Psalms 102

En bønn av en elendig, når han vansmekter og utøser sin sorg for Herrens åsyn.
خداوندا، دعایم را بشنو و به فریاد من برس.
Herre, hør min bønn og la mitt rop komme til dig!
در روزهای سختی از من روی متاب. به من گوش بده و چون تو را بخوانم، دعایم را هرچه زودتر مستجاب فرما.
Skjul ikke ditt åsyn for mig på den dag jeg er i nød! Bøi ditt øre til mig! På den dag jeg roper, skynd dig å svare mig!
زیرا روزهای عمرم مانند دود برباد می‌رود و استخوانهایم مانند آتش می‌‌سوزد.
For mine dager er faret bort som en røk, og mine ben er forbrent som en brand.
دل من شکسته و مثل کاه خشک و پژمرده شده است. اشتها و میل به غذا ندارم.
Mitt hjerte er stukket som en urt og fortørket; for jeg har glemt å ete mitt brød.
از بس ناله کرده‌ام، در بدنم فقط پوست و استخوان باقی مانده است.
For mine lydelige sukks skyld henger mine ben ved mitt kjøtt.
مثل مرغ وحشی در صحرا و مانند جغد در خرابه‌ها به سر می‌برم.
Jeg ligner pelikanen i ørkenen, jeg er som uglen på øde steder.
خوابم نمی‌برد، مانند پرنده‌ای بر پشت‌بام، تنها مانده‌ام.
Jeg våker og er blitt som en enslig fugl på taket.
دشمنانم هر روز مرا سرزنش می‌کنند و مسخره‌كنندگانم مرا لعنت می‌نمایند.
Hele dagen spotter mine fiender mig; de som raser mot mig, sverger ved mig.
به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.
For jeg eter aske som brød og blander min drikk med gråt
به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.
for din vredes og din harmes skyld; for du har løftet mig op og kastet mig bort.
عمرم مانند سایه‌های غروب به سرعت رو به زوال است و همچون گیاه پژمرده می‌شوم.
Mine dager er som en hellende skygge, og selv visner jeg som en urt.
امّا تاج و تخت تو ای خداوند، ازلی و ابدی است و تمام نسلهای بشر نام تو را به یاد خواهند آورد.
Men du, Herre, du troner til evig tid, og ditt minne varer fra slekt til slekt.
می‌دانم که تو خواهی آمد و بر صهیون رحم خواهی كرد و اكنون وقت آن است تا وعده‌ای را که داده بودی، عملی کنی، و رحمت خود را نشان بدهی.
Du vil reise dig, du vil forbarme dig over Sion; for det er tiden til å være det nådig, timen er kommet.
بندگان تو آن را دوست می‌دارند، گرچه ویرانه گشته؛ نسبت به آن رحمت می‌دارند، گرچه خرابه گشته.
For dine tjenere elsker dets stener, og de ynkes over dets støv.
ملل جهان از نام خداوند، و پادشاهان روی زمین، از عظمت و جلال او خواهند ترسید.
Og hedningene skal frykte Herrens navn, og alle jordens konger din herlighet.
هنگامی‌که خداوند صهیون را دوباره آباد ‌کند، جلال و شکوه او آشكار خواهد شد.
For Herren har bygget Sion, han har åpenbaret sig i sin herlighet.
به زاریِ بیچارگان گوش خواهد داد و دعای ایشان را اجابت خواهد كرد.
Han har vendt sig til de hjelpeløses bønn, og han har ikke foraktet deres bønn.
این را برای نسلهای آینده بنویسید تا از کارهای خداوند آگاه شوند و کسانی‌که هنوز به دنیا نیامده‌اند، او را بستایند.
Dette skal bli opskrevet for den kommende slekt, og det folk som skal skapes, skal love Herren.
خداوند از جایگاه عالی و مقدّس خود در آسمان به زمین نظر افکنده است.
For han har sett ned fra sin hellige høide, Herren har fra himmelen skuet til jorden
ناله‌های زندانیان را شنید و آنهایی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشید.
for å høre den fangnes sukk, for å løse dødens barn,
در نتیجه نام خداوند در صهیون ذکر خواهد گردید و در اورشلیم او را خواهند پرستید،
forat de i Sion skal forkynne Herrens navn og hans pris i Jerusalem,
وقتی همهٔ اقوام و پادشاهان جهان با هم جمع شوند و او را پرستش نمایند.
når de samler sig, folkeslagene og rikene, for å tjene Herren.
خداوند مرا در جوانی ضعیف و ناتوان ساخت و عمرم را کوتاه کرد.
Han har bøiet min kraft på veien, han har forkortet mine dager.
ای خدا نگذار که اکنون بمیرم، قبل از آنکه به پیری برسم. ای خدا، تو تا به ابد زنده هستی
Jeg sier: Min Gud, ta mig ikke bort midt i mine dager! Dine år varer fra slekt til slekt.
در ابتدا زمین را آفریدی و آسمانها کار دستهای توست.
Fordum grunnfestet du jorden, og himlene er dine henders gjerning.
آنها از میان خواهند رفت، امّا تو باقی خواهی ماند. همهٔ آنها همچون لباس، کُهنه خواهند شد و تو آنها را مانند ردا عوض خواهی كرد و دور خواهی انداخت و نابود خواهند شد.
De skal forgå, men du blir stående; de skal alle eldes som et klæde, som et klædebon omskifter du dem, og de omskiftes,
امّا تو همیشه همان هستی و عمر تو، پایانی نخواهد داشت.
men du er den samme, og dine år får ingen ende. Dine tjeneres barn skal bo i ro, og deres avkom skal stå fast for ditt åsyn.
فرزندان ما، در پناه تو در امان هستند و در زیر سایهٔ حمایت تو، نسل آنها پایدار خواهد بود.