Proverbs 12

Den som elsker tukt, elsker kunnskap; men den som hater refselse, er dum.

اگر اشتباهات شخص عاقل را به او بگویی، خوشحال می‌شود؛ امّا احمق از انتقاد نفرت دارد.

Den gode får nåde hos Herren, men den svikefulle mann fordømmer han.

خداوند از مردم خیرخواه خشنود است، امّا کسانی را که نقشه‌های شیطانی می‌کشند، محکوم می‌کند.

Ugudelighet hjelper intet menneske til å stå støtt, men de rettferdiges rot rokkes ikke.

انسان از بدی به جایی نمی‌رسد، امّا مردم درستکار ثابت و استوار خواهند بود.

En god hustru er sin manns krone, men en dårlig er som råttenhet i hans ben.

زن پاکدامن مایهٔ سرافرازی و شادی شوهرش می‌باشد. امّا زنی که موجب شرمندگی شوهرش می‌شود، مانند سرطان استخوان است.

De rettferdige tenker bare på det som rett er; de ugudeliges råd er svik.

راستگویان، با انصاف با تو برخورد می‌کنند، امّا نیّت شریران این است که تو را گول بزنند.

De ugudelige taler alltid om å lure efter blod, men de opriktiges munn frelser dem.

سخنان شخص شریر کشنده است، امّا سخنان شخص نیکو تهدید شدگان را رهایی می‌بخشد.

De ugudelige kastes over ende, og så er de ikke mere; men de rettferdiges hus står fast.

مردم شریر هلاک می‌شوند و نسل آنها باقی نمی‌ماند، ولی نسل مردم نیک پایدار خواهند بود.

En mann roses alt efter som han har forstand, men den hvis hjerte er forvendt, blir til forakt.

شخص عاقل مورد احترام همه است، امّا مردم احمق خوار می‌شوند.

Bedre er en småkårsmann som har en tjener, enn en som vil være storkar, men ikke har brød.

اگر انسان یک شخص معمولی باشد و به اندازهٔ احتیاجش داشته باشد، بهتر از این است که خود را آدم بزرگی نشان بدهد ولی نان شب نداشته باشد.

Den rettferdige har omsorg for sin buskap, men den ugudeliges hjerte er hårdt.

شخص نیکو برای جان حیوانات خود هم فکر می‌کند، امّا مردم شریر به آنها ظلم می‌کنند.

Den som dyrker sin jord, mettes med brød; men den som jager efter tomme ting, er uten forstand.

زارع پرکار آذوقه فراوان خواهد داشت، امّا کسی‌که وقت خود را بیهوده تلف می‌کند، احمق است.

Den ugudelige attrår det som er en snare for de onde; men de rettferdige gir Gud fast rot.

تنها چیزی که مردم شریر می‌خواهند، این است که کارهای ظالمانه انجام دهند، امّا کارهای مردم نیک نتایج خوبی خواهد داشت.

I lebenes synd ligger en ond snare, men den rettferdige kommer ut av trengsel.

مردم شریر به وسیلهٔ حرفهای خود گرفتار می‌شوند، امّا شخص عادل از گرفتاری نجات پیدا می‌کند.

Av sin munns frukt mettes en mann med godt, og hvad et menneskes hender har gjort, det gjengjeldes ham.

اجرت و پاداش هرکس مربوط به حرفهایی است که می‌زند و کارهایی که انجام می‌دهد. هرچه بکاری همان را درو می‌‌کنی.

Dårens vei er rett i hans egne øine, men den som hører på råd, er vis.

مردم احمق خیال می‌کنند که همه‌چیز را خوب می‌دانند، امّا مردم عاقل به نصایح دیگران توجّه می‌کنند.

Dårens vrede blir kjent samme dag, men den som skjuler krenkelser, er klok.

احمق خشم خود را فوراً ظاهر می‌کند، امّا مردم عاقل بی‌احترامی و توهین را نادیده می‌گیرند.

Den som er ærlig i sine ord, taler sannhet, men et falskt vidne taler svik.

وقتی‌که حقیقت را می‌گویید، عدالت انجام می‌شود؛ ولی دروغ، عدالت را زیر پا می‌گذارد.

Mange taler tankeløse ord, som stikker likesom sverd; men de vises tunge er lægedom.

سخنی که از روی نادانی گفته شود مثل شمشیر تیز قلب انسان را جریحه‌دار می‌کند، امّا سخنان عاقلان دل را التیام می‌بخشد.

Sannhets lebe blir fast for all tid, men falskhets tunge bare et øieblikk.

عمر دروغ کوتاه است، امّا راستی تا ابد استوار می‌ماند.

Det er svik i deres hjerte som smir ondt; men de som råder til fred, får glede.

کسانی‌که افکار شیطانی دارند، دلشان پر از فریب است، امّا آنانی‌که کارهای نیکو می‌کنند، خوشحال می‌شوند.

Det rammer ikke den rettferdige noget ondt, men de ugudelige får ulykke i fullt mål.

برای مردم درستکار واقعهٔ بد رخ نمی‌دهد، امّا شریران همیشه در زحمت هستند.

Falske leber er en vederstyggelighet for Herren, men de som går frem med ærlighet, er ham til velbehag.

خداوند از دروغگویان متنفّر است، امّا از مردم درستکار خشنود است.

Et klokt menneske skjuler det han vet, men dårers hjerte roper ut sin dårskap.

شخص حکیم، دانش خود را آشکار نمی‌کند، امّا احمق فوراً نادانی خود را ظاهر می‌سازد.

Den flittiges hånd kommer til å styre, men lathet blir træl.

سعی و کوشش به تو قدرت و توانایی می‌بخشد، امّا تنبلی تو را به بردگی می‌اندازد.

Sorg i en manns hjerte trykker det ned, men et godt ord gleder det.

نگرانی، شادی را از بین می‌برد، ولی سخنان خوب دل را شاد می‌سازد.

Den rettferdige veileder sin næste, men de ugudeliges vei fører dem vill.

مردم درستکار، راهنمای دوستان خود هستند، امّا راه شریران گمراه کننده است.

Lathet steker ikke sin fangst, men flid er en kostelig skatt for et menneske.

مردم تنبل حتّی شکار خود را هم کباب نمی‌کنند، امّا مردم زرنگ از هر فرصتی استفاده می‌کنند.

På rettferds sti er liv, og en ryddet vei fører ikke til døden.

عدالت و راستی، راه زندگی و نادرستی، راه مرگ و نابودی است.