Psalms 49

Til sangmesteren; av Korahs barn; en salme.

ای تمامی مردمان، این را بشنوید! هرکس در هرجایی که هست گوش بدهد،

Hør dette, alle folk, vend øret til, alle I som bor i verden,

کوچک و بزرگ، ثروتمند و فقیر.

både lave og høie, rike og fattige, alle tilsammen!

افکار من روشن و آشکار است، سخنان من همه از روی حکمت است.

Min munn skal tale visdom, og mitt hjertes tanke er forstand.

به مَثَلها توجّه می‌کنم و هنگامی‌که چنگ می‌نوازم معنی آنها را بیان می‌کنم.

Jeg vil bøie mitt øre til tankesprog, jeg vil fremføre min gåtefulle tale til citaren.

چرا در هنگام خطر و یا وقتی‌که دشمنان مرا محاصره کرده‌اند، بترسم؟

Hvorfor skal jeg frykte i de onde dager, når mine forfølgeres ondskap omgir mig,

اینها مردمی هستند که به ثروت خود توکّل دارند و به دارایی خویش افتخار می‌کنند!

de som setter sin lit til sitt gods og roser sig av sin store rikdom?

هیچ‌کس نمی‌‌تواند تاوان جان خود را بدهد و یا بهای زندگی خود را به خدا بپردازد.

En mann kan ikke utløse en bror, han kan ikke gi Gud løsepenger for ham

زیرا ارزش زندگی یک انسان بسیار گرانبهاست و هیچ چیز در مقابل آن کفایت نمی‌کند،

- for deres livs utløsning er for dyr, og han må avstå derfra til evig tid -

تا کسی طعم مرگ را نچشد و تا به ابد زندگی کند.

så han skulde bli ved å leve evindelig og ikke se graven.

همهٔ ما می‌بینیم که حتّی اشخاص عالِم هم می‌میرند، همچنان‌که احمقان و نادانان می‌میرند. همهٔ آنها ثروت خود را برای بازماندگان خود باقی می‌گذارند.

Nei, han vil få se den. De vise dør, dåren og den uforstandige omkommer tilsammen og overlater sitt gods til andre.

درحالی‌که آنها نام خود را بر املاک خود می‌گذارند، گورشان خانهٔ ابدی آنها می‌گردد و برای همیشه در آن ساکن می‌شوند.

Deres hjertes eneste tanke er at deres hus skal stå til evig tid, deres boliger fra slekt til slekt; de kaller sine jorder op efter sine navn.

جاه و مقام ما را از مرگ نجات نمی‌دهد، بلکه ما نیز خواهیم مرد همچنان‌که یک حیوان می‌میرد.

Og dog blir et menneske i herlighet ikke stående; han er lik dyrene, som går til grunne.

سرنوشت اشخاصی که به خودشان توکّل دارند چنین است، سرنوشت آنانی که به دارایی خود دلخوش هستند.

Således går det dem som er fulle av selvtillit, og dem som følger dem efter og har behag i deres tale. Sela.

آنها مانند گوسفندان محکوم به مرگ هستند و چوپان ایشان مرگ است. نیکوکاران بر آنها پیروز می‌گردند و اجساد آنان بزودی دور از خانه‌هایشان در دنیای مردگان خواهد پوسید.

Som en fårehjord føres de ned i dødsriket, døden vokter dem, og de opriktige hersker over dem, når morgenen bryter frem, og deres skikkelse blir ødelagt av dødsriket, så de ikke har nogen bolig mere.

امّا خداوند، جان مرا از دنیای مردگان می‌رهاند و نجات می‌دهد.

Men Gud skal forløse min sjel av dødsrikets vold, for han skal ta mig til sig. Sela.

وقتی کسی دولتمند می‌گردد و به مال و دارایی او افزوده می‌گردد، شما آشفته نگردید،

Frykt ikke når en mann blir rik, når hans huses herlighet blir stor!

او در وقت مردن، دارایی خود را با خود به گور نخواهد برد.

For han skal intet ta med sig når han dør; hans herlighet skal ikke fare ned efter ham.

اگرچه کسی از زندگی خود راضی باشد و دیگران او را به‌خاطر موفقیّتش بستایند،

Om han enn velsigner sin sjel i sitt liv, og de priser dig fordi du gjør dig til gode,

امّا سرانجام خواهد مرد و به اجداد خود خواهد پیوست و دیگر روشنی را نخواهد دید.

så skal du dog komme til dine fedres slekt; de ser ikke lyset evindelig. Et menneske i herlighet, som ikke har forstand, er lik dyrene, som går til grunne.

جاه و مقام کسی او را از مرگ نجات نمی‌دهد، بلکه او نیز خواهد مرد، همچنان‌که یک حیوان می‌میرد.