Psalms 132

En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,

خداوندا، داوود و زحمتهایی را که متحمّل شد فراموش مکن.

han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:

به یادآور که قسم خورد و برای تو ای خدای یعقوب نذر کرد:

Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,

«من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم، به خانهٔ خود نخواهم رفت و استراحت نخواهم كرد و نخواهم خوابید.»

jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,

«من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم، به خانهٔ خود نخواهم رفت و استراحت نخواهم كرد و نخواهم خوابید.»

før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!

«من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم، به خانهٔ خود نخواهم رفت و استراحت نخواهم كرد و نخواهم خوابید.»

Se, vi hørte om den i Efrata, vi fant den i skogsbygden.

در بیت‌لحم، از وجود صندوق پیمان باخبر شدیم و در شهر یعاریم آن را یافتیم.

Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.

بیایید به خانهٔ خداوند برویم و در برابر تختش او را پرستش کنیم.

Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!

خداوندا، با صندوق پیمان که نشانهٔ قدرت توست به معبد بزرگ خود بیا و برای همیشه در آنجا ساکن شو.

La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!

کاهنانت لباس عدالت بپوشند و مؤمنین تو با شادی برایت سرود بخوانند!

For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!

به‌خاطر بنده‌ات داوود، روی خود را از پادشاه برگزیده‌ات بر مگردان.

Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;

تو به داوود وعده دادی و از وعدهٔ خود بر نمی‌گردی: «یکی از فرزندان او را پادشاه می‌سازم. و او بعد از تو سلطنت خواهد کرد

dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.

اگر فرزندان تو نیز به پیمان و احکام من وفادار بمانند، فرزندان آنها نیز تا به ابد بر تخت سلطنت تو خواهند نشست.»

For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:

خداوند صهیون را برای سکونت خود برگزید

Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.

و فرمود: «در اینجا برای همیشه سکونت خواهم کرد زیرا چنین اراده نموده‌ام.

Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,

تمام احتیاجات صهیون را به فراوانی برآورده خواهم ساخت و بینوایان آن را با غذا سیر خواهم كرد.

og dets prester vil jeg klæ med fryd.

کاهنانش را لباس رستگاری خواهم پوشانید و مؤمنیش با شادی سرود خواهند خواند.

Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.

در اینجا، داوود را به قدرت خواهم رسانید و چراغی برای برگزیدهٔ خود روشن خواهم کرد.

Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.

دشمنانش را با لباس خجالت خواهم پوشانید، امّا سلطنت او کامیاب و شکوفا خواهد شد.»