II Samuel 22

David kvad denne sang for Herren den dag da Herren hadde utfridd ham av alle hans fienders hånd og av Sauls hånd.

Lè Seyè a te fin delivre David anba men Sayil ak anba men tout lènmi li yo, David chante chante sa a pou Seyè a.

Og han sa: Herren er min klippe og min festning og min redder,

Li di konsa: -Seyè, se ou menm ki twou wòch kote m' kache a. Se ou menm ki sèvi m' ranpa. Se ou menm ki delivre m'.

min klippefaste Gud, som jeg setter min lit til, mitt skjold og min frelses horn, min borg og min tilflukt, min frelser; fra vold frelser du mig.

Ou se Bondye mwen, se ou menm ki pwoteje m'. Se nan ou mwen mete tout konfyans mwen. Se ou ki tout defans mwen. Se fòs ou k'ap sove m'. Se anba zèl ou m' jwenn kote pou m' kache. Se ou ki delivrans mwen. Se ou ki delivre m' anba mechan yo.

Jeg påkaller den Høilovede, Herren, og blir frelst fra mine fiender.

Mwen rele Seyè a, li delivre m' anba lènmi m' yo. Lwanj pou Seyè a!

Dødens bølger omspente mig, fordervelsens strømmer forferdet mig.

Lanmò te fin vlope m', mwen te pè lè m' wè tout malè sa yo tonbe sou mwen.

Dødsrikets rep omgav mig, dødens snarer overfalt mig.

Privye lanmò te tonbe sou mwen yon sèl kou. Kote m' vire, mwen wè lanmò devan m'.

I min trengsel påkalte jeg Herren, og jeg ropte til min Gud; han hørte fra sitt tempel min røst, og mitt skrik kom for hans ører.

Nan mizè mwen te ye a mwen rele Seyè a, Mwen mande Bondye mwen sekou. Kote l' chita lakay li a, li tande vwa mwen. Rèl mwen rive jouk nan zòrèy li.

Da rystet og bevet jorden, himmelens grunnvoller skalv, og de rystet; for hans vrede var optendt.

Lè sa a, latè pran tranble, li souke. Fondasyon syèl la pran tranble. Yon sèl frison pran yo, paske Bondye te an kòlè.

Det steg røk op av hans nese, og fortærende ild fra hans munn; glør brente ut av ham.

Lafimen t'ap soti nan twou nen li. Yon gwo flanm dife ak moso chabon tou limen t'ap soti nan bouch li.

Og han bøide himmelen og steg ned, og det var mørke under hans føtter.

Li bese syèl la, li desann ak yon gwo nwaj nwa anba pye li.

Og han fór på kjeruber og fløi, og han lot sig se på vindens vinger.

Li moute sou do yon zanj cheriben, li t'ap vole. Yon kouran van t'ap pouse l' ale.

Og han gjorde mørke til skjul rundt omkring sig, vannmasser, tykke skyer.

Li te kache kò l' nan fènwa. Yon gwo nwaj pwès plen dlo te vlope l' toupatou.

Frem av glansen foran ham brente gloende kull.

Anpil chabon dife tou limen t'ap soti nan gwo limyè ki t'ap klere devan li an.

Herren tordnet fra himmelen, den Høieste lot sin røst høre.

Seyè a pran gwonde nan syèl la. Bondye ki anwo nan syèl la fè tout moun tande vwa li.

Og han utsendte piler og spredte dem omkring - lyn og forvirret dem.

Li voye flèch li yo, li gaye tout lènmi m' yo, li fè yo tout kouri ak kout zèklè.

Da kom havets strømmer til syne; jordens grunnvoller blev avdekket ved Herrens trusel, for hans neses åndepust.

Lè ou an kòlè, Seyè, van soti ak fòs nan twou nen ou. Lè konsa, moun wè fon lanmè a, fondasyon latè a parèt aklè.

Han rakte sin hånd ut fra det høie, han grep mig; han drog mig op av store vann.

Seyè a rete nan syèl la, li lonje men l', li pran m'. Li rale m' soti nan mitan gwo dlo yo.

Han fridde mig ut fra min sterke fiende, fra mine avindsmenn; for de var mig for mektige.

Li delivre m' anba gwo lènmi m' yo, anba tout moun sa yo ki te rayi m', epi ki te pi fò pase m'.

De overfalt mig på min motgangs dag; men Herren blev min støtte.

Lè m' te nan tray, yo pwofite atake m'. Men, Seyè a te kenbe m'.

Og han førte mig ut i fritt rum; han frelste mig, for han hadde behag i mig.

Li wete m' nan move pa a. Li delivre m' paske li renmen m'.

Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, han betalte mig efter mine henders renhet.

Seyè a ban m' sa m' merite, paske li wè m' mache dwat devan li. Li ban m' benediksyon paske li wè mwen inonsan.

For jeg tok vare på Herrens veier og vek ikke i ondskap fra min Gud;

Mwen te obeyi lalwa Seyè a, mwen pa janm vire do bay Bondye.

for alle hans lover hadde jeg for øie, og fra hans bud vek jeg ikke,

Mwen fè tou sa ki nan lalwa li, mwen pa janm dezobeyi kòmandman li yo.

og jeg var ulastelig for ham og voktet mig vel for min synd.

Li konnen mwen pa antò. Mwen kenbe kò m' pou m' pa fè sa ki mal.

Og Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, efter min renhet for hans øine.

Se konsa li ban m' sa m' merite, paske mwen mache dwat devan li, paske li wè mwen inonsan.

Mot den fromme viser du dig from, mot den rettvise stridsmann viser du dig rettvis,

Ou menm, Seyè, ou kenbe pawòl ou ak moun ki kenbe pawòl yo, ou bon ak moun ki bon.

mot den rene viser du dig ren, mot den forvendte viser du dig vrang.

Ou pa fè ipokrit ak moun ki pa fè ipokrit avè ou, men ou malen ak moun ki malen.

Elendige folk frelser du, men dine øine er mot de overmodige; dem fornedrer du.

Ou sove moun ki soumèt yo devan ou. Men, ou annik gade moun ki gen lògèy yo, ou desann yo.

For du er mitt lys, Herre, og Herren opklarer mitt mørke.

Seyè, ou se limyè mwen. Se ou ki wete m' nan fènwa kote m' te ye a.

For ved dig stormer jeg løs på fiendeskarer, ved min Gud springer jeg over murer.

Avè ou, mwen fonse sou bann lènmi m' yo ki ame jouk nan dan. Avè ou, mwen eskalade miray ki sèvi yo defans.

Gud, hans vei er fullkommen; Herrens ord er rent, han er et skjold for alle dem som setter sin lit til ham.

Bondye o! Tou sa ou fè bon nèt ale. Ou pa gen de pawòl. Ou pwoteje tout moun ki chache pwoteksyon anba zèl ou.

For hvem er Gud foruten Herren, og hvem er en klippe foruten vår Gud?

Ki moun ki Bondye si se pa Seyè a? Ki moun ki defans nou si se pa Bondye nou an?

Gud, han er mitt sterke vern og leder den ulastelige på hans vei.

Se Bondye ki pwoteje m' avè fòs li. Li fè m' mennen yon lavi san repwòch.

Han gir ham føtter likesom hindene og stiller mig på mine høider.

Li asire pye m' tankou pye kabrit, li fè m' mache sou mòn yo san m' pa tonbe.

Han oplærer mine hender til krig, så mine armer spenner kobberbuen.

Li moutre m' jan pou m' goumen. Li ban m' fòs pou m' sèvi ak pi gwo banza ki genyen.

Og du gir mig din frelse til skjold, og din mildhet gjør mig stor.

Se ou menm, Seyè, ki pwoteje m'. Se ou ki sove m'. Si m' kapab leve kanpe, se paske ou renmen m'.

Du gjør rummet vidt for mine skritt under mig, og mine ankler vakler ikke.

Ou pa kite yo bare wout mwen. Mwen pa janm pèdi pye.

Jeg vil forfølge mine fiender og ødelegge dem, og jeg vender ikke tilbake før jeg har gjort ende på dem.

Mwen kouri dèyè lènmi m' yo, mwen bat yo. Mwen pa tounen toutan mwen pa fin kraze yo nèt.

Jeg gjør ende på dem og knuser dem, så de ikke kan reise sig; de faller under mine føtter.

Mwen jete yo atè, m' kraze yo, yo pa ka leve. Yo tonbe, mwen mete pye m' sou kou yo.

Og du omgjorder mig med kraft til krig, du bøier mine motstandere under mig.

Ou ban m' kont fòs pou m' goumen. Ou fè lènmi m' yo mande m' padon.

Og mine fiender lar du vende mig ryggen, mine avindsmenn utrydder jeg.

Ou fè yo kouri devan m'. Mwen disparèt tout moun ki rayi m' yo.

De ser sig om, men der er ingen frelser - efter Herren, men han svarer dem ikke.

Y'ap mande sekou, men pa gen moun ki ka sove yo. Y'ap rele Seyè a, men li pa reponn yo.

Og jeg knuser dem som jordens støv; jeg sønderknuser dem, tramper dem ned som søle på gatene.

Mwen kraze yo fè yo tounen pousyè. M' pilonnen yo, m' mache sou yo tankou sou labou nan lari.

Og du redder mig fra mitt folks kamper, du bevarer mig til å være hode for hedninger; folkeferd som jeg ikke kjenner, tjener mig.

Ou delivre m' anba pèp rebèl sa a. Ou fè m' rete chèf pou m' gouvènen tout nasyon yo tou. Pèp mwen pa t' konnen, se yo menm k'ap sèvi m'.

Fremmede kryper for mig; bare de hører om mig, blir de mig lydige.

Moun lòt peyi yo ap achte figi m'. Kou yo tande vwa m', yo obeyi m'.

Fremmede visner bort og går bevende ut av sine borger.

Yo pèdi tout kouraj yo. Yo soti kote yo te kache a, y'ap tranble kou fèy bwa.

Herren lever, og priset er min klippe, og ophøiet er min frelses klippefaste Gud,

Konpliman pou Seyè a! Lwanj pou moun ki pran defans mwen an! Se Bondye ki delivre m', se li menm ki pwoteje m'. Ann fè konnen jan li gen pouvwa!

den Gud som gir mig hevn og legger folkeferd under mig,

Se Bondye ki pran revanj mwen. Se li ki mete pèp yo anba pye mwen.

og som fører mig ut fra mine fiender; over mine motstandere ophøier du mig, fra voldsmannen redder du mig.

Ou sove m' anba men lènmi m' yo. Ou wete m' anba men moun ki t'ap konbat mwen yo. Ou delivre m' anba ansasen yo.

Derfor vil jeg prise dig, Herre, blandt hedningene og lovsynge ditt navn.

Se poutèt sa m'a fè moun lòt nasyon yo konnen ki moun ou ye. m'a chante pou fè lwanj ou.

Han gjør frelsen stor for sin konge, og han gjør miskunnhet mot sin salvede, mot David og mot hans ætt til evig tid.

Bondye delivre wa li a anpil fwa. Li moutre jan li pa janm sispann renmen David, moun li chwazi a, ansanm ak pitit pitit li yo pou tout tan.