen. Se ou ki tout defans mwen. Se fòs ou k'ap sove m'. Se anba zèl ou mwen jwenn kote pou m' kache.
Jeg påkaller den Høilovede, Herren, og blir frelst fra mine fiender.
Mwen rele Seyè a: Li delivre m' anba lènmi m' yo. Lwanj pou Seyè a!
Dødens rep omspente mig, og fordervelsens strømmer forferdet mig.
Lanmò te fin vlope m'. Mwen te pè lè m' wè tout malè sa yo tonbe sou mwen.
Dødsrikets rep omgav mig, dødens snarer overfalt mig.
Privye lanmò te tonbe sou mwen yon sèl kou. Kote m' vire, mwen wè lanmò devan m'.
I min trengsel påkalte jeg Herren, og jeg ropte til min Gud; han hørte fra sitt tempel min røst, og mitt skrik kom for ham, til hans ører.
Nan mizè mwen te ye a, mwen rele nan pye Seyè a. Mwen mande Bondye m' lan sekou. Kote l' chita lakay li a, li tande vwa mwen, rèl mwen rive jouk nan zòrèy li.
Da rystet og bevet jorden, og fjellenes grunnvoller skalv, og de rystet, for hans vrede var optendt.
Lè sa a, latè pran tranble, li souke. Mòn yo pran tranble jouk nan rasin yo. Yon sèl frison pran yo, paske Bondye te ankòlè!
Det steg røk op av hans nese, og fortærende ild fra hans munn; glør brente ut av ham.
Lafimen t'ap soti nan twou nen li. Yon gwo flanm dife ak moso chabon tou limen t'ap soti nan bouch li.
Og han bøide himmelen og steg ned, og det var mørke under hans føtter.
Li bese syèl la, li desann avè yon gwo nwaj nwa anba pye li.
Og han fór på kjeruber og fløi, og han fór hastig frem på vindens vinger.
Li moute sou do yon zanj cheriben, li t'ap vole. Yon kouran van t'ap pouse l' ale.
Han gjorde mørke til sitt dekke, rundt omkring sig til sitt skjul, mørke vann, tykke skyer.
Li te kache kò l' nan fènwa. Yon gwo nwaj pwès, plen dlo, te vlope l' toupatou.
Frem av glansen foran ham fór hans skyer frem, hagl og gloende kull.
Anpil lagrèl ak anpil chabon dife t'ap soti nan gwo limyè ki t'ap klere devan l' lan.
Og Herren tordnet i himmelen, den Høieste lot sin røst høre, hagl og gloende kull.
Seyè a pran gwonde nan syèl la. Bondye ki anwo nan syèl la fè tout moun tande vwa li.
Og han utsendte sine piler og spredte dem omkring - lyn i mengde og forvirret dem.
Li voye flèch li yo, li gaye tout lènmi m' yo. Li fè yo tout kouri ak kout zèklè.
Da kom vannenes strømmer til syne, og jordens grunnvoller blev avdekket ved din trusel, Herre, for din neses åndepust.
Lè ou ankòlè, Seyè, van yo soti ak fòs nan twou nen ou. Lè konsa moun wè fon lanmè a, fondasyon tè a parèt aklè.
Han rakte sin hånd ut fra det høie, han grep mig; han drog mig op av store vann.
Seyè a rete nan syèl la, li lonje men l', li pran m'. Li rale m' soti nan gwo dlo yo kote m' te ye a.
Han fridde mig ut fra min sterke fiende og fra mine avindsmenn; for de var mig for mektige.
Li delivre m' anba gwo lènmi m' yo, anba tout moun sa yo ki te rayi m' epi ki te pi fò pase m'.
De overfalt mig på min motgangs dag; men Herren blev min støtte.
Lè m' te nan tray, yo pwofite atake m'. Men, Seyè a te soutni m'.
Og han førte mig ut i fritt rum; han frelste mig, for han hadde behag i mig.
Li wete m' nan move pa a. Li delivre m' paske li renmen mwen.
Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, han betalte mig efter mine henders renhet.
Seyè a ban m' rekonpans mwen, paske li wè m' mache dwat devan li. Li ban m' benediksyon, paske li wè mwen inonsan.
For jeg tok vare på Herrens veier og vek ikke i ondskap fra min Gud.
Mwen te obeyi lalwa Seyè a, mwen pa vire do bay Bondye m' lan pou m' fè sa ki mal.
For alle hans lover hadde jeg for øie, og hans bud lot jeg ikke vike fra mig.
Mwen fè tou sa ki nan lalwa li, mwen pa janm dezobeyi kòmandman li yo.
Og jeg var ulastelig for ham og voktet mig vel for min synd.
Li konnen mwen pa antò. Mwen kenbe kò m' pou m' pa fè sa ki mal.
Og Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, efter mine henders renhet for hans øine.
Se konsa li ban m' rekonpans mwen, paske mwen mache dwat devan li, paske li wè mwen inonsan.
Mot den fromme viser du dig from, mot den rettvise mann viser du dig rettvis,
Ou menm, Seyè, ou kenbe pawòl ou ak moun ki kenbe pawòl yo. Ou bon ak moun ki bon.
mot den rene viser du dig ren, mot den forvendte viser du dig vrang.
Ou pa fè ipokrit ak moun ki pa fè ipokrit avè ou, men ou malen ak moun ki malen.
For du frelser elendige folk, og du fornedrer høie øine.
Ou delivre moun ki soumèt devan ou, men ou desann moun ki konprann yo pa kanmarad pesonn.
For du lar min lampe skinne; Herren min Gud opklarer mitt mørke.
Seyè, ou se limyè mwen, ou se Bondye mwen. Se ou ki wete m' nan fènwa kote m' te ye a.
For ved dig stormer jeg løs på fiendeskarer, og ved min Gud springer jeg over murer.
Avè ou, mwen fonse sou bann lènmi m' yo ki ame jouk nan dan. Avèk ou, mwen eskalade miray ki sèvi yo defans.
Gud, hans vei er fullkommen; Herrens ord er rent, han er et skjold for alle dem som setter sin lit til ham.
Bondye oo! Tou sa ou fè bon nèt ale. Ou toujou kenbe pawòl ou. Ou pwoteje tout moun ki chache pwoteksyon anba zèl ou.
For hvem er Gud foruten Herren, og hvem er en klippe, uten vår Gud?
Ki moun ki Bondye si se pa Seyè a? Ki moun ki pran defans nou si se pa Bondye nou an?
Den Gud som omgjorder mig med kraft og gjør min vei fri for støt,
Se Bondye ki ban m' fòs, li fè m' mennen yon vi san repwòch.
som gir mig føtter likesom hindene og stiller mig på mine høider,
Li asire pye m' tankou pye kabrit. Li fè m' mache sou mòn yo, san m' pa tonbe.
som oplærer mine hender til krig, så mine armer spenner kobberbuen.
Li moutre m' jan pou m' goumen. Li ban m' fòs pou m' sèvi ak pi gwo banza ki genyen.
Og du gir mig din frelse til skjold, og din høire hånd støtter mig, og din mildhet gjør mig stor.
Se ou menm, Seyè, ki pwoteje m'. Se ou ki delivre m'. Si m' kapab leve kanpe, se paske ou renmen m'. Pouvwa ou pa kite m' tonbe.
Du gjør rummet vidt for mine skritt under mig, og mine ankler vakler ikke.
Ou pa kite yo bare wout mwen. Mwen pa janm pèdi pye.
Jeg forfølger mine fiender og når dem, og jeg vender ikke tilbake før jeg har gjort ende på dem.
Mwen kouri dèyè lènmi m' yo, mwen jwenn yo. Mwen pa tounen jouk tan mwen pa fin kraze yo nèt.
Jeg knuser dem, så de ikke makter å reise sig; de faller under mine føtter.
Mwen jete yo atè, yo pa ka leve. Yo tonbe, mwen mete pye m' sou kou yo.
Og du omgjorder mig med kraft til krig, du bøier mine motstandere under mig.
Ou ban m' kont fòs pou batay la. Ou fè lènmi m' yo mande m' padon.
Og mine fiender lar du vende mig ryggen, og mine avindsmenn utrydder jeg.
Ou fè lènmi m' yo kouri devan m'. Mwen disparèt tout moun ki rayi m' yo.
De roper, men der er ingen frelser - til Herren, men han svarer dem ikke.
Y'ap rele, y'ap mande sekou. Men, pa gen moun ki ka delivre yo! Y'ap rele Seyè a, men li pa reponn yo.
Og jeg knuser dem som støv for vinden, jeg tømmer dem ut som søle på gatene.
Mwen kraze yo, yo tout tounen pousyè van pote yo ale. Mwen mache sou yo tankou sou labou nan lari.
Du redder mig fra folkekamper, du setter mig til hode for hedninger; folkeferd som jeg ikke kjenmer, tjener mig.
Ou delivre m' anba pèp rebèl sa a. Ou mete m' chèf pou m' gouvènen sou tout nasyon yo. Pèp mwen pa t' janm konnen, se yo menm k'ap sèvi m'.
Bare de hører om mig, blir de mig lydige; fremmede kryper for mig.
Moun lòt peyi yo ap flate m'. Kou yo tande vwa m', yo obeyi:
Fremmede visner bort og går bevende ut av sine borger.
Yo pèdi tout kouraj yo. Yo soti kote yo te kache a, y'ap tranble kou fèy bwa.
Herren lever, og priset er min klippe, og ophøiet er min frelses Gud,
Viv Seyè a! Lwanj pou moun ki pran defans mwen an! Se Bondye ki delivre mwen! Ann fè konnen jan li gen pouvwa!
den Gud som gir mig hevn og legger folkeferd under mig,
Se Bondye ki pran revanj mwen. Se li ki mete pèp yo anba pye mwen.
som frir mig ut fra mine fiender; ja, over mine motstandere ophøier du mig, fra voldsmannen redder du mig.
Li sove m' anba lènmi m' yo. Li wete m' anba men moun ki t'ap konbat mwen yo. Ou delivre m' anba ansasen yo.
Derfor vil jeg prise dig iblandt hedningene, Herre, og lovsynge ditt navn. Han gjør frelsen stor for sin konge, han gjør miskunnhet mot sin salvede, mot David og mot hans ætt til evig tid.
Se poutèt sa, Seyè, m'a fè moun lòt nasyon yo konnen ki moun ou ye. M'a chante pou fè lwanj ou. Bondye delivre wa li a anpil fwa. Li moutre jan li pa janm sispann renmen David, moun li te chwazi a, ansanm ak pitit pitit li yo pou tout tan.