Psalms 103

Av David. Min sjel, lov Herren, og alt som i mig er, love hans hellige navn!

ای جان من خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را سپاس بخوان.

Min sjel, lov Herren og glem ikke alle hans velgjerninger!

ای جان من، خداوند را ستایش کن! و احسانهای او را فراموش نکن.

Han som forlater all din misgjerning, som læger alle dine sykdommer,

او تمام گناهان مرا می‌بخشد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌دهد.

han som forløser ditt liv fra graven, som kroner dig med miskunnhet og barmhjertighet,

مرا از دست مرگ می‌رهاند و با مهر و محبّت پایدار خود، مرا برکت می‌دهد.

han som metter din sjel med det som godt er, så du blir ung igjen likesom ørnen.

مرا از نعمات خود بهره‌مند می‌کند، تا مانند عقاب، جوان و قوی بمانم.

Herren gjør rettferd og rett mot alle undertrykte.

خداوند، عدالت را برای مظلومان بجا می‌آورد و از حق ایشان دفاع می‌کند.

Han kunngjorde sine veier for Moses, sine gjerninger for Israels barn.

او ارادهٔ خود را به موسی آشکار ساخت و قوم اسرائیل، معجزات او را دیدند.

Herren er barmhjertig og nådig, langmodig og rik på miskunnhet.

خداوند، رحیم و مهربان است. دیرغضب و بسیار رئوف.

Han går ikke alltid i rette og gjemmer ikke på vrede evindelig.

کینه به دل نمی‌گیرد و خشم او دیر نمی‌پاید.

Han gjør ikke med oss efter våre synder og gjengjelder oss ikke efter våre misgjerninger.

ما را بر حسب گناهانمان مجازات نمی‌کند و طبق خطاهایمان ما را تنبیه نمی‌نماید.

For så høi som himmelen er over jorden, er hans miskunnhet mektig over dem som frykter ham.

زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان‌‌قدر محبّت پایدار خداوند بر آنانی که او را گرامی می‌دارند، عظیم است.

Så langt som øst er fra vest, lar han våre misgjerninger være langt fra oss.

به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان‌‌قدر گناهان ما را از ما دور می‌سازد.

Som en far forbarmer sig over sine barn, forbarmer Herren sig over dem som frykter ham.

همان‌‌قدر که پدر با فرزندان خود مهربان است، همان‌طور نیز خداوند با کسانی‌که او را گرامی می‌دارند، مهربان است.

For han vet hvorledes vi er skapt, han kommer i hu at vi er støv.

زیرا می‌‌داند که ما چگونه سرشته شده‌ایم و به یاد می‌آورد که ما از خاک هستیم!

Et menneskes dager er som gresset; som blomsten på marken, således blomstrer han.

عمر آدمی همچون علف صحراست. مانند گل وحشی می‌شکفد.

Når vinden farer over ham, er han ikke mere, og hans sted kjenner ham ikke mere.

وقتی باد بر آن بوزد، از بین می‌رود و اثری از آن برجای نمی‌ماند.

Men Herrens miskunnhet er fra evighet og inntil evighet over dem som frykter ham, og hans rettferdighet mot barnebarn,

امّا برای آنانی که خداوند را گرامی می‌دارند و پیمان خود را با او حفظ می‌کنند و اوامر او را بجا می‌آورند، محبّت او همیشه پایدار است و لطف او بر تمام نسلهای ایشان.

mot dem som holder hans pakt, og dem som kommer hans bud i hu, så de gjør efter dem.

امّا برای آنانی که خداوند را گرامی می‌دارند و پیمان خود را با او حفظ می‌کنند و اوامر او را بجا می‌آورند، محبّت او همیشه پایدار است و لطف او بر تمام نسلهای ایشان.

Herren har reist sin trone i himmelen, og hans rike hersker over alle ting.

خداوند تخت خود را در آسمانها برقرار کرده و از آنجا بر همهٔ عالم حکمرانی می‌کند.

Lov Herren, I hans engler, I veldige i makt, som fullbyrder hans ord, idet I adlyder hans ords røst!

ای فرشتگان نیرومند که فرمانبردار او هستید و اوامر او را بجا می‌آورید، او را ستایش کنید!

Lov Herren, alle hans hærskarer, I hans tjenere som gjør hans vilje!

ای لشکریان آسمانی، ای خدمتگزارانی که ارادهٔ خداوند را انجام می‌دهید، او را ستایش کنید!

Lov Herren, alle hans gjerninger, på alle steder hvor han hersker! Min sjel, lov Herren!

ای همهٔ مخلوقات خداوند، او را در سراسر قلمرو او بستایید. ای جان من خداوند را ستایش کن!